Sosyal Medya

Makale

Vefa

tarihinde yayınlandı.

Hz.Ömer arkadaÅŸlarıyla sohbet ederken, huzura üç genç girer, derler ki, 

 

-Ey halife bu aramızdaki arkadaÅŸ bizim babamızı öldürdü ne gerekiyorsa lütfen yerine getirin. 

 

Bu söz üzerine Hz.Ömer suçlanan gence dönerek:

 

-Söyledikleri doğrumu diye sorar.

 

Suçlanan genç derki evet doğru bu söz üzerine Hz Ömer:

 

-Anlat bakalım nasıl oldu diye sorar.

 

Bunun üzerine genç anlatmaya başlar, derki :

 

-Ben bulunduğum kasaba hali vakti yerinde olan bir insanım ailemle beraber gezmeye çıktık kader bizi arkadaşların bulunduğu yere getirdi. Hayvanlarımın arasında bir güzel atım var ki dönen bir defa daha bakıyor hayvana ne yaptıysam bu arkadaşların bahçesinden meyve koparmasına engel olamadım, arkadaşların babası içerden hışımla çıktı atıma bir taş attı atım oracıkta öldü, nefsime bu durum ağır geldi, ben de bir taş attım babası öldü, kaçmak istedim, fakat arkadaşlar beni yakaladı, durum bundan ibaret, dedi.

 

Bu söz üzerine Hz Ömer söyleyecek bir şey yok bu suçun cezası idam, madem suçunu da kabul ettin...

 

Bu sözden sonra delikanlı söz alarak: 

 

-Efendim bir özrüm var, ben memleketinde zengin bir insanım babam rahmetli olmadan bana epey bir altın bıraktı, gelirken kardeÅŸim küçük olduÄŸu için saklamak zorunda kaldım ÅŸimdi siz bu cezayı infaz ederseniz yetimin hakkını zayi ettiÄŸiniz için Allah indinde sorumlu olursunuz, bana üç gün izin verirseniz ben emaneti kardeÅŸime teslim eder gelirim, bu üç gün için de yerime birini bulurum der. 
 
Hz Ömer dayanamaz derki: 

-Bu topluluğa yabancı birisin, senin yerine kim kalır ki? der,

Sözün burasında genç adam ortama bir göz atar derki, 

-Bu zat benim yerime kalır, o zat Hz Peygamberin en iyi arkadaÅŸlarından, Ebu Zer’den baÅŸkası deÄŸildir. 

Hz Ömer Ebu Zer’e dönerek 

-Ey Ebu Zer delikanlıyı duydun, der. 

O yüce sahabe: 

-Evet, ben kefilim, der ve genç adam serbest bırakılır. 

Üçüncü günün sonunda vakit dolmak üzere ama gençten bir haber yoktur, Medine’nin ileri gelenleri Hz Ömer’e çıkarak gencin gelmeyeceÄŸini, dolayısıyla Ebu Zer’e verilecek idamın yerine, maktulün diyetinin verilmesini teklif ederler, fakat gençler razı olmaz ve babamızın kanı yerde kalsın istemiyoruz, derler.

Hz Ömer kendinden beklenen cevabı verir, derki, 

-Bu kefil babam olsa fark etmez, cezayı infaz ederim. 

 

Ebu Zer  ise tam bir teslimiyet içerisinde derki, 

-Biz de sözümüzün arkasındayız. 

Bu arada kalabalıkta bir dalgalanma olur ve insanların arasından genç görünür. 

Hz Ömer gence dönerek derki, 

Evladım gelmeme gibi önemli bir fırsatın vardı neden geldin. 

Genç vakurla başını kaldırır ve: 

-Ahde vefasızlık etti demeyesiniz diye geldim, der. 

Hz Ömer başını bu defa çevirir ve Ebu Zer’e derki, 

-Ey Ebu Zer sen bu delikanlıyı tanımıyorsun nasıl oldu da onun yerine kefil oldun

Ebu Zer : 

-Bu kadar insanın içerisinden beni seçti, insanlık öldü dedirtmemek için kabul ettim der. 

Sıra gençlere gelir derler ki, 

-Biz bu davadan vazgeçiyoruz, bu sözün üzerine Hz Ömer : 

-Ne oldu biraz evvel babamızın kanı yerde kalmasın diyordunuz ne oldu da vazgeçiyorsunuz? 

