Ä°ktidar Neden Talep Edilir ( 3)

Ä°ktidar talep etmenin en meÅŸru yolu, daha doygun ve tatminkar bir deyimle, iktidara giden yolda en çok meÅŸruiyet devÅŸiren zemin; halk kitlelerine ideolojik, politik ve ekonomik fikir ve söylem içeriklerini önermek, ikna etmek ve son tahlilde bunlara baÄŸlı olarak rıza üretmektir. Ä°ktidar olma yöntemi ile iktidarda kalma çabaları aynı meÅŸru zeminde buluÅŸmak zorunda. Ä°ktidar talep ederken de önermek esastır, iktidar icraatlarına meÅŸruiyet saÄŸlamaya çalışmak da önermelerden baÅŸlamak zorundadır. Çünkü öneri yapılmadan ikna çabası gerçekleÅŸmez. Öneri ve ikna çabası ancak doÄŸru ve meÅŸru zeminlerde rıza üretebilir. Demokratik siyasal düzenlerde, önermek, ikna etmek ve buna baÄŸlı olarak rıza üretmek, adına siyaset denilen faaliyetin özünü oluÅŸtururlar.

Bir kez bu temel prensipler çerçevesinde elde edilen iktidar, Artık herkesin iktidarı olmaya adaydır. Bu temel demokratik prensipler etrafında oluÅŸturulan iktidar, bu noktadan sonra, siyasi temsilliyet sorununu çözdüÄŸü için ilke olarak herkese eÅŸit mesafede durmak ve bu mesafeyi korumak durumundadır.

Totalde bütün halkın iktidarı olan bu temsili yapı artık, herkesin refahı ve özgürlüÄŸü için, siyasal çabalarını yoÄŸunlaÅŸtırır. Amaç, toplumun deÄŸiÅŸik siyasi ve ekonomik katmanlarının, olası ihtilaflarının önüne geçmek ve bir bütün olarak toplumun normalleÅŸmesini saÄŸlamaktır.

Tam da bu düzlemde toplumun ideolojik çeliÅŸkilerini kaşıyıp, buradan bir ayrışma ve dolayısıyla bir kutuplaÅŸmanın tohumlarını serpmek deÄŸildir. Ä°ster inanç ister ideoloji ekseninde kutuplaÅŸtırılmış toplumlarda adalet, huzur ve refah tam anlamıyla tesis edilemez.

Önermek yerine tepeden buyurmak, ikna etmek yerine, ‘’benim söylediklerim doÄŸrudur, sadece ben gerçeÄŸi ifade ediyorum’’ demek, hiçbir durumda saÄŸlıklı bir rızanın üretilmesine hizmet etmez.

Önermek demek sadece demokratik davranış kültürüne iÅŸaret etmek demek deÄŸildir. Önermek her ÅŸeyden daha çok ve öncelikli olarak halka saygı duymak demektir. Ancak halkına saygısını kaybetmiÅŸ bir iktidar kendini önermek prensibinden imtina eder.

Ä°kna çabası da çok deÄŸerli bir demokratik kültür geleneÄŸidir. Ä°nsan ancak deÄŸerli bulduÄŸu varlıkları ikna etme çabasına giriÅŸir. Tam ikna tam bir kavrayış mutabakatının ön eÅŸiÄŸidir. Fikirleri ortak aklın ürünü haline getirmenin iknadan baÅŸka yolu yoktur. BirleÅŸmenin, birlikte hareket etmenin ve ortak birleÅŸtiren duyarlılıklar üretmenin ikna da baÅŸka aracı ya da vasıtası yoktur.

Herkesin hem yüreÄŸine dokunmak hem de zihnine ulaÅŸmak ancak ikna çabasıyla olur. Ä°kna çabası olmadan kuvvetli bir hareket birliÄŸi saÄŸlanamaz. Ä°kna çabası olmadan yaratıcı çözümlerin anahtarı bulunmaz.

Yukarıda ana hatları ile ifade etmeye çalıştığım demokratik kültürün, günümüzde aldığı biçimlere baktığımız zaman durum hiç iç acıcı deÄŸildir. Mevcut iktidarların neredeyse tümünü, halka bir ÅŸeyler dayatmanın daha kolay ve daha az maliyetli olduÄŸunu düÅŸünür. Topluma bir ÅŸey önermek, önerilen ÅŸeyi tartışmaya açmak ve bir ikna eÅŸliÄŸinde rıza üretmek pek raÄŸbet görmüyor. Deyim uygunsa Kanun Hükmünde Kararnameler ve torba yasalar ile iÅŸ görmek daha cazip geliyor.

Tabii bu durumun yarattığı ya da vesile olduÄŸu maÄŸduriyetler o oranda artıyor ve çok ciddi biçimde can yakıyor. Evvel emirde bu tutum demokrasiden uzaklaÅŸmak manasına gelir. Demokrasiden uzaklaÅŸmanın ilk adımı da demokratik mekanizmaları iÅŸlevsizleÅŸtirmektir.

2002 yılında siyasal hayatımızda yerini alan AK Parti, Türkiye siyasetine reformcu, adil ve demokratik bir parti baÅŸlangıcı yaptı. 2002- 2013 yılları bu partinin tutarlı siyasi performansına sahne oldu. 2013 yılından sonra da AK Parti ne pahasına olursa olsun iktidarda kalma stratejisini benimseyince söz konusu reformcu, adil ve demokratik parti olma kimliÄŸi yavaÅŸ yavaÅŸ erozyona uÄŸramaya baÅŸladı.( devam edeceÄŸim)