Sosyal Medya

Makale

Bilincin sömürgünleştirilmesi tüketim çılgınlığı

tarihinde yayınlandı.

Modernizm, bütün insanları kendi tasarrufunda olan bir arazi gibi görmektedir. Bu arazi üzerinde her türlü kazıyı yapıp, AVM’ler, eÄŸlence merkezleri, lunapark, mülk- güç ya da tanrılar inÅŸa eder. Bire-yin bütün kutsalı dar bir çerçeveye sıkıştırılır ve artık varlığındaki önem sıralamaları deÄŸiÅŸir, yaÅŸantısın-da eksikliklerin farkına varmaz. YaÅŸamak, tüketmek bütün enerji ve birikimlerini dünya lunaparkında tüketmek anlamına gelmiÅŸtir. Ey çaÄŸdaÅŸ insan tükettikçe varsın, ne kadar çok tüketirsen o kadar mut-lusun.

 

Özgürlüğün, kişinin yaratıcısı ile olan ilişkilerini bitirip kendi tanrılarına yönelmesiyle kazanılacağını iddia eden akıl, ağına düşürdüğü insanları öğütmekte ve geriye yine onlar için eşittir insan anlamına gelen bir pantolon et, bir gömlek kemik ve bir bidon su bırakmaktadır.

 

Her türlü iÅŸgale karşı zihnini ve yüreÄŸini temiz tutabilen insan modernitenin hedefinde olan bir düşmandır ve derhal iÅŸgal edilmesi gerekir. Kanaatkar olmak, dengeli olmak, ahlaklı olmak, erdemli olmak, omurgalı olmak bataklıkta gül yetiÅŸtirmek anlamına gelmiÅŸtir…

 

VahÅŸi kapitalizm ceplerimize banka kartları koydu. Dört yanımız reklam ve algı operasyonları ile kuÅŸatılmış durumda. Ä°nsanlar manipüle ediliyor. Her ÅŸeye ve herkese eyvallah diyoruz. Her ÅŸeyi onay-lıyoruz. Evlerde televizyon, ellerde telefon-internet herkes baÅŸka alemlerde. Özlemiyoruz, aramıyoruz sorgulamıyoruz… Özlemeyi unutturan görüntülü cep telefonları nasıl olsa…

 

Her sabahla güneÅŸi uyandırırdık, mahmur sulara dalardık ışıltılı evlerimizde. Hayra niyet edilir, Al-lah adını anarak baÅŸlardık güne… Kimi gecelerimizde uykuyu yasaklayan vicdanlarımız vardı. Vicdan önemliydi hep öndeydi, ÅŸimdi cüzdan önemli, mülk önemli… Biz ne çeÅŸit Ademlerdik… Kapitalizme yenildik… Velhasıl topyekün insan soyu olarak ÅŸu asırda bugünleri sunan kapitalizmin mega-marketle-rine gidip şükranlarımızı iletiyoruz, her hafta sonu ayinlerinde…

 

KabiliyetsizleÅŸtirici illüzyon sayesinde tüketime ihtiyaç duymak üzere toplumsallaÅŸtırılmış olan bütün insan yığınlarını bu ayinlerde görebiliyoruz. Açgözlü bir inançla felce uÄŸramış olarak kalakaldık ÅŸu dünya denen lunaparkta… Bu parkın içinde etrafımızı ihtiyaç yaratıcılar sarmış durumda, bize külfet olmaya devam ediyor. Ä°mkanlarımızı toplum mühendisliklerinde, anketlerinde, ÅŸebekelerinde ve diÄŸer her derde deva kocakarı ilaçlarında harcamaya devam ediyorlar.

 

 

 

İnsanlar, zaman israf edici süratliliğin, aptallaştırıcı eğitimin ve hasta edici tıbbın esirleri haline geldiler. Zira yoğunluğun belli bir noktasını aşınca, endüstriyel ve profesyonel ürünlere bağımlılık insan potansiyelini yok etmekte ve bunu da spesifik bir yolla gerçekleştirmektedir.

 

Modern toplumda ihtiyaçsız bir vatandaş son derece şüphe uyandıran bir kişi oldu. Sade ve dengeli bir yaşam süren bireyler farklı kategorilerde değerlendiriliyor. İnsanlar, zorlama ihtiyaçların hegemonyası altındalar.

 

Halk, uzmanın kendilerine bir ihtiyaç diye yazmadığı ÅŸeyin eksikliÄŸini duymaya hazır hale gelme-dikçe, uzman meslekler egemen ve kabiliyetsizleÅŸtirici ÅŸeylere dönüşemezlerdi….

