Makale
Ne Oldum?..
Yaşlı bir adam tarlasında çalışırken devrin hükümdarı tebdil-i kıyafet yolcu misali ona yaklaşır. Selamlaşırlar... Yaşlı adam konuğunun sıcaktan bunaldığını düşünerek ona bir tas ayran ikram eder. Derken sohbete başlarlar.
Hükümdar yaÅŸlı adamın sözlerinden etkilenir ve ona kim olduÄŸunu sorar…
Yaşlı adam ona:
-Hiç. der,
Hükümdar merakla:
-Ne demek bu...? Senin mutlaka bir adın ya da ünvanın vardır!
Yaşlı adam son derece dingin yine:
-Hiç.
Hükümdar bu sefer kendisiyle alay edildiğini sanır ve
-Sen benim kim olduğumu biliyor musun? Ben bu ülkenin hükümdarıyım.
Adam bu durum karşısında durumu izah etmeye çalışır:
-Peki hünkarım, şimdi siz bu ülkenin hükümdarısınız. bundan sonra ne olmayı düşünüyorsunuz?
Hükümdar şaşkın bir tavırla,
-Hiç, der.
Yaşlı bilge yine aynı alçak gönüllülükle:
-Hünkarım; işte ben sizin hükümdarlıktan sonra ulaşacağınız mertebedeki adamım
Hayat uzun bir yolculuktur. İnsanın dünyaya geldiği aile ve toplum, hayatının ne yönde devam edeceği konusunda önemli paya sahiptir. Bununla birlikte insan, bu durumu değiştirme kabiliyetine sahiptir. Annesi ve babası okuma-yazma dahi bilmeyen çocuk allame olabilir. Çok fakir bir ailede doğan çocuk da zengin bir insan olabilir. Bu durumların pek çok yaşanmış örneği vardır.
Uzun hayat yolculuğunda insanın iyi ve kötü günleri olacaktır. Hayatın her zaman güzel ya da her zaman kötü gitmesi beklenmemelidir. İnsanoğlunun bu durumda yapacağı şey; iyi günlerde şükretmek-şükrünü eda etmek, (ki şükrün edası nimetin cinsinden olmak lazım gelir) kötü günlerde ise aktif sabır halinde olmaktır.
Ä°nsan hiçbir zaman ne oldum dememeli, ne olacağım demelidir. Çünkü yarının garantisi yoktur. Åžu anki durumu iyi ise bununla övünmek yerine geleceÄŸini iyi planlamalı, bu iyi hali korumak ve en iyi için çalışmalıdır. EÄŸer durumu kötü ise umutsuzluÄŸa kapılmamalı, iyi olmak için elinden gelen gayreti göstermelidir. Bu duruma örnek olabilecek bir diÄŸer atasözü de “Güvenme güzelliÄŸine bir sivilce yeter, güvenme varlığına bir kıvılcım yeter” ÅŸeklindedir.
Güzel günler yaşayan, hayatı yolunda giden insanlar, gelecekte karşılaşabilecekleri kötü günler için birikim yapmalıdırlar. Bu birikim gerek maddi anlamda, gerekse dost ve arkadaş biriktirmek anlamında olmalıdır.
Kötü ve sıkıntılı günler yaşayan insanlar ise aktif sabretmeli ve gelecek güzel günleri umut ederek çalışmaya devam etmelidir. Zorluklar karşısında yılmamak, güzel günlerin anahtarı konumundadır.
Ä°nsan hem geçmiÅŸ hem de gelecekle alakadar olan tek varlıktır. DiÄŸer canlılarda böyle bir durum var mı..? Mesela hayvan geçmiÅŸini idrak etmekten ıraktır; geleceÄŸini de derk edemediÄŸi için korku, haÅŸyet duymaz/duyamaz... Bu konuda Ãœstad Said Nursi ‘'GeçmiÅŸ zamanın elemleri ve gelecek zamanın korkuları her bir lezzetin dahi elem-i zevali (lezzetin gitmesiyle bıraktığı elem) onun zevklerini bozuyor.” diye Ä°nsanın ahvalini ne güzel betimlemiÅŸtir.
“Esas olan baÅŸarının niceliÄŸinden çok niteliksel devamlılığıdır.
Her insanın yaşadığı sürece, kendisi için belirlediği bir amacı ve o amaca ulaşmak için düşündüğü bir çizgisi vardır. Çalışmalarını bu amaca ulaşmak için sürdürür. Kimi amac uzun bir süre sonunda, amacının gerektirdiği emeği harcayarak, kimi ise değişik çevre ve ortamların yardımıyla daha kısa bir sürede, amacının fazlasına ulaşır. Böyleleri durumlarının sürekli olacağı yanılgısına kapılır, çevrelerine tepeden bakmaya, onları küçümsemeye başlar. Bu gibi insanlar, geleceği göz önünde bulundurmayan, ne oldum delisi insanlardır. Böylelerinin gelecekte hiç ummadıkları bir anda kendilerini çok kötü bir durumda bulmaları kuvvetle muhtemeldir. Zamanında yaptıkları kötülüklerden ötürü de, kimse onların yardımına koşmaz.
Vesselam.
Henüz yorum yapılmamış.