Ümmetin vahdetten yoksun soğuk dünyaları

‘’Onlar ki Kur ‘an-ı paramparça ettiler. Rabbine andolsun onların hepsine soracağız’’(Hicr-91-92-93)

Müslüman toplulukların bilinçleri büyük ölçüde muharref birikimlerle kirlenmiÅŸtir… Allah’ın tanımladığı Ä°slamın üzeri kapatılmış, hurafelerle mitolojiye büründürülmüÅŸ bir Ä°slam oluÅŸturulmuÅŸ.

Müslüman halkların hemen her alanda derin bir deÄŸiÅŸime ihtiyacı vardır. Öncelikle, mezhepli olmakla mezhepçi olmanın, ırklı olmakla-ırkçı olmanın, Ä°slama teslim olmakla, Ä°slamı teslim almanın vahyi din edinmekte, mezhebini-meÅŸrebini din edinmenin, ihtilaftaki rahmetin akıllı birliktelik olduÄŸu ile, rahmeti tefrikaya çevirmenin dönüÅŸtürmenin parçalanma anlamına geldiÄŸinin arasındaki derin farklılıkların kavranılması anlaşılması noktasında düÅŸünce deÄŸiÅŸikliÄŸine ihtiyacı vardır. Dünyaya adalet ve huzur veren bir dünya görüÅŸünün baÄŸlıları bugün mahrum ve sefil bir halde yaşıyorlarsa bunun nedenlerini ilk önce dışarıda deÄŸil, kendi özlerinde, geçmiÅŸlerinde ve beslendiÄŸi yanlış kaynaklarda aramalıdırlar. Bünyelerindeki cahili sapma ve sızmaları teÅŸhis ve ifÅŸa etmelidirler…Müslümanlar arasındaki yozlaÅŸmanın sırrını bütünüyle ve küfrün, zulmün ustalığında aramamak lazım, asıl etken bu deÄŸil, ilk ana etken kiÅŸilerin yine kendi tutumlarıdır.’’ Bir kavim nefislerinde olanı deÄŸiÅŸtirmedikçe Allah ta onları deÄŸiÅŸtirmez’’(Rad-11)

Önceki ilk nesilde dine girmek cahiliyeyi bırakmak idi. Ä°nsanlar Rablerinden bir ayet inince iÅŸittik, itaat ettik diyorlardı. Ä°ÅŸte ÅŸartlarımız, iÅŸte konumumuz iÅŸte halimiz gibi mazeretleri onlarda göremiyoruz…Bu mazeretler teslim oluÅŸun önüne geçiyor onların teslim olmasına engel oluyor, heva-hevesleri doÄŸrultusunda yorumlar ortaya atılıyor sonra; Ä°slama göre Müslümanlar yerine, Müslümanlara göre Ä°slam yerini alıyor…KiÅŸiler Ä°slam ın hükümlerine göre Müslüman olmuyorlar önce Ä°slam kiÅŸilere göre Ä°slam oluyor sonra kiÅŸilerin tayin ettiÄŸi ölçülere göre insanlar Ä°slama giriyor.

Ä°slama teslim olma ÅŸuuru kaybedildi, teslim alma ÅŸuuru geldi. KardeÅŸlik kayboldu. KardeÅŸlik Kur’an da ihtiyari deÄŸil zaruri idi.’’Müminler ancak kardeÅŸtirler’’. Allah’a kulluk borcudur kardeÅŸlik. Bu kardeÅŸlik bağını çözmek vebaldir. KardeÅŸlik yitirilince kiÅŸiliksiz çıkar ortaya, öz yitirilir, cevher kaybolur, kabuk kalır. Ä°slam mektebinde yetiÅŸen sahabi ÅŸahsiyet, kiÅŸilik sahibi idi. Bir oldular biz oldular, ümmet oldular…Onlar Allah’ın tanımladığı din olan Ä°slam ı deÄŸiÅŸtirmeden, dönüÅŸtürmeden gündemde tuttular, yaÅŸadıkları asra, saadet-mutluluk damgasını vurdular.

