Sosyal Medya

Makale

Düşmanımın Düşmanı Dostum mudur?

tarihinde yayınlandı.

Düz mantık kurmayı pek severiz; bir de buna süslü iki kelime ekledik mi alıcısı çok olur.

 “DüÅŸmanımın düÅŸmanı dostumdur” sözü/mantığı buna güzel örnektir.

2+2’nin 4 olmasına nasıl ki kesin gözüyle bakılıyorsa, düÅŸmanın düÅŸmanının dost olduÄŸuna da aynı derecede kesin gözüyle bakanların sayısı az deÄŸil.

Hâlbuki hayatın gerçekleri hiç de öyle deÄŸil. DüÅŸmanımızın düÅŸmanının da bize düÅŸman olduÄŸu vaka çoktur. ÖrneÄŸin Esed bugün bize düÅŸman, ona düÅŸman olan ABD de bugün Suriye’de bize düÅŸmanca tavır içinde.

Bir diÄŸer çeliÅŸki de kiÅŸi veya yapıları tamamen dost veya tamamen düÅŸman kabul etmemizdir.

Siyasette ve diplomaside bu çeliÅŸki daha fazla gözüküyor.

ÖrneÄŸin A politikacısına veya partisine fikir olarak karşıyız diye yaptığı her ÅŸeye karşı olmak veya tam tersi, taraf isek her ÅŸeyine taraf olmak zorunda hissediyoruz kendimizi.

BeÅŸeriz, beÅŸer dediÄŸin mutlak iyi veya mutlak kötü olmaz. Çok iyi dediÄŸimiz insan gün gelir yanlış yapar, çok kötü dediÄŸimiz kiÅŸi zaman zaman da olsa mutlaka iyi iÅŸler yapar. Adil insanın iyiye iyi, kötüye de kötü diyebilmesi ve ona göre tavır alması gerekir.

Buradaki sorun, sıfatı (yapılan iÅŸi) unutup özneye (kiÅŸiye) odaklanmaktan kaynaklanıyor. Oysaki özneye deÄŸil sıfata bakmak lazım. Özneye bakıldığında olay kiÅŸiselleÅŸir.

Yanılgılarımızdan bir diÄŸeri de düÅŸmanımız A kiÅŸisine karşıysa, o kiÅŸinin yanlışlarının doÄŸru olacağı varsayımıdır.

ÖrneÄŸin, Küresel Güçlerin ErdoÄŸan’dan pek hazzetmedikleri hepimizin malumudur. Dünyanın kanını emen bu küresel güçlerin ErdoÄŸan’a karşı olmaları/sevmemeleri, ErdoÄŸan’ın yaptığı her hareketin mutlaka doÄŸru olacağı anlamını taşımaz.

ErdoÄŸan’ın, Türkiye’yi teknoloji ve savunma alanında kendi kendine yeterli hale gelmesi için ortaya koyduÄŸu çaba ne kadar takdire ve alkışa ÅŸayan ise aynı ErdoÄŸan’ın Küresel Emperyalizmin/Sermayenin öngördüÄŸü ekonomik modelinde ısrar etmesi de bir o kadar yanlıştır.

Hayatı, yaÅŸananları, kiÅŸileri ve figürleri abartmayı seviyoruz. Haliyle duygularımız da abartılı oluyor.

BaÅŸroldeki insanlara ya hain ya da kahraman gözüyle bakıyoruz. Normal gördüÄŸümüz kiÅŸi sayısı çok azdır.

Hayatı siyah ve beyaz (iyi ve kötü) görüyoruz. Bir kiÅŸi/olay bizim için ya iyi ya da kötüdür.

Oysaki hayatın siyah veya beyaz alanı çok azdır; hayatın büyük kısmı gridir yani iyi ve kötü iç içe geçmiÅŸtir.

KiÅŸi griyi nasıl siyah veya beyaz görür?

Siyaha bakan griyi beyaz; beyaza bakan da griyi siyah görür.

Oysaki gri ne siyahtır ne de beyaz; ikisinin karışımıdır.

Allah bizi hakkıyla gören ve adaletle hüküm verenlerden eylesin.

Henüz yorum yapılmamış.

* İşaretli tüm alanları doldurunuz.