Vahiy Ä°nsan, YaÄŸmur Toprak

“Siz ey iman edenler! O sizi hayat bahÅŸeden bir (diril)iÅŸe davet ettiÄŸinde, Allah'a ve Elçi'ye icabet edin! Zira iyi bilin ki Allah kiÅŸiyle kalbinin (eÄŸilimleri) arasına sürekli müdahale eder; akıbet O'nun huzurunda toplanacaksınız.” (Enfal 24)

Vahiy, inen bir harikulade gerçekliktir, dirilticidir, tenezzül eder, indiği yeri boyar, hayat verir, şekillendirir, değiştirir, dönüştürür, canlandırır, devrimci içeriğe sahiptir, tazeliğe vesiledir.

Ä°nsan ise birtakım özellikleri muhtevi, muazzam yaratılış sahibi, aktif özne kılınmış bir varlıktır. 

Potansiyeli var, kapasitesi var, kabiliyetleri, zaafları var, kullanabileceği enstrümanları var.

Vahiy olmadan insan kendine, hayata yetemez-yetişemez, kurur, sararır, solar, üretemez, varoluş içerisinde mevcut denge ve düzeni devam ettiremez.

Vahiy olmazsa insan çaresiz kalır.

Ä°nsan Vahy’e memur, Vahiy de insan için inzal edilmiÅŸ… Ä°nsan ancak vahiyle dirilir, hayat bulur, hayata anlam katar, hayata katma deÄŸer olabilir.

Vahy yaÄŸmura, insan topraÄŸa benzer.

Vahy, insanın-aklın olmazsa olmazı, YaÄŸmur da, toprağın olmazsa olmazı…

“O'nun ayetlerinden biri de ÅŸudur: Sen toprağı tüm iddialarından soyunmuÅŸ olarak görürsün; ama onun üzerine (yaÄŸmur) suyunu indirdiÄŸimiz zaman harekete geçer ve uyanıverir. Ona hayat veren, elbet ölü (kalp)lere de hayat verecek olandır: Çünkü O her ÅŸeye güç yetirendir.”        (Fussilet 39)

Su yoksa toprak çaresiz!

YaÄŸmur toprakla buluÅŸunca ba’s (diriliÅŸ) gerçekleÅŸiyor. El Hayy- muhyi (hayat veren, ihya eden) olan Allah Teala, toprağın su ile hayat bularak dirilmesini-canlanmasını irade buyurmuÅŸ.

Rahman’ın Sünneti’nden bir sünnet… Toprağı onunla bereketlendiriyor, canlandırıyor, çeÅŸitlendiriyor, renklendiriyor, tazeliÄŸe vesile oluyor.

Yağmurda bir diriltici özellik var.

Yaratan Rabbimiz o özellikle mücehhez kılmış. Toprağın fıtratında da bazı hususiyetler mevcut, suya kavuşunca başkalaşıyor, değişiyor, dönüşüyor.

Yağmur nüzul (iniş) ediyor. Ölü olanı diriltiyor, kuru olanı yeşertiyor.

Çatlak iken birleştirip, izi belli olmayacak şekilde kaynak yapıyor, tesviye ediyor. Sararıp solmuşken, asli rengine döndürüyor.

Ä°lahi adet bu ÅŸekilde cari…

Yağmur bir rahmet olarak iniyor toprağa, hayat veriyor, can veriyor. Toprağın şiddetle ihtiyacı var suya, susuz yapamaz. Susuz ve yağmursuz kalmak, yok olmak manasına gelir, fıtrat yasası bu, birbirlerini tamamlıyorlar.

Toprak emer, absorbe eder, geçirgendir, işlenebilir, süzer, filtre eder, yumuşaktır, emre amadedir, faydalı-hayri her türlü işleme müheyyadır. Beton öyle değil, tabiatı itibariyle serttir, haşindir, tepkisi vardır, süzmez, emmez, filtre etmez, işlen-e-mez.

Acıdır yaÅŸadığımız çaÄŸda insanlar da hayatta, iliÅŸkiler de kalpler de zihinler de sokaklar, caddeler, ÅŸehirler de betonlaÅŸtı. YaÄŸmur topraÄŸa yağınca rahmet, betona yağınca felakete yol açıyor.  Artık insanlar birbirlerine katlanmıyorlar, tahammül etmiyorlar, çok sert tepkilerle ötekileÅŸtiriyorlar.

Toprağın ameli bitkisi, insanın bitkisi amelidir.

Toprağın ibadeti mahsulü, insanın mahsulü, ibadeti-itaatidir.

Vahiy hayat kaynağıdır, yücelten-yükselten bir değerdir, dirilişe bir çağrıdır. Her an yağan bir "mübarek yağmur", ab-ı hayattır.

YaÄŸmurla yeÅŸeren toprak gibi, vahiyle yeÅŸermeli insan, hayatı da yeÅŸertmeli! 

Vahiyle bezenmeli, boyanmalı, ziynetlenmeli! 

Ölü bir toprağı dirilten, canlandıran yağmur gibidir vahiy... Ölü bir hayatı, toplumu, diriltir, canlandırır.

Ayağa diker, El Hayy-El Muhyi Rabbimiz hayat veriyor, hayat katıyor.

TopraÄŸa yaÄŸmurla! 

Ä°nsana vahyle!

Yasin AydoÄŸan