Çeşitlemeler

Umut, sıcacık bir yaz Haziran akÅŸamı gibi canlı kalıyor içimizde bu soÄŸuk havalarda.

Galiba en çok kalbimizin bize hatırlamakta ısrar ettiÄŸi ÅŸeyleri unutabilmek için çaba gösteriyoruz.

Tanıdığım ya da tanımadığım herhangi bir çocuÄŸun masum bakışlarında beni kendime geri döndüren bir ÅŸeyler varmış gibi geliyor bana. Size de oluyor mu bu?

Yeni zamanların yapıları insanı eziyor, ufalıyor, küçültüyor, gölgeleÅŸtiriyor. Devasa makineler gibi hepsi, içlerine çekip öÄŸütüyorlar sanki bizi.

“Yalnızca bir tek gün modernliÄŸe sırt çevirmeye görün, içinizde ne çok sonsuzluk barındırdığınızı anlayacaksınız” diyor Rainer Maria Rilke, ‘Floransa GünlüÄŸü’ kitabında.

Kış beyaz örtüsüyle gelip ayıplarımızı örttüÄŸünde, dünya nefes kesici güzellikte bir masal ülkesi haline geliyor.

Karla kaplanan heybetli tepeler, okurken altını çizdiÄŸimiz kelimeler gibi ilk bakışta dikkatimizi üstlerine çekiyor.

Her taraf buz kesti, gökyüzünde göçmen kuÅŸların son kafileleri... Geç mi kaldılar acaba, sıcak düÅŸlerine?

Her yanı sis bastığında görüÅŸ mesafesinin düÅŸtüÄŸü söyleniyor ya; deklanÅŸöre basın, sisin hala görünür olan her ÅŸeyi ne kadar derinleÅŸtirdiÄŸini görün!

Tabiatta her ÅŸeyin hala ilk günkü gibi aksaksız biçimde iÅŸlemeye devam ediyor oluÅŸunda, kendi tabiatından her gün biraz daha uzaklaÅŸan, uzaklaÅŸtıkça da her iÅŸi sarpa saran insanlık için çıkarılacak dersler olmalı.

“SessizliÄŸin uÄŸultusunu dağıtmaksızın benimseyen/ Duygularımın önünde her varlık yalıtılmış. / Damarlardan geçen kanımı bildiÄŸim gibi/ Her varlığı karanlıkta bilebilirim. / Bütün varlıkların akÅŸam yemeÄŸi, koca bir suyun/ Otların arasında aktığı yerdir ova. / Kımıltısız yaşıyor her bitki ve her taÅŸ. / Bu ova üzerinde yaÅŸayan her varlığın damarlarını/ Beni besleyen besinlerini dinliyorum” diyor Cesar Pavese bir ÅŸiirinde.

Çok yaÅŸlı bir araba ve içinde çok yaÅŸlı bir adam... Zamanın bir sapağında yanlış tarafa dönüp buralara gelmiÅŸ gibiler...

Sevgisini göstermek için en bağırgan kelimelerle konuÅŸuyor ÅŸimdilerde insanlar, oysa sevgi muhtemel ki daha çok içinden konuÅŸan insanları seviyor.

Geçen bahar kırlarda dolaşırken, “Bizim hiçbir yaprağımız ‘sevmiyor’ demez, onu insanlar uyduruyor!” diye kendi kendine söylendiÄŸini iÅŸittim bir papatyanın.

Ä°ki insanı birbirine baÄŸlayan ÅŸey birbirinden alabilecekleri ise, bu aÅŸktan çok ticarete benziyor!

Ä°nsanın içi sonsuzca geniÅŸleyebilecek bir ÅŸey iken, biz bütün bu daralmaları neden yaşıyoruz?

Modern ÅŸehirlerin aydınlatılması için milyonlarca ışık kaynağı kullanılıyor. Bunca ışık hangi karanlığı aydınlatmak için!

Daha çok lambaya, floresana, led’e, spota deÄŸil, ÅŸu karanlık ÅŸehirleri gönlünün nuruyla aydınlatacak daha çok güzel insana ihtiyacımız var.

...

Gazze’nin yiÄŸitlerine selam!

Boykota devam!

https://www.yenisafak.com/yazarlar/gokhan-ozcan/cesitlemeler-4659715?utm_source=twitter&utm_medium=social&utm_campaign