Günümüzde, Müslümanlar Ä°slam adına gündemde tuttukları ÅŸeyler bugün var olmayan ÅŸeylerin nostaljisidir. Ä°slami deÄŸerlerin dünyasından, faydalı olanların dünyasına geçtikleri için o hayat veren deÄŸerler, Müslümanların hayatından çekilmiÅŸtir. Tefrikaların derinleÅŸtiÄŸi, hiziplerin çoÄŸaldığı, parçalanmışlıkların düÅŸmanlıklara dönüÅŸtüÄŸü, hayatlar yaÅŸanıyor… Mezhepçi söylemler, hizip ahlakı kibirle maskelenmiÅŸ egoist söylemler sosyal vahdete imkan tanımıyor. Her grup, hizip, cemaat nefret söylemleri ile hareket ediyor. Birbirlerini tekfir edecek kadar gayri ahlaki bir tutum içindeler. Her grup bir diÄŸerinin yanlış yolda olduÄŸunu söylüyor. Kendi çıkarlarının yorumlarının doÄŸru olduÄŸunu ,diÄŸerlerinin, yanlış deÄŸersiz olduklarını söylüyorlar…

Tevhidi bilinç-evrensel vahyi temel doÄŸrular, islam ahlakı adalet duygusu olmadığından her topluluk, her çevre her hizip her cemaat kendi meÅŸrutiyetini kendisi kuruyor…Ortak referanslara, ortak meÅŸrutiyet kaynaklarına baÅŸvurmuyorlar…Bunun sonucunda tavırsızlık,kayıtsızlık,sorumsuzluk,teslimiyetçilik,pasifizm,mantıksızlık,slogancılık,uyuÅŸukluk ve hoÅŸgörüsüzlüÄŸü bir tür ahlak haline getiren dini çevreler-gettolar oluÅŸmuÅŸtur….Hizipler, gruplar, tarikatlar, tasavvufi eÄŸilimlerin hepsi mensuplarını her durumda baÄŸlılarını her durumda pasif etkisiz birer nesne haline dönüÅŸtürüyor. Ä°slami söylem, Kur an a ve sahih sünnete deÄŸil, hizip ve grupların veya mezhep imamlarının ictihadlarına, geleneÄŸe tarihe dayanıyor.

Ä°slami dönüÅŸüm ve diriliÅŸ çabaları statükocu cemaatler tarafında nötralize edilebiliyor. Kitleler üzerinde hipnotik bir etki yapan hamasi söylem , statükoyu koruyan, savunan temsil eden sözde Ä°slami anlayışlar, metafizik ütopyalara dayalı cemaat yapıları bunların etkileri, ütopik amaçlı yöneliÅŸler gereÄŸi gibi Ä°slam dünyasında ve ülkemizde sorgulanmamıştır…Kurani kavramlar her cemaate göre anlam kazanmış ve bu güzelim hayat bahÅŸeden kavramların içi tek tek boÅŸaltılmıştır…

Ä°htilafları yorumları rahmete dönüÅŸtüremeyen Müslümanlar cemaatler, gruplar, derin bir tefrika, anaforunda savrulmaktadırlar.Çünkü, Allah’ın razı olduÄŸu dine razı olmayıp ,kendi heva ve görüÅŸlerine göre yorumlara teslim oldular, islamın nimetlerini gereÄŸi gibi kullanamayıp har vurup harman savurdurlar.Yani meveddeti, yardımlaÅŸmayı, uhuvveti, muhabbeti, dayanışmayı, bilgiyi, takvayı, cihadı, namazı, zekatı, tevhidi, zikri, tevazuyu tekebbürü, heybeti, ÅŸecaati vakar ve izzeti, ihsanı, irfanı bilinç ve duyarlılığı, ahlakı, ÅŸehadeti kısacası vahyin hayat veren nimetlerini yerli yerinde kullanamadılar…EÄŸer Allah ın biz Müslümanlar için indirdiÄŸi ilke ve imkanları adam gibi kullanmış olsaydık, Allah ın yardımına mazhar olurduk…Rabbimizin bize bahsettiÄŸi Rabbani araçları gereÄŸi gibi kullanmadığımız içindir ki bunca zillete,bunca hakarete,bunca bölünmüÅŸ ve parçalanmışlığa,tefrikaya maruz kaldık.

