ortak damar

bir renk, farkını / önemini bir baÅŸka renge borçludur. bir renk, bir baÅŸka renkle “ara tonlar” aracılığıyla konuÅŸur. bahçeyi çekici kılan, her çiçeÄŸin barındırdığı “daha güzelim” iddiasının, bir arada, sürekli sunumda olmasıdır.

yeryüzü ile gökyüzü hiç barış yapmadı; çünkü hiç savaÅŸmadılar. herhangi bir ülkede, herhangi bir insanın yıldızlı gökyüzünden, veya renk renk haykıran coÅŸkulu bir vadiden öÄŸreneceÄŸi ne çok ÅŸey var!

mesela bomba yapmamayı bir ırmak öÄŸretebilir. yerinde güzel olmayı bir yıldız anlatabilir.

kuÅŸların uçuÅŸu bombasız uçaklara örnektir. “bakabilme” baÅŸarıldığında veya bir baÅŸka insanın da çocuÄŸunu aynı duyguyla okÅŸayıp gözyaşında aynı evrensel dili konuÅŸtuÄŸu kavranıldığında, insanlar konuÅŸmayı ve yaÅŸamayı baÅŸarabilir demektir.

“ara tonlar” büyük iÅŸlere koyulur; anahtar “empati”dir bundan böyle.