Sosyal Medya

Makale

Siyasetin unuttuğu altın kural

tarihinde yayınlandı.

Biliyorum, size de oluyor zaman zaman.


Nefes almak da zorlanırsanız, 


Her ÅŸey aynı görünür gözünüze. 


Renklerin tümü solmuÅŸ gibi...


Tüm sesler bir birinin kopyası ve kötü bir tekrarı gibi.


Farklı bir ÅŸeyler görmek istersiniz, 


Farklı sesler,


Farklı hikayeler duymak istersiniz, 


Nefes almak istersiniz yeniden. 


YüreÄŸinize dokunulmasını beklersiniz, 


DeÄŸer görmek istersiniz, 


Sizi siz gibi kabul edecek gözleri ararsınız. 


Kendinizi onda bulacağınız bir yürek ihtiyacı yakar içinizi...


Sizi dinleyecek ve önemsenecek bir eli tutmak istersiniz. 


Kendi anlatacak hikayeniz olsun istersiniz, 


DüÅŸüncenizi anlatacak ya da yazacak bir hayatınız olsun istersiniz, 


KonuÅŸmak istersiniz birileri ile,


Kalabalıklar arasında kaybolmaktan yorulmuÅŸsunuz artık. 


Kalabalıklarla yürümek istersiniz. 


Kendinizi o kalabalıkların bir parçası olarak görmek istersiniz, 


Hep beraber nefes almak istersiniz,


Ve biliyorsunuz ki toplumlar ancak nefes aldıklarında yaşarlar.


Nefes sadece nefes deÄŸildir! 

 

Umuttur,


Hayalidir,


KiÅŸiliktir,


Dokunmadır, 


AÅŸktır, 


Kendini görmedir,


DüÅŸüncedir, 


Saygıdır, 


Yani insan olmadır, 


Niye anlatıyorum bunları ?


Çünkü siyaset artık insanı yani nefesi aradan çıkardığı için ya da baÅŸka bir ifade ile zenginliÄŸi nefes almanın yegane aracı olarak gördüÄŸü için, 


Git gide insanı kaybettiÄŸi için,


Bu tehlikedir! 


Siyaset için tehlikedir. 


Toplum için tehlikedir. 


EÄŸer müsaade ederseniz yaÅŸanmış bir hikaye ile derdimi anlatmaya devam edeyim; 


Kimileri Hindistan'da geçiyor dediÄŸi, 


Kimilerinin de Afganistan'da yaÅŸandığını söylediÄŸi hikayemiz.


Susuz bir köye su götürülme hikayesi bu.


Bu köy kurulduÄŸu günden beri susuz bir köymüÅŸ. 


Köylüler köyün 2 veya 3 km uzağındaki bir kuyudan su çekerlermiÅŸ. 


Gün gelmiÅŸ bu köye o kuyudan borularla su getirilmiÅŸ ve artık her evde çeÅŸmelerden su akmaya baÅŸlamış en çokta kadınların iÅŸine yaramış. 


Su köyün hayatını deÄŸiÅŸtirmiÅŸ. 


Ama birgün su boruları patlatılmış. 


Ve sular kesilmiÅŸ.


Köylüler acaba hırsızlar, haydutlar ya da rakip köylüler mi yaptılar diye arayışa girerken, 


Köyün kadınları "biz yaptık bunu" diye  itirafta bulunmuÅŸlar. 


Köyün erkekleri ÅŸaÅŸkınlık içerisinde kalmışlar. 


En çok bu su siz kadınların hayatını kolaylaÅŸtırdı. 


Kilometrelerce yerden su taşımaktan kurtuldunuz. 


Su ellerinizin altında, 


Niçin yaptınız bunu diye sormuÅŸlar; 


Kadınlar: "DoÄŸrudur su bizim hayatımızı çok kolaylaÅŸtırdı; ama bizi nefessiz bıraktı. Biz kadınlar artık birbirimizi az görüyor, konuÅŸuyor ve dertleÅŸebiliyoruz. Eskiden kuyudan su almak için yolda ve kuyu başında toplanır dertleÅŸirdik, 


Ama artık bu su tek yaşama kaynağımızı kesti nefes alamıyoruz artık."


Evet kadınların hayatı kolaylaÅŸmıştı bu doÄŸru, 


Ama kendilerini kadın ve insan olarak gördükleri esas hayatları ise bitmiÅŸti. 


Bugün de 


Görkemli beton yığınları,


Sadece kadınları nefessiz bırakmıyor;

 

Ä°nsanı nefessiz bırakıyor... 

Henüz yorum yapılmamış.

* İşaretli tüm alanları doldurunuz.