Sosyal Medya

Makale

Son Devrin Din Yorgunları

Bir zamanlar hızlı İslamcıyken bugün yorgun ve bezgin halde köşesine çekilmiş çok insan var.

Bu yine iyisi; bir de helal haram demeden yığdıkları servetle bozulan kokuşanlar var.

Çoğunun çocuklarının, dinle diyanetle bir alakası kalmamış.  O çocuklar hızla büyüyen Deist sürünün birer fertleri artık.

Nasıl oldu? Nasıl bu hale geldik?

Sebepler çok.

Öncelikle, varlıkla imtihanımız iyi geçmedi. Çoğumuz sınıfta kaldık.

O varlık deresinden geçerken susuzluğumuz kadar içecektik.

Varlık deresinden kana kana, tıkına tıkına içerse; işte böyle yılgın, korkak ve dönek oluyor insan.

Diğer sebeplerin başında; gerçekçi olmayan/yanlış hedefler, Allah’ın emrettiğinden daha fazlasını kendimize farz/vazife kılmamız ve haliyle altında ezilmemiz geliyor.

Din diye liderlerimizin/abilerimizin/hocalarımızın heva ve hevesine uymamız başka bir sebep.

Ama en önemlisi inandıklarımızı hayata geçirememiş olmamızdır.

Hayata geçirilmemiş her inanç/ideoloji insana yüktür.

Kimimiz, nefsine ağır geldiği için kimimiz de Allah’ın emretmediği/ütopik bir dini/mücadeleyi kendimize vazife edindiğimiz için inandığını yaşamadı.

Yaşanmayan her inanç insana ıstırap verir.

Bu ıstırap, kişi inandığını yaşamaya veya inandığını inkâr edinceye kadar devam eder.

Bu ıstırapla yaşamak zordur. Sonuçta insan ya yaşantısını inancına uydurarak ya da inancını yaşantısına uydurarak kurtulur.

Eski İslamcılara bakın; tamamına yakınının nefsine yenilen, inancını yaşayamayan insanlar olduğunu göreceksiniz.

Bu nedenle deizm bir fikir değil psikolojik bir savunma refleksidir aslında.

Üzerine vazife olmayanı vazife edinen yorgunlara diyecek tek bir cümle vardır.

Allah bir Müslümanın vazifesini (ana hatlarıyla) Asr suresinde belirtmiştir:

1. Allah’a iman et.

2. İnandığın gibi dosdoğru salih bir hayat yaşa.

3. İnancını (hak/hakikati ve sabrı) çevrene tebliğ et.

Vazifemiz bu kadar basit ve sade. Nitekim tüm peygamberlerin yaptığı buydu.

Henüz yorum yapılmamış.

* İşaretli tüm alanları doldurunuz.