 

Bu dönemin, bütün bir neslin yoksullaştırıcı zenginlik peşinde çılgınca koşusunun bütün özgürlük-leri alınıp satılabilir hale getirdiği ve refah alıcılarının örgütleşmiş şikayetlerine doğru ilk dönüş politi-

 

kasından sonrada uzman totoliterciliği içinde eritip tamamen yok ettiği bir devir olarak anılma ihtimali çok ama çok daha fazladır.

 

Kısaca bu çağ, kabiliyetsizleştirici uzmanlar çağıdır. Zorlama ihtiyaçlarının hızla artan çeşitlenişi devamlı yeni bağımlılık türlerini ve modernize yoksulluğun yeni sınıflarını doğurduğu içindir ki, günü-müz endüstri toplumları, bürokratik olarak damgalanmış çoğunluklardan oluşan birbirine bağlı yığın-ların karakterini almaktadır. Ulaşımla felce uğratılan, programlarla uykusuz bırakılan, hormon tedavi-siyle zehirlenen, hoparlörlerle susturulan, yiyeceklerle hasta edilen ve muazzam vatandaşlar yığını arasındaki birkaç grup azınlık, örgütlenmiş ve aktif vatandaşlardır.

Modernize edilmiÅŸ yoksulluk, günümüzde lüks içinde. Bundan sıyrılabilecek kadar zengin olanların dışında hemen herkesin ortak bir tecrübesi haline geldi… Hayatımızın deÄŸiÅŸik yönleri, birbiri ardınca, mühendisliklerce planlanmış araç-gereçlere bağımlılaşırken, yinelenen acizlik tecrübesinden pek azımız kaçabilmektedir. Ortalama ülkemiz tüketicisi her gün yüzlerce reklamla bombardıman ediliyor.. AlışveriÅŸe çıkan zenginler dahi, her gün yeni eÅŸyayla birlikte kullanışsızlığın yeni bir tecrübesini elde etmiÅŸ olur.

Tüketim toplumu, daha çok eşya, daha çok yetkinin istenmeyen sonuçlarına güçsüzlüğün ve gerili-min yeni uçurumlarına sürüklenmektedir.

Bilinç her yerde reklamlar ve ithal reklamlar tarafından sömürgüleştiriliyor. Bu yolla, hayatlarımı-zın her geçen gün daha da büyük parçaları öylesine değişime uğratılmaktadır ki, hayat hemen hemen sadece dünya pazarında satılan malların tüketimine kendi kendine bağımlı hale gelmektedir.

Ä°SRAF:

Sözlükte aşırı gitmek, gafil ve cahil olmak, yanılmak gibi anlamlara giden israf, dini bir kavram ola-rak insanın sahip bulunduğu nimetlere gereksiz ve aşırı tüketmesi demektedir. İslam, insanoğlunun yeme içme ve harcama konusunda dengeli davranmasını istemiştir.

 

^^ Ey Ademoğulları her mescide gidişinizde temiz ve güzel elbiselerinizi giyiniz. Yiyiniz, içiniz fakat israf etmeyiniz çünkü Allah israf edenleri sevmez^^ (Araf 7/31) buyrularak israfı yasaklamış. Başka bir ayetle ^^ Elini bağlı olarak boynuna asma onu büsbütünde açıp savurma, sonra kınanmış pişman bir halde oturup kalırsın^^(İsra 17/29) buyrulmak suretiyle hem israftan, hem de cimrilikten kaçınılması öğütlenerek dengeli davranılması istenmiştir. Cimrilik, kişinin nefsini meşru olan şeylerden, yararlan-maktan mahrum bırakmasıdır. İsraf ise gereğinden fazla harcama ve tüketimde aşırı gitmektedir. İsraf fert, aile ve toplum hayatında onulmaz yaralar açar ve toplumsal bozulma ve çürümeye götürür. Bir Müslüman dünya üzerindeki maddi ve manevi imkan ve nimetleri kendisine emanet edildiği bilinciyle tüketmeli, bu nimetler üzerinde kendisinin olduğu kadar toplumunda hakkı bulunduğunu unutmama-lıdır.

