Sosyal Medya

Makale

Nebevi Öncelik

KuÅŸkusuz yeryüzünün en güzel örnekliÄŸini taşıyan Hz Muhammed'in (sav) yaÅŸamında öne çıkan öncelikleri bilmek mecburiyetimiz var… O’na (sas) ümmet olma sorumluluÄŸunu sürdürebilmek için O'nun öncelikleri ile bizim önceliklerimizin örtüÅŸmesi gerekiyor... Çünkü kiÅŸinin duruÅŸunu ve onurunu belirleyen öncelikleridir... Bu baÄŸlamda Allah Resulünün (sav) belirgin bazı özelliklerini paylaÅŸmak istiyorum.

1) O’nun (sas) en bariz önceliÄŸi davası idi. Tüm hayatını adadığı bir yüce davası, ulvi bir derdi vardı... Ä°lay-ı kelimetullah davası… Bu hedefinden, son nefesine kadar, zerre kadar sapmadı, asla geri adım atmadı... Tüm zorlukları göÄŸüsledi, ilkelerinden hiçbir zaman taviz vermedi kimseye boyun eÄŸmedi. Mekke'nin en zor günlerinde, sonucu nereye varırsa varsın, davasını korkusuzca haykırdı... Allah'a yemin ederim ki GüneÅŸi saÄŸ elime, Ay'ı da sol elime koyacak olsalar; ben yine de bu davadan vazgeçmem. Ya Yüce Allah bu dini üstün kılar, yahut da ben bu yolda ölürüm dedi. (Ä°bni HiÅŸam Ä°bni Esir) Tevhid davasının tavizsiz ve kusursuz rehberiydi O (sav).

2) O’nun (sav) son nefesine kadar önceliÄŸi ukba yani ahiret idi… Sonlu dünya yaÅŸamının sonuçları ile kendini asla sınırlamadı... Sonsuzluk yurdunu sürekli önceledi. Bu baÄŸlamda sade yaÅŸamından asla ödün vermedi... Bir defasında “Hazreti Ömer (ra) hasır üzerinde tenindeki izleri görünce gözyaÅŸlarını tutamamış, ey Allah'ın Resulü kisralar, kayserler saraylarda yaÅŸarken sen hasırın üzerindesin.” Efendimiz (sav) Ömer'e cevaben; “Ä°stemez misin ya Ömer dünya onların ahirette bizim olsun.” (Ahmet Bin Hanbel, Müsned)

BaÅŸka bir seferinde Dünya ile benim ne alakam olabilir ki ben bir yolcu gibiyim bir aÄŸacın altında gölgelenen bir yolcu; sonra da orayı terk edip yoluna devam eden… O (sav) ÅŸunu çok iyi bilir ve uyarıyordu; “ Bu ümmetin helak ve hüsranının dünyevileÅŸmekten olacağını sürekli ahiret öncelikli sade bir yaÅŸam öneriyordu.” Hem ehl-i beytine hem ashabına hem de ümmetine asla esneklik göstermediÄŸi özelliklerinden biri bu idi...

3) O’nun (sav) önceliÄŸi yüce ahlak idi… Allah (cc), O’nu (sav) bu önceliÄŸi ile tanımlıyordu. “Muhakkak ki Sen pek yüce bir ahlak üzeresin.” (Kalem, 4) O’nun (sav) önceliÄŸi siyasi, askeri, iktisadi, içtimayı, fiziki güç deÄŸil; ahlaki güç idi... En büyük sermayesi yüce ahlakı idi. Bu ahlak ile yürekleri ve yurtları fethetti. “Ben ancak güzel ahlâkı tamamlamak için gönderildim.” (Muvatta)

Dost ve düÅŸman hiç kimse bugüne kadar onun ahlakı ile ilgili olumsuz bir cümle kurabilmiÅŸ deÄŸildir. Çünkü Hz AiÅŸe (r.anha) annemizin ifadesi ile “O’nun (sav) ahlakı Kur'an'dır.” Nasıl ki Kur'an benzersiz ise Hazreti Muhammed sallallahu aleyhi ve sellemin ahlakı da benzersizdi. Evet O (sav) yürüyen Kur'an'dı.

4) O’nun (sav) ahlâkı ötekilerdi… O (sav) asla kendisi için yaÅŸamadı, kendini öncelemedi, derdi hep ötekilerdi... Ä°ster Müslüman ister gayrı müslimler olsun kendini ÅŸöyle ifade ediyordu; “Benim ve Sizin durumunuz ateÅŸ yakıp da ateÅŸe böcek ve kelebekler düÅŸmeye baÅŸlayınca onlara engel olmaya çalışan adamın durumuna benzer, ben sizi ateÅŸten korumak için kuÅŸaklarınızdan tutuyorum; siz ise benim elimden kurtulmaya ateÅŸe girmeye çalışıyorsunuz. (Müslim)

Rabbi de O’nun (sav) ÅŸefkatine dikkat çekiyordu. “And olsun size kendinizden öyle bir peygamber gelmiÅŸtir ki sizin sıkıntıya uÄŸramanız ona çok ağır gelir, O size çok düÅŸkün müminlere çok ÅŸefkatli ve çok merhametlidir.” ( Tevbe, 128)

Sadece müminlere mi merhametli? MüÅŸriklere de acıyordu, iman etmediler diye aşırı üzülüyordu; neredeyse kendini tüketecek boyutlarda… Allah(cc) ona teselli veriyordu; “Resulüm, onlar iman etmiyorlar diye neredeyse kendini mahvedeceksin.” (Åžuara, 3)

Ä°ÅŸte Yüce Nebi’nin (sav) öncelikleri…

Biz bunun neresindeyiz?

Henüz yorum yapılmamış.

* İşaretli tüm alanları doldurunuz.