Sosyal Medya

Makale

Şiddet şefkate dönüşünceye kadar yanında oturalım

tarihinde yayınlandı.

Dünyanın bu karışık hali karşısında içimize bakmaya devam edelim. Tek umudumuz bu. Anlıyor musunuz? Şiddet tövbe edene kadar merhametle yanı başına oturalım.

“Dünyanın bu karışık halinde içe bakmaya devam. Kendi içimizdeki ÅŸiddet ile yüzleÅŸmeye devam. İçimizdeki ÅŸiddetten öğrenmeye, ÅŸefkate dönüşene kadar yanında oturmaya devam. Madem gidip silahların önünde duramıyoruz, içimizdeki ÅŸiddetin önünde duralım…’’ diyor Carl.G. Jung

Kalbimiz erinceye kadar merhametle ÅŸiddeti terbiye edelim. Merhametimiz, ÅŸiddetin köklerini kurutuncaya kadar sevgiyle kucaklayalım kötülüğü ki içimizdeki iyilik güneÅŸin önünde eriyen kar tanesi gibi kötülüğü buharlaÅŸtırsın. Kovsun onu sevgi dünyamızın sınırlarından. 

İçimize bakmadan ÅŸiddet son bulmaz. İçimizdeki ÅŸiddetle yüzleÅŸmeden kötülük illeti yakamızı bırakmaz. 

DerviÅŸe sormuÅŸlar ‘’El mi yaman, bey mi yaman?’’... DerviÅŸ yürüyüp gitmiÅŸ. Biz de yürüyüp gidelim. Yaman kim, sorusunun cevabına ihtiyacımız yok; çünkü bütün yamanlar can yakar. Ocak söndürür. Kimin yaman olup olmadığını anlamak için insan hayatını feda etmeye deÄŸer mi? Yamanın kim olduÄŸunu merak etmeyeceÄŸimiz bir hayata ihtiyacımız var. İçinde namerde yamana muhtaç olmadığımız o hayata, hepimizi huzurlu yapan o yaman hayata ihtiyacımız var.

Peki ama bunu nasıl baÅŸaracağız dediÄŸiniz duyar gibiyim. Haksız sayılmazsınız. Bu kadar kara gürültünün içinde, bu kadar akıl çelen yalanın içinde içimize bakmak için nasıl bir yol bulabiliriz? Bu gücü ne verecek bize? Ben de bilmiyorum. Sanırım bunun genel geçer bir reçetesi yok. Hepimiz kendi vicdanımızın içinden bakabiliriz ancak kalbimize. Yol kalbinden geçendir. EÄŸer kalbin doÄŸruysa yol da doÄŸrudur. Burada asıl olan doÄŸru bir kalbe sahip olmaktır. 

Kalbimizin doÄŸruluÄŸu merhametin yoludur. Merhametin ÅŸiddetle hiç iÅŸi olmaz. Kalbimizin doÄŸruluÄŸu ÅŸefkatin yoludur; Åžefkat kötülük barındırmaz. Kalbimizin yolu, sevginin yoludur, bu yolda kana gözyaşına yer yok: bu yol güneÅŸli bir gelecek yoludur. GüneÅŸli güzel yolun ilk patikasını kalp ilmik ilmik dokur. 

Åžiddetin panzehiri kalbi dolduran derin insani nefestir. Kötülüğün ÅŸeytan görmüş gibi arkasına bakmadan kaçtığı tek yer sevgiyle örülmüş sorumluluktur. 

Åžefkat, her gece başımızı huzurla koyduÄŸumuz yastığımız olsun. 

Merhamet, her gece üstümüzü örttüğümüz iÅŸlemeli yorganımız olsun. 

Sevgi, bütün gece gördüğümüz tek rüya olsun. 

İçimize bakalım ve içimizde gördüğümüz şiddetin yanına sevgiyle, şefkatle, merhametle oturalım, şiddet yoruluncaya kadar uykuya dalıncaya kadar sabırla bekleyelim. Ruhumuz başka türlü arınmaz. Başka türlü her şeyi ile şiddete karşı duramayız.

Şiddet terk etmeli köyümüzü. Bağımızda bostanımızda şiddete yer yok

Åžiddeti kovalım apartman boÅŸluklarımızdan. Gecekondularımız, varoÅŸlarımız hak etmiyor zebani yüzlü ÅŸiddeti. 

Dünyanın bu karışık hali karşısında içimize bakmaya devam edelim. Tek umudumuz bu. Anlıyor musunuz? Şiddet tövbe edene kadar merhametle yanı başına oturalım.

Henüz yorum yapılmamış.

* İşaretli tüm alanları doldurunuz.