 

Ä°sraf edene müsrif denir. Müsrifler aynı zamanda toplumdaki her türlü ahlaksızlığın yayılmasından da sorumlu kiÅŸilerdir. Fıtratı bozacak her alanda aşırı gidenlerdir. Ä°sraf. Hem toplumsal anlarda hem bireyin yaÅŸantısında görülen bir aşırılıktır. Ölçüsüz davrananların ahretteki sonu hüsran olacaktır.^^Ölçüyü taşıranlar… Onlar ateÅŸin halkı olanlardır^^ (Mümin 40/ 41)

 

Dinimiz dünya nimetlerinden faydalanmayı yasaklamamış bilakis bu nimetlerin insanlar için olduğu söylemiştir. İslam dünya hayatının cazibesine kapılıp tercihini bu yönde kullanarak ahret inancından

 

bağımsız bir dünyevileşmeye karşıdır. Gerektiğinde tüm dünya nimetlerini bir kenara bırakmak ve tercihi Allah yolunda kullanmak için bu nimetlerden ölçülü olarak yararlanmak lazım.

 

^^Rızasını dileyerek sabah akşam rablerine dua edenlerle olmak için elinden gelen çabayı göster. Dünya hayatının çekiciliğine meylederek gözlerini onlardan çevirme. Bizi anmaktan kalbini gafil kıldığımız kötü arzularına uymuş ve işi gücü aşırılık olan kimseye boyun eğme (Kehf 18/128)

 

CÄ°MRÄ°LÄ°K YOK Ä°NFAK VAR:

Harcamada israftan kaçınmak için cimrilik yapmakta kınanmış ve orta yolun izlenmesi istenmiştir. ^^ ve harcadıkları zaman ne israf ederler nede cimrilik ederler harcamaları bu ikisinin arasında dengeli olur^^ (Furkan 25/ 67)

 

KiÅŸinin parasını Allah’ın var dediÄŸi yerlere vermesi yani infak etmesi israf deÄŸildir. Bir Müslüman infak ahlakına sahip olması lazım. ^^ve sana neyi infak edeceklerini sorarlar de ki, ihtiyaçtan arta kalanı. Böylece Allah size ayetlerini açıklar, umulur ki düşünürsünüz^^ ( Bakara 2/219) Vahyin anlam haritasında infakın temel anlamı bu, ihtiyaçtan arta kalanı, ihtiyaç olan yere aktarmak. Mümin kiÅŸi yaÅŸadığı zaman ve mekanda sorumluluÄŸunu yerine getirendir.

 

^^ Kendilerinden önce o yurdu hazırlayıp imanı (kalplerine) yerleştirenler ise, hicret edenleri se-verler ve onlara verilen şeylerden dolayı içlerinde bir ihtiyaç duymazlar. Kendilerinde bir ihtiyaç olsa bile (kardeşlerini) öz nefislerine tercih ederler. Kim nefsinin cimri ve bencil tutkularından korunmuşsa işte onlar felah bulanlardır^^ ( Zümer 59/ 9)

 

Mümin paylaşandır, verendir, sorumluluk sahibidir. İslam ahlakı bunu gerektirir.Kapitalist ahlaka sahip olanlar bu paylaşmanın zevkini alamayanlardır.Onlar bencildir.Çünkü zengin- burjuvanın lügatinde cömertlik yoktur, kardeşlerini düşünmek yoktur.Onlardaki anlayış cimrilik- bencilliktir.İman ile cimrilik bir arada bulunmaz veya kalpte bir arada barınmaz.

İnfak ; tıpkı Hz Muhammed (a.s.)ın dönemindeki gibi yeniden gündemde olabilmesi için , aklımıza duygularımıza yön vermesi için yeniden yorumlanması gerekir.<< Mallarını gizli ve açık olarak gece ve gündüz harcayan kimseler var ya işte onların Rableri katında ecirleri? Vardır. Onlara hiçbir korku yoktur ve onlar mahzunda olmayacaklardır.>>( Bakara -2/274)

 

Ä°nfak ,hem Allah’a iman ve itaatin göstergesi hem de ahlaki ve insani sorumluluÄŸun gereÄŸidir.Müminin namazı ibadetleri hayatı ve ölümü alemlerin Rabbi olan Allah içindir.Dolayısıyla,muhtaca , miskine, yetime, yolda kalmışa yapılan maddi yardımlar hep bu amaca , Allah’ın rızasını elde etmeye yöneliktir. Tekasür suresi eÅŸyaya tutsak birey ve toplumların ruh yapısını analiz etme bakımından oldukça ilginçtir.EÅŸyanın kölesi olmuÅŸ bir insan malını , kazancını toplumun zayıf kesimiyle paylaÅŸması mümkün deÄŸildir. YaÅŸadığımız çaÄŸda , vahÅŸi kapitalizmin pençesine düşmüş müminlerin çoÄŸu , seküler bir ruhla donanmış ve neticede infak ve bunun sonucu olan sosyal yardımlaÅŸma eylemini terk etmiÅŸlerdir.

