Şartlar Ne Olursa Olsun Kardeşlik Ahlâkıyla Kuşanmak

Altı yıldır komşu ülke Suriye'de yaşananlar üzerine çok şey yazıldı, konuşuldu. Görünen o ki söz bitmiş değil, hâlâ yazılıp çiziliyor. Yeni bir şey söylemiyorsa bir yazı ve ufuk açmıyorsa bir konuşma oturup bunun üzerine düşünmeli belki de. Zira her şeyin görünür olduğu günümüz dünyasında asıl fark edilmesi gereken heba olup gidiveriyor. Her şey o kadar gözümüzün önünde yaşanırken, vuku bulan bunca harekete rağmen hız çağı insanında gelişen özellik ise duyarsızlık. "Gelmeselerdi, ülkelerinde kalıp savaşsalardı. Onlara bir çok şey ücretsiz.." vs. şeklindeki yargılar duyarsızlığın hangi boyutunda yer alıyor ya da nasıl bir tezahürü gibi uzayıp giden mantık sarmalına kafa yoracak değilim. Asıl derdim çocuklar. Türkiye'de ya da Dünya'nın bir başka ülkesinde Suriyeli çocuk olmak gerçeğine dikkat çekmek istiyorum.

İster kabul edelim ister etmeyelim aynı coğrafyada, aynı gök kubbe altında bir hayatı paylaşıyoruz. En fazla bir sokak mesafede hem de. O kadar yakınımızdakilere bu denli uzak muamelesinde bulunmak hatta yok saymak pek sağlıklı bir davranış olmasa gerek. Şimdi empatik tavrın önemine dair atıflarda bulunacak değilim. Zira "Allah'ın ve Resulü'nün önüne geçmeyin" düsturu ile yola çıkılırsa şayet Batı'nın empati algısı değil zikredilen düstur bizi bağlar. O kutlu Nebi ki ne güzel ensar ve çocukların ne güzel arkadaşıydı. Tüm pedagoji sistemlerini sıfırlayacak tarzda bir öğretiyi miras bıraktı hayata geçirmek isteyenlere: Çocuklarınıza asil insan muamelesi yapınız ve çocuklarınızla çocuklaşınız. Allah Resulü kendi çocuklarımızı kastedip bencilliği tavsiye etmeyeceğine göre devreye ümmet mekanizması giriyor. Değil mi ki her bir savaş bölgesi çocuğu velev ki müslüman ailenin evladı olmasa bile masum ve mazlumdur, nokta. Ve değil mi ki en güzel örnekliğimiz alemlere rahmet olan sevgili peygamberimizdir, nokta.

Ashab-ı Kehf, Kur'an-ı Kerim'de işaret edilen kıssalardan bir kıssa. Bir grup takva sahibi genci konu alan kıssanın bir ayet-i kerimesini hatırlatarak bir yere dikkat çekme niyetindeyim. Söz konusu ayette mealen "Hani o gençler mağaraya sığındıkları zaman 'Ey Rabbimiz, bize katından bir rahmet bahşet ve içinde bulunduğumuz şartlar ne olursa olsun bizi doğruluk bilinciyle donat' demişlerdi" buyruluyor. Burada 'şartlar ne olursa olsun' kaydı pek mühim daha mühimi ise doğruluk bilincinin her daim canlı kalması talebi. Tam da takva sahiplerinden beklenen bir tavır. Bize dönük yönüne bakacak olursak; duayı, şartlar ne olursa olsun (ki bu ensar konumu olabilir) bizleri cömertlik bilinciyle, bizleri özveriyle, bizleri merhametle, bizleri kardeşlik ahlâkıyla donat şeklinde çoğaltmak mümkün. Yine içinde bulunduğumuz şartlar ifadesini hız çağı paralelinde anlamak da makul görünüyor. Bu durumda 'içinde bulunduğumuz hız çağında bizi duyarlılık bilinci ile donat ya rabbi' şeklindeki dua kaçınılmaz oluyor.

Allah Resulü'nün 'çocuklarınıza asil insan muamelesi yapınız' tavsiyesini hatırlayarak tekrar başa dönecek olursak dün parklarda salıncakta sallanan Suriyeli ya da Iraklı muhacir çocukları gayet normal bir şekilde indirerek kendi çocuklarını oynatmak isteyen ebeveynlere şahit olduğumu unutmuş değilim. Fakat bugün Türkiyeli kardeşleriyle birlikte oynayan, "abla beni de sallar mısın" diye ricada bulunan, yine okula gidebilen ve yüzleri gülebilen misafirlerimizi gördükçe umudum artıyor. "Dünyayı iyilik kurtaracak" başlıklı sloganik cümleyi duymayanınız yoktur herhalde. İşte bu sloganik cümle hayat bulduğu gün, insan unuttuklarını hatırlayacak ve fıtratının kodlarına yeniden ulaşacak biiznillah. Ne mutlu derdi olanlara, ne mutlu bir çaba üzere çalışanlara. Ve ne mutlu kardeşlik bilinciyle kuşananlara.

Evet biliyorum yeni bir şey söylemedi bu satırlar. Yine hız çağına atıf var ve yine duyarsızlık hastalığı çıktı içinden. Sebebini düşünürken dilimin ucuna Mevlana İdris'in Masal şiiri takılıverdi ki tam da buydu işte.

...

masal dünyanın bittiği yerde başlar
biliyorum eski zamanlarda değiliz artık
ve masallar böyle anlatılmaz
biliyorum ben hiç masal yazmazdım
dünya sisteminin hepimize anlattığı masal
kötü olmasa bu kadar

...