Sosyal Medya

Makale

ABD'nin İstediği Yerde İstediği Kadar Cihat Etmek Ya da Cihadın İfsadı

tarihinde yayınlandı.

Allah rızası için zalime başkaldırmak, mazlumun yanında onlar için mücadele etmek, gerekirse bu uğurda seve seve ölmek; ne güzel, ne asil bir hareket.

Bu niyetle yola çıkan, mücadele eden insanları takdir etmek, şükranla yâd etmek boynumuzun borcu.

Niyetin doğru ve duruşun asil olması akıbetin de mutlaka iyi sonuçlanacağı anlamına gelmiyor.

Nitekim bugün kendi halkları Irak’ta insanlar Saddam’ı, Suriye’de Esed’i, Libya’da Kaddafi’yi arıyor. YaÅŸanan piÅŸmanlık elbette bu zalimlerin deÄŸerli olmasından deÄŸil bunlara karşı ortaya konan sistemin/usulün yanlış olmasındandır.

Popüler cihat anlayışı iflas etmiÅŸtir. Çünkü mevcut cihat anlayışı ile Ä°slam’ın öngördüğü Cihat anlayışı arasında daÄŸlar kadar fark var.

Peygamber Efendimizin bir orduyu sefere çıkarırken; “kadınlara, çocuklara, silahsızlara, ibadethanelere sığınanlara/ibadet edenlere, ekinlere, hayvanlara, eman dileyenlere vs zarar vermeyin” diye sıkı sıkıya tembihte bulunduÄŸu tüm rivayetlerde mevcuttur.

Bugün cihat ettiÄŸini iddia edip kadın, çocuk, masum demeden sivil yerlere bomba ve kurÅŸun yaÄŸdıranların cihadı ile Peygamber efendimizin cihadı arasında “Allahu Ekber” nidası dışında benzer bir nokta yok.

Ä°slam’da, kendi mabedinde ibadet eden bir gayri Müslime bile kılıç çekilmesi yasakken; mezhebi veya gurubu farklı diye diÄŸer bir Müslüman’ın camisine belinde bombayla dalıp etrafı uçuranların Ä°slam’la ne kadar alakalı olabilir..?

Maalesef bugün Cihat ibadeti ifsat edilmiş durumda.

Ä°slam’da ibadetlerin tamamına yakınında “Niyet” ÅŸartı var. Niyet, yaptığımız ibadetleri kimin için, ne zaman ve ne ÅŸekilde yaptığımızın bilincinde olmamızı saÄŸlıyor.

Bu bilinci kaybettiÄŸimizde ve bir de heva hevesimiz doÄŸrultusunda gittiÄŸimizde açıkça saçmalamaya baÅŸlıyoruz.

Bugün cihat ettiÄŸini iddia edenlerle konuÅŸtuÄŸunuzda sözcüklerin arka planında “yeryüzünde kâfirler/müfsitler karşısında aciz kalmış bir Allah’a yardım ettikleri” düşüncesini açıkça görürsünüz.

Ne yazık ki son 40 yılda yapılan cihatların önemli kısmı Amerika’nın istediÄŸi yerde ve istediÄŸi kadar olmuÅŸtur.

Afganistan’da, Çeçenistan’da, Suriye’de, Bosna’da, (kısmen) Irak’ta yapılan cihatlar Amerika’nın istediÄŸi cihatlar oldu.

Yanlış anlaşılmasın; bu cihatlara katılanların bu niyetle (ABD için) gittiklerini ve yapılan cihatların yanlış olduğunu söylemiyorum.

ÖrneÄŸin Bosna’da yapılan Cihadı ABD de istedi ve destekledi ama ABD’nin bunu istemesi ne Bosna Cihadını haksız kılar ne de o cihada destek verenlerin niyetlerini kirli yapar.

Karşı çıktığımız şey, cihat adı altında Müslüman kıyımına dönen şiddet hareketleridir.

Düşünce olarak haklı olup ama usul ve zamanlama olarak yanlış olan hareketler de var.

ÖrneÄŸin Suriye’deki Cihat hareketi haklı bir harekettir ama zamanlaması ve ÅŸekli yönünde tartışılır bir harekettir aynı zamanda. Libya için de aynı ÅŸeyi söylemek mümkün.

Çeçenistan cihadına baktığımızda kendi kanaatimce o cihat için harcanan para, emek ve mücadele, Rusya genelinde bir tebliÄŸ mücadelesine/hareketine dönüşseydi hem Çeçenistan bugünkünden daha özgür olurdu hem de Rusya’nın çehresi deÄŸiÅŸirdi…

Ä°slam’ın ilk 13 yılında Cihadın yasak kılınmasının sebebini anlamadan; Hac için Mekke’ye giden Peygamber ve ashabının Hudeybiye’de (tabiri caizse) müşriklerin her dediÄŸine tamam deyip geri dönmesini anlamadan cihadı anlamak mümkün deÄŸil.

Saflar ayrışmadan, devlet (müstakil bir güç) olmadan, ortak tek bir akıl oluşmadan yapılan cihatlar tartışmalıdır.

Cihat, ne toprak fethidir ne de intikam; salt bir şiddet hareketi hiç değildir.

Bugün güç dengelerinin bu kadar komplike, iyi ile kötünün bu kadar iç içe geçtiği bir ortamda safları netleştirmek ve tek bir akıl oluşturmak öyle kolay değil maalesef.

Böylesi ortamlarda “Sivil Ä°taatsizliÄŸi” düşünmemiz gerekiyor.

Peygamberler tarihine baktığımızda “Sivil Ä°taatsizliÄŸin” aslında peygamberi bir hareket olduÄŸunu görürüz.

En güçlü döneminde koskoca Ä°ngiltere’yi (BirleÅŸik Krallığı) tek kurÅŸun sıkmadan dize getiren Gandi, bizim için önemli bir örnektir.

Suriye’de, Müslümanlar 6 ay en fazla 1 yıl daha silaha sarılmadan baÅŸkaldırılarına devam etseydi (Allahu Alem) bugün Esad olmazdı ve bu kadar kan dökülmezdi.

Henüz yorum yapılmamış.

* İşaretli tüm alanları doldurunuz.