 

Modernizm , Müslümanları kuÅŸatmış durumda. Ä°nsanların bakışlarını ilahi olandan , ebediliÄŸi burada , ÅŸimdide arama anlamında yeryüzüne çevirmiÅŸtir. Ebedilik duygusu , malumunuz , insanı cennetten etmiÅŸtir. Bu duygu insanı zevk peÅŸine sürükler ve tutkulara yönlendirir. Ä°nsan hikmet ve irfandan koptuÄŸu anda onun yarattığı cazibe – eÅŸyanın malın süslü güzelliklerinin cazibesi – alanının dışına çıkamaz . Müslüman kesimde yozlaÅŸma ve savrulma ÅŸekli böyle tezahür etti.

 

Mülkiyetin Sahip Olduğu İnsan Olmamak:

 

Ä°ki tür mülkiyet iliÅŸkisi vardır. Biri insanın sahip olduÄŸu mülkiyet , diÄŸeri mülkiyetin sahip olduÄŸu insan… Åžunu unutmamak gerekir , zenginlik çok ÅŸeye sahip olmak deÄŸil, az ÅŸeye ihtiyaç duymaktır. Kanaatkar olmaktır. Açgözlülükten kaçınmaktır. Ä°nsan mülkiyet sahibi olabilir ama, ben bu kazandığım malıma aidim derse bu doÄŸru deÄŸildir. Ä°slam müminin eÅŸya ile olan iliÅŸkisini dengede tutar ve onu terbiye eder . Kuran’ ın terbiyesinden geçmiÅŸ müslümanın sahip olduÄŸu serveti cebinde taşıması gayet normaldir. Kalbinde taşıması ise caiz deÄŸildir. Kalbine giren servet o insanı esir alır, cimri yapar ya da israfcı eder . Åžeytani yollarda har vurur harman savurur.

 

Allahtan kopmuş birey ve toplum tamah ve açgözlülük , kanaatsizlik illetine yakalanmıştır.

 

Kur an ebedilik düşüncesini burada arayan insanın ruh halini tasvir eder.

 

<< Malı pek çok seviyorsunuz >>(Fecr 89/20)

 

<<Mal ve oğullar dünya hayatının süsüdür>>( Kehfl 18/46)

 

<<O malının kendisini ebedi kılacağını zanneder>>( Hümeze 104/3)

 

İslam , servetin biriktirilerek , belli ellerde dolaşmasına karşıdır. Sermaye üretime dönüştürülmesi gerekir.Biriken sermaye neticede Müslümanları sekülerleştirir ve hırs yarışı başlar, bunun bir sınırı yoktur.Gönlü aç olanın gözü doymaz. İslamda aslolan gözün değil , kalbin, nimetleri veren Allah ile doyurulmasıdır. Kısaca, İslam da ,eşya, servet, mal, mülk, temel ihtiyaçları karşıladığı sürece bir anlam ifade eder. Harcamalar ihtiyaç ötesine geçerse insanı erdemli , faziletli davranışlardan soyutlar, bununla da kalmaz , Allah tan müstağni bir hayat sürme gibi bir talep oluşturur..

 

Tüketen İnsan Tipi:

 

Vahşi kapitalizm <her arz kendi talebini yaratır> ilkesine sahiptir. Bu ilke insanı ihtiyaçlarının peşinden koşar hale getirmiştir.Vahşi kapitalizm , insanların ihtiyaçlarını arttırmada reklam yoluyla , medya sanal ortamda cinselliği ve bencilliği kullanır.

 

Tüm bu kanallarının reklamlarında , basın yayın organlarında , bir araba reklamında dahi kadınları görürsünüz.Kozmetik ürünlerin reklamlarında erkekleri kullandıklarını görürsünüz.
 

Ä°htiyaç meydana getirmede bencilliÄŸi devreye sokuyor ÅŸu markayı giyerseniz fark edilirsiniz gibi. Sonuçta insanı kendine tapar hale getirir. ÖrneÄŸin, tesettür modası altında , vahÅŸi kapitalizmin reklam ağına takılan Müslüman kadınlara Vakko eÅŸarp markası bir ihtiyaç olarak sunulur…

Batı ,dönüştürücü, talep yaratıcı bir sistemin içindedir oysa İslam insanlığa hayırlar götüren faydalı olmaya çalışan bir medeniyettir.