Gençlerin cevabı muhteÅŸemdir: 

- Merhametsiz insan kalmadı demeyesiniz diye.

Vefa nedir, bilir misin? Vefâ arkanda bıraktığını, giderken yaktığını yabana atmamandır. Vefâ; dostluÄŸun asaletine, bir dua sonrası verilen sözlere, hayallere ihanet katmamandır. Vefâ; ötelerin sonsuz mükafatı karşısında, cehennemi hafife almaman, ulvi güzellikleri dünyaya satmamandır. (Celaleddini Rumi)) ...

“Sevgi, dostluk ve baÄŸlılıkta sebat etmek, sözünde durmak.” 

Dikkat edelim: Tutmak deÄŸil, durmak.

Vefa ile müteveffâ kafiyelerinin çok sık kullanıldığı ÅŸu günlerde, aklıma ilk gelen söz, “Vefaya veda etmeyin, iyilik gördüğünüz insanı unutmayın.”

Bir de yasal uyarı: Vefa, imanın ta kendisidir.

Neden mi? 

Çünkü Ä°manı tanımlayabilmek için “küfr”ü tanımlamak lazım gelir.

Küfr: Bir ÅŸeyin üstünü örtme, saklama, görünmez kılma, nimete nankörlük etme…Çiftçinin tarlaya attığı tohumun üstünü topraklama örtme eylemine dahi denir.

Öte yandan, kimse vefasız olduÄŸunu kabul etmez. Herkesin kendine göre 'haklı bir gerekçesi' mutlaka vardır. Hatta eÅŸi benzeri görülmemiÅŸ bir nankörlüğün içinde olanlar bile vefadan dem vurabilir. BoÅŸuna dememiÅŸler: “Bu nasıl bir dünya, hikayesi zor.”

Olumsuz örneklerin beni götürdüğü yer, tam olarak ÅŸurasıdır: 

Vefa, kendini bilmektir. Dönüp bakmaktır. Unutmamaktır.

Bunların kolay olduğunu elbette söyleyemem. Kolay olmadığı için, hep aynı noktaya geliyoruz; vefa ve vefat.

Ayrılıktan şiddetle kaçınmak ve birlikte olmaya ısrarla devam etmek' nasihatine rağmen, insanların yolları ayrılabilir, öncelikleri değişebilir. Öncelik bahsi ve önem sıralaması, uzun bir listedir. Sözgelimi, siz, manzara olsun diye evinizin bahçesine ağaç dikersiniz. Bir başkası da, manzaranın önünü kapatıyor gerekçesiyle ağaçları kesebilir. Galiba budur.

Bize düşen, her türlü olumsuzluğa rağmen, vefa yokuşunu çıkmaya çalışmaktır. Yokuşun sonunda güzel bir şey olmayabilir, olsun.

Ä°nancıma göre, vefa doÄŸuÅŸtandır, vefasızlık ise sonradan edinilir. Mesela, “siyasette vefa yoktur” derseniz, vefasızlığı normal bir davranış gibi görmüş ve göstermiÅŸ olursunuz. 

Aynısı, hayatın her alanı için geçerlidir.

Denilir ki, insanın terbiyesi musibet anında ortaya çıkar. Vefalı olup olmadığımız da olumsuz şartlarda, zor zamanlarda kendini belli eder. Üzerimizde hakkı ve hukuku olan insanların zor zamanlarında, onların yanında mıyız, yoksa başka bir yerde mi? Az biraz mesafe aldığımızda, bizde emeği olanları görmezlikten geliyor muyuz?

Geliyoruz. Üzülerek söyleyelim ki, çeşitli ödeme biçimleri vardır ve bunlardan biri de vefasızlıktır.

Yapılan iyilikler, verilen emekler, elbette alacak hanesine yazılmaz. Fakat vefa diye bir şey varsa, ki var, işte o beklenir.

Emeklerden, iyiliklerden ve sözlerden kurtulmanın en kestirme yolu, maalesef, vefasız olmaktır.

Vefasız kimse, kıymetleri ve emanetleri kırarak, kullanarak ilerler.

Oysa dünya taşınmaz maldır ve buradan götüreceğimiz şeyler bellidir.

Kusur aramaya baÅŸlarsak, kusursuz insan olmadığını görürüz. Aramayalım. 

Arayacaksak da, önce kendimizden başlayalım.

Vesselam.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Henüz yorum yapılmamış.

* İşaretli tüm alanları doldurunuz.