Hikmetsizlik nedir?

Tek ve en kudretliyi tanımamak, bilmemek, dikkate almamaktır. Tanımanın, bilmenin, dikkate almanın hakikatine eriÅŸememektir. Tek ve en kudretliyi bilip, taraf olanlara uzak durmak, dinlememek, taraf olmamaktır. Tek ve en kudretliye taraf olanlara muarız olmaktır. 

Hakikate dayalı bilgiyle, veriyle karar almamak, alamamak, hareket etmemektir. 

Anda ve dönemde; en yüksek stratejiye, en doÄŸru iÅŸe, en isabetli iliÅŸkiye ulaÅŸamamaktır. 

Eksik ve hatalı bilgiyle karar vermektir. Bilgiyi en sahih ve kâmil kaynaktan, en doÄŸru yöntemle elde edememek ve kullanamamaktır.

Bütüncül görememek, okuyamamak, anlayamamak, planlayamamak, icra edememektir. 

Sahici ile sahteyi tefrik edememektir. Sahteyle muvaffak olabileceÄŸine inanmaktır. Sahte imal etmeye kalkışmak ve çalışmaktır. 

Bizatihi olmayanla iÅŸ birliÄŸi yapıp, asil sonuçlar elde edebileceÄŸini zannetmektir. 

Farkındalığı tam ve kâmil olmayıp bunun da farkında olmamaktır. 

Anlamların, ilkelerin, ölçülerin, sınırların, hukukun; sistemleri, stratejileri, süreçleri ve sonuçları belirleyen parametreler olduÄŸunu unutmaktır. 

Kesitselin ve indirgenmiÅŸin, bütüncül karşısında ÅŸansı olacağını düÅŸünmektir. 

En geliÅŸmiÅŸ olanı, nakıs olanın tarif ve ölçüleri ile anladığını zannedip, hüsrana yürümektir. 

Kullanılmaya razı, liyakatsiz, kifayetsiz ve muhterisle yola çıkmak hesabı yapmaktır. 

Yüksek hedef ve beklentilerle, düÅŸük olanın mukayesesinde baÅŸarılı olamamaktır. 

Boyunu aÅŸanı, ufkunun yetmediÄŸini, idrakinin ulaÅŸmadığını yok saymaktır. 

Cari ezberlerden farklı akledenlere kulak vermemektir. 

Gücünün yetmediÄŸine, liyakat kesp etmediÄŸine, hak etmediÄŸine talip olmaktır. 

Akılsız hırsa, inanca, kararlara, talibiyete; ilkesiz aidiyete ve sadakate sahip olmaktır. 

Sahip olmayandan istemek, gücü olmayana güvenmektir. 

En yüksek hedefin, en doÄŸru amacın; kendi perspektifi, ufku, talebi, arzusu, yönetim gücü ile sınırlı olması gerektiÄŸine inanmaktır. 

Ä°mkânların, fırsatların, gücün; kendi algıları, kontrolü ve takati ile sınırlı olduÄŸunu zannetmektir. 

Unsurların, imkânları ve özgür iradeleriyle katıldıkları organik sistemleri inÅŸa edip, yönetebilmeyi en güçlü tercih olarak görmemektir. 

Unsurların doÄŸalarını esas çerçeve kabul edip, buna uygun parametreleri ortak payda yaparak inÅŸa edilen doÄŸal organizasyonu en geliÅŸmiÅŸ olarak kabul etmemektir. 

Çok sofistike ve büyük bir oyunun bile, bir parça hakikat karşısında hiç ÅŸansının olmadığı hususunda fikri olmamaktır. 

Sisteme, hakikate iliÅŸkin bir ÅŸey girince, sahtelerin sistemden çıkacağını bilmemektir. Bunu en yüksek strateji olarak kabul etmemektir. 

Artık; kararların ve usullerin, iÅŸe yaramayanlardan ve sahici olmayanlardan farklı olması gerektiÄŸini ancak sonuçların hüsranıyla anlayabilmektir. 

HikmetsizliÄŸin, yenilgiye götüreceÄŸinin farkında olmamaktır.