İslam bir zenginleşme davası değil, öncelikle bir kul hakkı ve ahlak davasıdır. Her türlü bencilliği ihtişamı, israfı ve şatafatları yasaklar. Bu tür aşırılıklara dini alet etmek isteyenler maalesef dine zarar verenlerdir. Müslüman zengin , infak ettiği müddetçe hayırlı bir insandır. Yoksa sermayenin dini imanı olmaz gerekçesiyle islamı kültür- tarih ve ahlaktan soyutlayarak onu vahşi kapitalist sistemin bir alt ögesi olarak görme eğiliminin günümüz Türkiyesinde ki burjuva Müslümanlarına hakim olmasıdır.

Bir yanda ekmek bulamayan , çadırlarda , kulübelerde kalmak zorunda bırakılan milyonlarca fakir- mülteci insan , bir yanda da servetlerine servet katanlar, azgınlaÅŸan , kapitalist ahlaka sahip göbek üstünde kahvesini yudumlayanlar , mükellef sofralarda beÅŸ yıldızlı otellerin lobilerinde Hz Ebubekir’in cömertliÄŸinden bahsedenler…

Ä°nsanlar açlıktan ölürken her yıl tonlarca ekmeÄŸin çöpe atıldığı bir dünyada krizlerin yaÅŸanması gayet doÄŸaldır. Her moda deÄŸiÅŸikliÄŸinde kılık kıyafetlerin deÄŸiÅŸtirildiÄŸi her yeni versiyonunu almak için zamanının gözden çıkarıldığı bir dünyada ekonomik ve siyasal lakırdıların terör ve anarÅŸinin tedirginliÄŸin ve huzursuzluÄŸun toplumsal travmanın yaÅŸanmayacağını kim ileri sürebilir… Tüketim çılgınlığı , ÅŸahsiyetsizliÄŸin bir sembolü olan modayı takip ettirir. Anlamsız , saçma bir yarışın içinde ÅŸaÅŸkınlar , bilinçsizler yığınına dönmüş halklar

Herkese uygun taksitler

Her fakire uygun televizyonlar

 

Her baÅŸa uygun traÅŸ modeller

Kredi kartına bilmem ne kadar taksitler

 

Al, tüket, taksit, taksit… Reklamlarda bilinçli ÅŸekilde hazırlanıyor uzmanlar tarafından eskiyi getir, yeniyi götür edebiyatı bilinçaltına yerleÅŸtiriliyor…Tv dizileri bu tüketimi ve etki altına almayı tetikliyor.

 

Müslümanlar , maalasef Ä°slami popülizmin pençesi altında yani zevkine uygun olanı yapmada sınır tanımıyor. Süslü ve gösterişçi dindarlık ön planda, heva? Ve heves tutkunu insanlar popüler duygularının mahkumu olmuÅŸlar.DünyevileÅŸtikçe tüketen, tükettikçe tükenen zavallı insanlık vahip durumda… Tam bir facia…

 

Rasulullah (a.s.)<<Vallahi sizin hakkınızda korktuÄŸum ÅŸey benden sonra Allah’a ortak koÅŸmanız müşrik olmanız deÄŸil.Fakat sizin hesabınıza korktuÄŸum ÅŸey dünya uÄŸrunda aranızda rekabete düşmenizdir.>>( Buhari- Müslim-Tirmizi)

 

Her zaman ve mekanda , harcamada, tüketimde ahlaki –denge tevhidi bir zorunluluktur. Fıtrata muhalif sınırsız sonu gelmez heva hevesin tatmini, haz merkezli (hedonist), sorumluluk anlayışından uzak, adalet ve hakkaniyetin ertelendiÄŸi bireysel yeteneklerin, toplumsal imkanların dikkate alınmadığı sistemler tarihin enkazına terk edilmiÅŸlerdir. Bu vahÅŸi sistemler insanı insanın kurdu durumuna getirmiÅŸtir. Allah’ı devre dışı bırakıp, insanı merkez alan bu vahÅŸi sistemler, tüketen, hazcı, çıkarcı, bencil bir toplum meydana getirmiÅŸlerdir.

 

Vasat ve dengeli bir insan olmayı emreden Ä°slam üzere- fıtrat üzere- olmak Allah’a itaat etmek O’nun çizdiÄŸi sınırlar içinde, O’na karşı sorumluluk bilinciyle hayat sürmektir. Hayatı anlamlandırmaktadır. Allah’a itaatın karşılığı ise mutluluk- esenlik yurdudur… Vesselam…

Henüz yorum yapılmamış.

* İşaretli tüm alanları doldurunuz.