Makale
Biz Masallar Yaratacağız Masallarda Kahramanlarını...
Tarih 31 aralık 2016
Planım, tercüme ettiÄŸim bir makaleyi tekrar okumaktı. Üç saat sonra yeni bir yıl baÅŸlayacaktı. Gözlerim bilgisayar ekranında okuduÄŸum makaleye ayarlı ama zihnim bundan çok uzaktı…
En iyisi şu anda okumak ile düşünmek arasında bir tercih yapmaktı..
Zihnimde birçok konu var. Yerlerinden yurtlarından edilmiş Suriyeli insanlar...
Ä°slam dünyasında bitmeyen savaÅŸlar…
Bu anlamsız savaşın en ağır faturasını ödemek zorunda kalıyor çocuklar. Durmayan kan ve gözyaşına karışan çığlıklar…
Annelerin feryatları yürekleri parçalar…
Talan edilen kaynaklar…
Ardı ardına gelen alçakça terörist saldırılar…
Ardından tv’lerde boy gösteren ve hiçbir çözüm üretemeyen kısır tartışmalar...
Aha birazdan 2016 yılı bitecek ve 2017’ye girmiÅŸ olacağız. Gazetelerde benzer haberleri tekrar tekrar okuyacağız. Zalimlere kızıp, mazlumlara üzülüp, öfkemize öfke katacağız. Aynı hayat, aynı sorunlarla boÄŸuÅŸacağız.
Çünkü bu sonucu değiştirecek, bir zihniyet inkılabından uzağız.
Zihnimi bu düşüncelerden uzaklaÅŸtırmak için pencereden aÅŸağı bakıyorum. Suriyeli çocukların halini düşünmeden edemiyorum. Onların durumunu sıcak evimden düşünmek ‘sahtekarlıktır’ deyip montumu giyip aÅŸağı iniyorum. Åžehirin sokakları buz kesilmiÅŸ ama içimdeki yangını soÄŸutamıyorum. Deli gibi dolaşıp, uzayan zemheri soÄŸuk havayı içime çekiyorum. Ayaz, hırsından bulutları ısırırken, ben kendimi bir Suriyeli babanın yerine koyuyorum. Burnumun direÄŸi sızlamasından baÅŸka birÅŸey yapamıyorum.
İlk gençlik yıllarımda, okuduğum uzun kış masallarını hatırlamaya çalışıyorum. Önce masallarımızı sonrada kahramanlarımızı yitirdiğimizi sanıyorum.
Ha bu iÅŸte!
Ãœmmetin sorunlarını çözecek formül masalları yaratmakta buluyorum. Çözümü bulmuÅŸ bir kahraman gibi bir kaÅŸif gibi eve dönüyorum. Saat gece bire geliyor tv açıyorum. Bir eÄŸlence merkezine yapılmış saldırı haberini izliyorum. 2017’nin ilk saatlerine kan bulaÅŸtıran teröristlere LANET ediyorum. Tam ümitlenmiÅŸken, bu iÄŸrenç saldırıyla derinden sarsılıyorum. Her ÅŸeye raÄŸmen ümidi ümitsizliÄŸe tercih ediyorum...
Çünkü ümitsizlik yoktur bizde, etmiÅŸiz iman…
‘Ancak Kafirler keser ümidini’demiyor mu bize bunu KURAN! Tüm ümmetin sorunlarını bir güzel adamın omuzlarına yıkmışız, farkında mısın MÃœSLÃœMAN?
İster solcu ol, ister sağcı, ister Türk ol ister ister Kürt, İster Alevi ol ister Sünni
El ver! Umut ver! Güç ver bu güzel adama!
Zira hepimize diş bilemiyor mu DÜŞMAN?
Biz masallar yaratmalıyız, masallarda kahramanları…
Biz gönüllere sevgi ekmeliyiz, sevgi dayanışmayı…
Biz sorular yaratmalıyız, sorular çözecek sorunlarımızı…
Biz sözün güzelini söylemeliyiz, söz ise sanatı…
Biz edebli olamalıyız, edep ise yaratacak edebiyatı…
Eğer düşman her kuldan saldırıyorsa, bizde her alanda vermeliyiz cevabı...
Ey öğretmenler!
Çocuklarımızın beyinleri size emanet. Ne olur, onları iyi eğitin artık bitsin bu zilet.
Ey ziratçılar!
Topraklarımızı güzel işletin hep olsun boluk ve bereket.
Ey sanayiciler!
Suriyeli çocukların aşkına, artık en kaliteli ürünü siz üretin kimseye muhtaç olmasın bu millet.
Ey doktorlar!
Fedekarca çalışmalarınıza duyacağız minnet..
Ey bilim adamları!
Ne olur, Tüm mazlum milletlerin aşkına, bilim üretin, teknoloji üretin iftihar etsin sizinle bu ümmet..
EY düşünürler, şairler,filozoflar!
En büyük görev size düşüyor, siz masallar yaratın, masallarda kahramanları.
Zira seferberlik ilan etmiştir güzel adam, mahçup etmeyelim dosta düşmana karşı...
Henüz yorum yapılmamış.