Makale
Amatör ruh
Bir ÅŸekilde bizi bugünlere taşıyan bir Ä°slami mücadele geleneÄŸimiz oluÅŸtu. Hataları ve sevaplarıyla geldiÄŸimiz bir aÅŸama var. Artısı ve eksisiyle bu bizim gerçeÄŸimiz. Belki bugün geldiÄŸimiz aÅŸama itibarı ile hareketin bir emarını çekmemiz gerekiyor…
Nereden nereye geldik? Ne idik ne olduk?
Kazanım ve kayıplarımızın bilançosunu çıkarmak durumundayız. Bizi biz yapan deÄŸer ve dinamiklerle birlikte yeni durumlara yönelik sahih bir duruÅŸu sürdürebiliyor muyuz? Ya da son zamanlarda gittikçe belirginleÅŸen duraÄŸanlık ve donukluÄŸu doÄŸru analiz edebilecek bir zeminde miyiz?
Dün olup da bugün bizde olmayan nedir? Düne göre çok daha geniÅŸ imkânlara sahip olmamıza raÄŸmen mücadeleye raÄŸbetin azalmasını nasıl yorumlamalıyız?
Sanıyorum bu sorulara verilecek bir cevap vardır. Ben sadece birine dikkat çekmek istiyorum…
Sanki amatör ruhumuzu kaybettik…
Amatör ruh gidince tılsım bozuldu… O ruhun bereketi ile birçok zorluÄŸu yendik ve bugünlere geldik…
Bugün bunca sızlanma, yakınma, mazeret üretme, ağırdan alma, gevÅŸeme, isteksizlik, halsizlik ve hareketsizliÄŸin arka planında amatör ruhunu yitimi vardır…
Peki, amatör ruh dediÄŸimiz nasıl bir ÅŸeydir?
Amatör ruh heyecandır, hevestir, sevgidir, aÅŸktır, adanmışlıktır, coÅŸkudur… Hiç bitmeyen mücadele azmidir…
Beklentisiz, hesapsız, garazsız, çıkarsız davaya odaklanmaktadır… Amatör ruh alkış, alayiÅŸ peÅŸinde deÄŸil sürekli bir efor ve emek üzerindedir…
Ä°ÅŸ tutarken, iÅŸ yaparken tutkuyla o iÅŸe yönelir… Ruhunu katar… Canı gönülden çabalar.
Asla vazgeçmez… Bedeni yorulduÄŸunda yüreÄŸi ilk yürür… Mutlaka seferi sürdürür… Sevdasını yaÅŸatır…
Amatör ruhun özü ve özeti; özveri ve samimiyettir…
O ruhu korudukça koÅŸabilir, konuÅŸabilir, katılabilir ve katlanabiliriz… UlaÅŸabilmek, dokunabilmek, kazanabilmek ancak o ruhla mümkün…
O ruh durdukça duraÄŸanlaÅŸmayız, duyarsızlaÅŸmayız, duruÅŸumuzu bozmayız…
YorgunluÄŸumuz için en etkili ilaç o ruhtur…
Sürekli bu ruhu beslemeli ve ömrünü uzatmalıyız…
Özellikle profesyonelleÅŸirken içimizdeki bu ruhu sakın kaybetmeyelim…
Amatör ruh ve profesyonel eylemi bütünleÅŸtirelim…
Amatör ve profesyonel gibi birtakım ayrışmalara gitmeden davaya odaklanmalıyız…
Amatör ruha sığınarak acemiliklerimizi, profesyonellik diyerek pasifiklerimizi sürdüremeyiz…
Önemli olan profesyonelliÄŸe amatör ruhu katabilmektir… Çünkü özgünlüÄŸümüz o ruhta saklıdır… Her zeminde ve zamanda bu ruhu yaÅŸatabilmeliyiz…
Zamanın ruhunu yakalayacaksak bunu amatör ruhla birlikte gerçekleÅŸtirmeliyiz…
Örgütlülük, organizasyon, açılım, atılım güzeldir ama o ruhu yüklemeliyiz…
Kendimizi yenileyelim, güncelleyelim fakat ruhumuzu koruyarak…
Mekanik bir yaÅŸamın rutinini aÅŸamıyorsak ruhumuzun bize yar olup olmadığına bakmalıyız…
Amatör ruhta merak, hayret ve gayret vardır…
Genelde analitik düÅŸünüyoruz, stratejik hareket ediyoruz, derin analizlerde bulunuyoruz, olaylara eleÅŸtirel yaklaşıyoruz, yerinde ve anlamlı yorumlar yapıyoruz, diyalektik düÅŸünüyoruz… Bunlar iyi de sanki bir ÅŸeyler yolunda gitmiyor…
Eksik olan nedir? Amatör ruh…
Uzmanlaştık, ustalaştık; neden ortak zeminlerimizden uzaklaştık?..
Karizmatik, medyatik, kariyer sahibi olmak yetmiyor, yeni bir ruha ihtiyacımız var…
Mevzuya bir baÅŸka pencereden bakacak olursak, acaba konunun dışına çıkmış olur muyuz?
Nuh'un gemisini amatör ruh inÅŸa etmiÅŸti… Titanic’i ise profesyoneller…
Ebrehe’nin ordusu profesyoneldi… Sonrasında periÅŸandı…
Kaynak: Milat Gazetesi
Dünden Bugüne Laiklik Tartışmaları Bize Ne Söylüyor
İngilizlerin / Sömürgecilerin Hakkını Verelim
Sen Neyin Umudu Olmak Ä°stersin?
Hayatıma Sahip Çıkabiliyor muyum?
Tekasür-Çoklukla Övünmek Cahileye Adetidir
Cennetini Dünyada İken İnşa Etmek
Braveheart
Belirsizliğin Girdabında Dünyanın Geleceği
din sahibi olmak; -yolum düştü geçerken bi uğradım- gibi bir şey değildir!
Sabrın Üç Yoldaşı!...
Hasan Aycın: Mum
Hasan Aycın: Gül
Hasan Aycın: Kitap
Hasan Aycın: Ben
Hasan Aycın: Kapı Kolu
Hasan Aycın: Ben
Hasan Aycın: Balık...
Hasan Aycın: Gözyaşı...
Asyanın Kandilleri: Hoca Ahmet Yesevi
Henüz yorum yapılmamış.