Makale
Unutursan Unutulursun
Unutmak sadece modern zamanların bir sorunu deÄŸil, tüm zamanların en kadim marazlarından birisidir, kuÅŸkusuz… Öyle olduÄŸu içindir ki Allah (C.C) yüz yirmi dört bin peygamber göndermiÅŸ, insanoÄŸluna unuttuklarını hatırlatmıştır sürekli…
Ä°nsan unutmada inat etse de, Allah insanı unutmadı… Ä°lahi inzar,ikaz,ihtar mütemadiyen devam etti… Ä°nsan nisyan ile malul olsa da, vahiy sürekli unutmamak için uyandırdı…
Aslında unutmamak sadece zihinsel eylem deÄŸil vicdani bir eylemdir…
Mazlumu, maÄŸduru, mahrumu, muhtacı, mahkumu, mustazafı unutmamak…
Hakkı, doÄŸruyu, deÄŸeri, güzeli, marufu, adaleti, erdemi, ahlâkı, iyiyi, tevhidi, unutmamak…
Ä°nsana yakışan, insandan beklenen ve insan olmanın anlamı budur iÅŸte…
Unutmaman gerektiÄŸini de unutma…
Unutmak kötü bir alışkanlıktır… Acziyettir…
Unutursan unutulursun…
“Allah’ı unuttular, bu yüzden Allah’da onları unuttu” (Tevbe-67)
Unutulmayanlar, unutmayanlardır… Ardından kalıcı izler bırakanlardır…
Ä°stersen unut; kaybeden, piÅŸman olan sen olursun…
Kimler unutur ?
Umursamayanlar… Utanmayanlar… Dünya yıkılsa umurunda olmayanların özelliÄŸidir, unutmak…
Unutmak; aldırmaktır, özenmektir, önemsemektir…
Ä°nsanlar “deÄŸerli” olmayı unuttular, “önemli” olmaya çalışıyorlar…
Uğursuzluğumuz, uyumsuzluğumuz, umursamazlığımız büyük oranda unutkanlığımızdan kaynaklanmıyor mu?
Unuttukça, uzaklaÅŸtık, yozlaÅŸtık, yalnızlaÅŸtık, un ufak olduk…
Evet, unutmak zamanla hafızasızlaÅŸmaktır… DuyarsızlaÅŸmaktır… DeÄŸersizleÅŸmektir…
Var edeni, var oluÅŸ amacını unutursan hiçleÅŸirsin…
Unuttuk mu, unutturulduk mu bilmek lazım… Ancak görünen o ki, unutmalara ve unutulmalara alıştırıldık… BireyselleÅŸtik, bencilleÅŸtik, dünyevileÅŸtik… DuyarsızlaÅŸmanın son halidir, unutmak…
Tek kiÅŸilik dünyalara mahkûm olduk…
Bir insan için verilebilecek en büyük ceza; onu unutmaktır…
Unutulmaya terk etmek acımasız bir infaz biçimi…
EÄŸer bu gün unutuyorsan, unutma ki sende unutulmaya deÄŸer birisin…
Unutmak özür müdür?
Hemen sormak lazım, hangi unutmak ?
Bir iradi eylem olarak unutuyorsan sorun oradadır…
Hülasa bu kadar unutkanlık hayra alamet deÄŸil… Zaman uzadıkça unutkanlığımız, derinleÅŸiyor, vahimleÅŸiyor… Sorumluluklarımız zamana yayarak umursamazlaşıyoruz…
MankurtlaÅŸtırılan nesiller düşünme meleklerini yitirdiler…
Aslında unutmak hepimizde var… Marifet hatırlamaktır…
Dostluk karşılıklı vefadır, hatırlamaktır, unutmamaktır…
BaÅŸkaları için kendini unut! O zaman unutulmaz bir insan olursun…
Unuttuklarını anımsa… Kaybettiklerini ara, bul… Dağıttıklarını topla…
Sildiklerini yaz… Kırdıklarını onar… Kırdıklarını affet…
Hatırlamak için bir hafızamız varken neden üşeniyoruz?
Unutmamak için… Zikret… Fikret… Fıkhet… Aklet…
Beynine bir format at… Hafızanı Güçlendir… YüreÄŸini uyandır…
Kalbin taÅŸlaÅŸmaması için musalla taşını, mezar taşını, Hacerü’l-Esved taşını unutma…
Parmak izlerimiz dokunduÄŸumuz hayatlardan silinmez. Çokça düşün ve an…
Ey menşei meni olan kul, özünü nasıl unutursun?
Elest bezminde ki sözü nasıl hatırlamazsın?
Yarın için ne hazırladığına niçin bakmazsın?
Henüz yorum yapılmamış.