Ä°slam dünyası bitkin durumda.Müslüman halklar fikirsizlik ve kiÅŸiliksizliÄŸin utancını yüreklerinde hissetmektedir.Müslümanların bilinçleri ve akılları harap.Müslümanların eksiÄŸi mal ve insanlar deÄŸildir.En büyük ihtiyaçları bir araya gelmek,bloklaÅŸmak,kalplerin temizliÄŸi birbirine baÄŸlılığıdır…

Muslüman halkların bir an önce zanlasın,nifakın,fitnenin,cahilliÄŸin kuÅŸaÅŸtmasından kurtulmaları gerekiyor.Fikri kabızlıklarını gidermeleri,akıllarını vahye teslim edip düÅŸünce kapılarını açmaları elzemdir.Müslüman halkların,tevhid bayrağı altında birleÅŸip,mezhepçi,cemaatçi,tabelacı,hizipçi,holiganlardan acilen kurtulmaları gerekiyor…Vahdetten yoksun soÄŸuk dünyalarını vahyin hayat veren islam güneÅŸiyle kayıtsız ÅŸartsız ısıtmaları gerekiyor.

Kur’ana göre tefrikanın-vahdetsizliÄŸin nedenleri:

Ä°nsanların ayrılığa düÅŸmelerinin nedeni heva ve heveslerini aÅŸamamaları (25/43) kendilerine Rabbleri katından doÄŸru yolu gösterecek ve ÅŸifa olacak kitaplar verilmesine raÄŸmen aralarında yaÅŸattıkları kıskançlıkları kınamamaları (2/44). Bir çok ihtilaflar sökün etti ve sonra iÅŸlerini aralarında parçaladılar çeÅŸitli kitaplara ayırdılar (23/53). Yani dinlerini parça parça edip grup grup oldular.

Hz Muhammed’e tamamlanmış olarak vahyedilen (5/3) dinin adıda Ä°slamdır.Ama toplumsal yaÅŸamda dile getirilen önceki ihtilaflar ve ayrışmalar Rasulullah ın vefatından sonra Ä°slam dünyasında da varlığını göstermiÅŸ ve devasa sorunlara neden olmuÅŸtur.Oysa Rabbimiz Kur an ı Kerim de müminlerin bilerek varlığa, ÅŸahitlik etmelerini istemiÅŸti.(42/86).Onların kardeÅŸ olduÄŸunu (49/10) ve Allah yolunda birbirlerine kenetlenmiÅŸ bir bina gibi saf baÄŸladıklarını(61/4) ifade etmiÅŸti.Ayrılığa düÅŸülmesini istememiÅŸti.(42/14) ve kitapta ihtilaflardan arınma yolunun Allah’a ve Rasulüne itaat olduÄŸu gösteriliyordu(4/59).Ayrıca kendilerine apaçık ayetler sunulduÄŸu halde ihtilaflardan vazgeçmeyenleri kötü bir akibetin beklediÄŸi hatırlatılıyordu(3/205)

Rasulüllah hayatta iken Müslümanlar arasında bölünmelere neden olacak herhangi bir ihtilaf yoktu.O Müslümanlar arasında Allah’ın kitabı ile hükmediyordu.(4/105).Onlara vahyin anlaşılması ve yaÅŸanması hususunda ÅŸahitlik yapıyordu.(2/143)Onun döneminde Müslümanlar vasat bir ümmet olarak vahdetli oluÅŸturmuÅŸlar ve insanlara tevhidi hakikatlerin ÅŸahitliÄŸini sosyal hayat içinde gösterebilmiÅŸlerdi.Güçlerinin zayıflamaması için birbirleriyle çekiÅŸmemeli ve kardeÅŸlik hukukuna dikkat etmeliydiler.(8/46)Dağılıp ayrılmamanın yolu Allah’ın ipine sımsıkı sarılmaktı.(3/103)

Hz Muhammed in vefadından sonra, Müslümanlardaki önceki milletlerin başına gelen acı akibeti yaÅŸamaya baÅŸladılar.Ümmetin birlikteliÄŸini zedeleyen bazı olumsuzluklar hissedilmeye baÅŸlandı ve peÅŸi sıra vahyin ortaya koyduÄŸu toplumsal yasalar varlığını gösterdi.Rabbimiz kendisinde bulunan güzel meziyetleri deÄŸiÅŸtirmedikçe bir millete verdiÄŸi nimeti deÄŸiÅŸtirmeyeceÄŸini bildirmekteydi.(8/53)Ä°slam tarihi içinde gündeme getirilen vahdet konusu aynı zamanda yitirilen bir birlikteliÄŸin de ifadesi oluyordu.

