Sosyal Medya

Makale

Ben Ne Yapmamalıyım?

tarihinde yayınlandı.

Günümüzde insanlar, toplumlar sorumluluklarının ve sorumluluk sınırlarının bilincinde olmadıkları / olamadıkları için kendilerini şerefli kılacak eylemlerde bulunamıyorlar.


Bağımlılık, edilgenlik, cesaretsizlik, çaresizlik, yeteneksizlik, Mükerrem yaratılan insanların fitri yapılarında olmayan fakat hayatın hayasızca biçimlendirmesinden kaynaklandığını anlatmak / anlaşılmasını sağlamak, anlayabilmelerinin koşullarını oluşturmak mümkün görünmüyor.


Sorunlarımızın hiçbirisine İslami çözüm aramak şöyle dursun, İslami yorum dahi yapamıyoruz. Bu hallerden beri olmayan ben, çözüm aramaktan vazgeçmeyeceğim, çözüm aramaya ve düşünmeye devam etmek zorundayım.


Ömrüm boyunca baÅŸlangıç olarak ilk kez bir yöntemi denedim; hayatın öğreticiliÄŸinden yola çıkarak,  gözlemlerime baÅŸladım. Kısa zamanda bu bakış açısı bana çok ÅŸey öğretti.


Belimi  büken yüklerin, (sorumluluk deÄŸil ) benim yüklenmediÄŸim, sorumsuz insanların arkalarına attıklarını alıp, sırtlanmak zorunda hissettiÄŸim yüklerin yüzünden olduÄŸunu anladım.


Diğeri ise; bıktırıcı yorgun olanlardan, gereksiz duyarlılık taşıyanlardan, ders almadan yanılmaya devam edenlerden, Paranoyak bir biçimde sayıklayanlardan, değersiz hezeyanların koro üyelerinin tercihlerini gözardı etmediğim / kendimi bunlardan özgürleştiremediğim için, yaşayamadan, gereksiz bir biçimde ihtiyarladığımı anladım.


Bir diÄŸeri ise: her ÅŸeyden ama her ÅŸeyden en önemlisinin, ben ne yapmalıyım yada ben ne yapabilirim sorusunun insanı uyandıracağını / uyanık kılacağını söyler ve savunurdum. Bu düşüncemin doÄŸrunun yarısı olduÄŸunu ÖĞRENDÄ°M. DiÄŸer yarısının ise, ben ne  / neleri yapmamalıyım olduÄŸunu ise çok geç farkettim. Hatta bu yüzyıl için ben, ne / neler yapmamalıyım prensipliliÄŸinin doÄŸru olan bütünlüğün büyük bölümünü kapsadığını biraz daha fazla düşününce fark ettim. Mevcut hayatın / hayatımızın ne denli sorunlu olduÄŸunu ne yapmalıyım sorusuyla sorgulamak yerine, ben ne yapmamalıyım bilinciyle sorgulandığında ortaya çıktığını yeni fark ettim. Yani Bu yüzyılda hayatımızın, hayatın berbat bir hayat olduÄŸunu görmek için ne yapmamalıyım sorusu ile hayata katıldığında görebileceÄŸimi bizzat gözlemledim.


Ben her şeyi yapabilirim / yapıyorum; modern algının kabullendiği modem hayat, bana bütün imkânlarını seferber ediyor ve teşvik ediyor, teşvik veriyor, ayartıyor, benim gücüm ve olanağım yetmezse Kredi açıyor. Fakat ben ne yapmamalıyım dediğimde/ hayata bu mantık ile katıldığımda, bu davetkar hayat, beni düşman ilan ediyor. Sistem o kadar çok yapılması gerekenleri bizim bilincimize, yolumuzun üstüne, köprü altlarına bırakıyor ki, sürekli bir şeyler yapmalıyız koşuşturması içinde gün geçtikçe daha da gömülerek, en sonunda da gömülerek işimiz bitiyor. Bu ayartılmış yapma bilinçsizliği haliyle yaptıklarımız yüzünden, bir şey yapacak takatımız ve yüzümüz kalmıyor. Devam ettirmemiz gerektiğine İnandırıldığımız o kadar çok iş ve işlerimiz var ki, vazgeçilmez önceliklerimizin bize nasıl UNUTTURULDUĞUNU sanırım ölünce, ölürken anlamış olmaktan bugün çok korkuyorum. Hiç durmadan yapmalısın bilinçsizliği, beynimizin içine dökülen sorunlaştırılmış ve hayata yansıtılan Hayal perdesinden başka bir şey değil; bu perdeye yansıtılan her görüntü, bizi zemberekli bir saat gibi kurarak, gelgit bir müptezelliği normalleştirerek, hayatı / hayatımızı kurgulanmışlığın içinde kurgulanmış olarak yaşıyoruz.


Öyle bir müptezelliÄŸin (deÄŸer algısının yitirilmesi) içindeyim ki, ben mi iÅŸimden deÄŸerliyim, iÅŸlerim mi benden deÄŸerli buna BEN karar veremiyorum. 

Selam ve dua ile...

Henüz yorum yapılmamış.

* İşaretli tüm alanları doldurunuz.