Rahip Andrew Brunson Davası!

Nihayet Rahip Brunson geçen perÅŸembe serbest bırakıldı. Ben daha önce kimilerinin çok iddialı bulduÄŸu bir öngörü ile şöyle yazmıştım.’’ Rahip Brunson da serbest bırakılacak ve Af da çıkacak.’’ Hukuku bir tarafa bırakıyorum, Türkiye ve dünya siyasetini yakından izliyorsanız bu ve benzer davaların kaderine iliÅŸkin neredeyse gerçeÄŸe yakın tahminlerde bulunabilirsiniz; çünkü bu ve benzeri davalar hukuki davalar deÄŸil, bu davalar tepeden tırnaÄŸa siyasi davalardır. 

Benim dikkatimi çeken en önemli geliÅŸme, Rahip Brunson iddianamesini hazırlayan savcının yaklaşık bir ay önce görev yerinin deÄŸiÅŸtirilmiÅŸ olmasıydı. Böylesine önemli bir davada, davanın iddianamesini hazırlayan savcının görev yeri deÄŸiÅŸtiriliyor. Siz benim yerimde olsaydınız hangi kanaate varırdınız? Benim algıma göre bu, davanın bittiÄŸi, rahibin serbest bırakılacağı anlamı taşıyor. Öyle okudum ve okuduÄŸumu da hiç çekinmeden yazdım. 

Duruşma gününün son haftasına girilirken ABD basını Rahip Davasının sonuna gelindiğini yazıyordu. Gazetelerin manşetleri bununla doluydu. Gazetelerin köşe yazarları bir karşılıklı mutabakattan söz ediyorlardı. Dikkatli bir göz bu gelişmeleri atlayamazdı.

Ayrıca hepsinden daha önemlisi giderek ağırlaÅŸan Türkiye-ABD iliÅŸkileri, bu gerilimin bir noktada yerini yumuÅŸamaya bırakması gerektiÄŸini akli olarak kulağıma fısıldıyordu. Çünkü bu gerilim çok ciddi olarak Türkiye-ABD iliÅŸkilerini kopma noktasına sürüklüyordu. Aklı başında olan hiç kimse buna göz yumamazdı. Temmuz ayında baÅŸlayan dolar tırmanışı zaten ekonomik dengeleri ciddi biçimde sarsmıştı. Arkasından gelecek olan kimi yaptırımlar her ÅŸeyi tepe taklak etmeye yeterdi. 

Sorunlu olan Türkiye-ABD iliÅŸkileri nur topu gibi bir Papaz davası doÄŸurmuÅŸtu. Türkiye bu davayı açarak FETÖ elebaşı Gülen’i, ABD nezdinde bir siyasi meseleye dönüştürmek istedi. Bu basitçe “Al Papazı, ver Ä°mamı” takası deÄŸildi. 

Türkiye Brunson’un ÅŸahsında ABD kamuoyunda bir empati kumarı oynadı. Brunson’nun durumundan hareketle Fettullah Gülen meselesinin, ABD’de bir gündem oluÅŸturacağını umdu. Kamuoyu baskısıyla Gülen’in iadesi daha kolay hale gelir umudu diri tutuldu. Ama anlaşılan o ki bu strateji çöktü. 

Kısacası Türkiye, ABD ile varolan uluslararası sorunlarını, uluslararası iliÅŸkilerin imkanlarıyla çözmek yerine, iç hukukunu da devreye sokarak, ABD ile iliÅŸkileri koparmaya ramak kala oyununu oynadı. Bunun iç siyasete dönük bir getirisinin de olabileceÄŸi akılda tutulmalı. Ama rahibi serbest bırakmak, bu getirinin istenilen sonuçlara evrilmediÄŸini de gösteriyor. 

Åžimdi bu davanın maliyetine bakalım. Ä°lkin bu dava Türk hukuk sistemine büyük zarar vermiÅŸtir. Siyasi bir kararı hukuki yönden meÅŸrulaÅŸtırmak için hazırlanan iddianame tam bir fiyaskoydu. Hiçbir sonuç ve delile dayanmayan iddianame acı soslu sosis gibi hazırlayanın damağını yaktı önce. Biraz FETÖ, biraz PKK sosuna bandırılan iddianame bangır bangır “ben suç iÅŸliyorum” diye bağırıyordu.

FETÖ ile iliÅŸkilendirme çabası 2013 öncesine dayanıyor. Hatırlayın, 2013 öncesi cemaatle iliÅŸki kurmayanlar bu ülkede dövülüyordu! PKK ile iliÅŸkilendirme ise Kobani hadisesine kadar götürülüyordu. Yine hatırlayın Türkiye devleti 2015’de Kobani’de yaralanan 3 bin insanı kendi hastanelerinde tedavi ediyordu. Benim hafızamda Kürdistan Bölgesel Yönetimi topraklarından yola çıkıp adeta GüneydoÄŸu Anadolu Bölgesini boydan boya geçen PeÅŸmerge konvoyu var. Kobani’nin savunmasına ciddi katkı yapan bu güç, Türkiye’nin izin vermesiyle ancak Kobani savunmasına katılabildi.

15 Temmuz 2016 yılında FETÖ’çü çetelerin bir darbe kalkışması yaptığı doÄŸrudur. Bu darbecilerin Fettullah Gülen’e biat ettikleri de doÄŸrudur. Fettullah Gülen’i ABD’den istemek de hem doÄŸru hem de uluslararası iliÅŸkilerin doÄŸasına da uygundur. Ama bunu bir ABD’li Papazı adeta rehin alarak yapmak doÄŸru deÄŸil. Buna iç hukukunu alet etmek doÄŸru deÄŸil. Suriye iç savaşıyla birlikte Türkiye-ABD iliÅŸkileri bozulmaya yüz tuttu. Aradan geçen 10 yıla raÄŸmen hala bu iliÅŸkiler eski dengesine oturmuÅŸ deÄŸil. Suriye’deki sorununun çözümüne dönük ihtilaflar belli ölçülerde anlaşılabilir ÅŸeylerdir. Ama bu sorunları birer iç sorunmuÅŸ gibi siyasete ve hukuka taşımak çok tehlikeli sonuçlar doÄŸurur.  Her ÅŸeye raÄŸmen Rahip Andrew Brunson’un serbest bırakılması olumlu bir geliÅŸmedir.

kaynak: http://www.gazeteyeniyuzyil.com/rahip-andrewbrunsondavasi-makale,106.html

Yeni Yüzyıl Gazetesi