Makale
Şahsiyet sahibinin sınav berzahı
Allah'ın Resulü (sav) başlangıçta kendisinin muhalefet ettiği bir savaşın açılmasına karar verdiğinde (Uhut Savaşı) savaşın sonucu tam da Müslümanların aleyhine tecelli etmiş gibi durmamasına rağmen bu savaşın sonucundan kimseyi sorumlu tutmamıştır. Üstelik de savaş esnasında baştaki talimatına uyulmamasına rağmen... Savaşın akıbetini bütün sonuçlarıyla üstlenme erdemini göstermiş, sorumluluğu tek başına üstlenmiştir. Kimsenin hatasını yüzüne vurarak sorumluluktan kaçınma zaafını göstermemiştir. Komutan oydu. Şöyle veya böyle madem savaşın açılmasının nihai karar mercii kendisiydi, öyleyse onun sonucuna katlanmak da kendisine düşerdi. Öyle yaptı. Kimseyi kınamadı. Kimsenin hatasını yüzüne vurmadı.
Bu bir ÅŸahsiyet meselesidir.
BaÅŸkan Abraham Lincoln, Amerikan iç savaşı sırasında, bir muharebe esnasında çekilmekte olan Lee'nin ordularına son ve kesin bir darbe indirerek bu savaşı bitirmek istiyordu. Kendi emrindeki General Meade'e bu hususta, baÅŸkomutan sıfatıyla talimatını verdi ve çekilmekte olan kuvvetleri takip etmesini emretti. Talimatnamesine bir de dostluk mesajı ekledi. Bu mesajda ÅŸunları söylüyordu: “GönderdiÄŸim mesaj bir vesika deÄŸerinde deÄŸildir. TeÅŸebbüsünüzü baÅŸarırsanız, bunu ifÅŸa etmenize gerek yoktur. Fakat baÅŸarısızlıkla karşılaşırsanız ondan yararlanabilirsiniz. Demek ki, baÅŸarı gösterirseniz bu iÅŸin ÅŸerefi size ait olacaktır. Aksi takdirde bütün mesuliyeti ben üstleniyorum.”
İşte, gene sağlam bir seciye örneği...
Bir de: “efendim ben öyle söylemedim, o günün ÅŸartları farklıydı, ben şöyle dedim de böyle oldu, beni yanlış anladılar, aslında ben akıllıyım, beni baÅŸkaları yanılttı” kabilinden ipe sapa gelmez mazeret beyanlarıyla kendini temize çıkarmak isteyen tipler var.
Hem kaygan bir zemin üstünde kendilerini dengelemeye savaşırlar, hem kaypaklık gösterirler...
İstikballeri hakkında en küçük bir tehdit işareti sezseler, kendilerini temize çıkarma adına, akla gelmedik tevillere başvururlar.
Tövbe yolu her zaman açıktır. Tamam. Ama tövbe etmek de yiğit adam işi... Tövbe etmekte hatasını kabulleniş ile bir daha o hatayı işlemeyeceğine dair bir irade beyanının izharı mevcuttur.
Oysa beriki, işlediği hatanın farkında olmakla birlikte o hatayı bir daha işlemeyeceğine dair tövbe etme yerine hatanın üstünü örtmeye çaba gösteriyor.
Bu karakterdeki insana değil bir emanet teslim etmek, kendini bile kendi haline bırakmak yanlış olur.
Bu bir cibilliyet meselesi: seciye sahibi insanla haysiyetini yitirmiş olan arasında fark gözetilmelidir, gözetmek de gerekir...
Henüz yorum yapılmamış.