Oysaki bu dinin sahibi Allah’tır; bizler ise ancak bu dinin birer müntesibiyiz.
Dindarlık artıyor ama ahlak ve ihlas noktasında aynı şeyi söylemek mümkün değil. Hatta dindarlık arttıkça tersi oranda ahlak, saygı, samimiyet azalıyor.
Yediğimiz önümüzde yemediğimiz arkamızda ama mutsuzuz. Çünkü sahip olamadıklarımızın sancısını çekiyoruz.
Hayatımızın en az 20 yılı eğitim ve iş sınavları adına çalınıyor; değiyor mu?
Verdiğimize karşılık aldığımıza değdi mi?