Cahili kültür ve kiÅŸisel ihtiraslar,insanları Kur an ın aydınlığı karşısında köreltti.Müslümanların bazıları kitabı okudukları halde Yahudi ve Hristiyanlar gibi birbirlerini doÄŸru bir temel üzerinde olmamakla suçladı(3/13).Bazıları da ellerinde vahiy bilgileri olmalarına raÄŸmen çekememezlik yüzünden birbirlerine düÅŸtüler(42/14)

Kur an ın sunduÄŸu kolaylık ve anlaşılırlık imkanları içinde vahye teslim olunacağına farklılaÅŸan deÄŸerler cahili arzular,beÅŸeri anlayışlar kendilerini Kur anla ifade etmeye çalıştılar.Bu noktadan sonra Kur an ın parça parça edilmesi(15/91) söz konusu idi.

Halk çoÄŸu insanlar için nassların yönlendiriciliÄŸi deÄŸil nassların yönlendirilmesi söz konusu idi. Her fırka-fırka-ı naciye- olduÄŸu iddiasıyla diÄŸer grupları dışlama ve tekfir etme hastalığına yakalandı.Müslümanlar sorumluluklarını unuttu.Ä°fsad ve bozgunculuk baÅŸladı.Rabbimiz elbette ki bozgunculuk yapanı ıslah ederken ayırt edecekti.(2/220)iÅŸlerini kendi aralarında farklı kitaplar halinde parçalayıp bölenler (23/53) gibi Kur an ı terk edilmiÅŸ (25/30) bir durumda bırakanlar yaptıkları haksız haksızlıklardan sonra tevbe edip hallerini ıslah edeceklerine (5/39)diÄŸer grupları bid’atcılık ve bozgunculukla suçlamaya devam ettiler.Ayrılıklar katmerleÅŸti mezhep kavgaları baÅŸladı hatta kanlar döküldü.Rabbimizin dini dosdoÄŸru ayakta tutan onda ayrılığa düÅŸmeyin (42/13) hitabıyla yaptığı tavsiyeye uyulmadı.Birbirleriyle çekiÅŸen Müslümanlar çözülüp yılgınlaÅŸtılar .Rüzgarları kesildi.(8/46)Velhasılı kelam bugün Müslümanların ayrılıklarını farklılıklarını iyi kavramak lazım…

Bugün insanların Ä°slama, Müslümanlarında birliÄŸe ÅŸiddetle ihtiyacı var.Vahdet soyut temennilerle kurulmaz.Vahdet var olan ayrılıklardan uzaklaÅŸma emelini içermekle birlikte ayrılıkların üreme kaynaklarını kurutmayı amaçlamalıdır.

Esas ayrılıkların nedeni tarihi arka planıdır.Kültürümüzü ,alışkanlıklarımızı duygularımızı Kur an ın aydınlığıyla tarihi karanlıkların tasallatundan ve bencilliklerinden arındırmalı,tevhidi çizgiyi kavrayıp bu çizgiyi daha bir kalınlaÅŸtırmalı daha da yaygınlaÅŸtırmalıyız…

Ayrılıklardan kurtulmamız için topluca Allahın ipine sımsıkı sarılmalıyız,bölünmemeliyiz.

’’Hep birlikte Allah ın ipine sımsıkı tutunun ve birbirinizden kopmayın ve Allah ın size verdiÄŸi nimetleri hatırlayın siz birbirinize düÅŸman iken kalplerinizi nasıl uzaklaÅŸtırdı da onun lütfu ile kardeÅŸ oldunuz ve ateÅŸli bir uçurumun kenarında iken sizi ondan nasıl korudu’’(3/103)…

‘’Bu benim dosdoÄŸru olan yolumdur.Åžu halde ona uyun sizi onun yolundan ayıracak yollara uymayın’’(Enam-153)

Rabbimizin,tüm iman edenleri akıllı birlikteliÄŸin diÄŸer adı olan sosyal vahdetle buluÅŸturması için çaba ve eylemlerimize, fiili duaya devam edelim.