Sosyal Medya

Makale

Bir Hayalim Var; Kendimden Büyük (Umudun Adı Fidanlarımıza Övgü)

tarihinde yayınlandı.

Şehrin geniş bulvarlarındaki tozlu, kavruk ve güdük ağaççıklar ne kadar zavallı ve ne kadar da iğreti duruyorlar. Üzerlerine düşen arsız şehir ışıklarına, cılız köklerini biteviye titreştiren bitmez tükenmez şehir gürültüsüne rağmen fidanlar, kadim orman yalnızlığını, bu yalnızlıkla başat, bir bütünün parçası olabilme yani aidiyet külliliğini, tepsi gibi bir ayın gümüşi parlaklığı altındaki özgür, ulu ve bir o kadar alçak gönüllü geçmişlerini damar damar hatırlıyorlar.

Hiçbir kültür arka planı olmayan, estetik ve fonksiyonel kaygılardan uzak, maliyet hesapları ile iyice hırpalanmış, devşirme, ne idiğü belirsiz; dolayısı ile kişiliksiz bulvarlara en son moda, göstermelik çevreci helecanlarla dikilmiş bu ağaççıklar, küçücük mevzilerinde damar damar betonları parçalayabilecek uzun soluklu, ulvi bir gayenin fertleri olarak şehri gözlüyorlar, dinliyorlar. Şehre sahip çıkacaklarına dair yeminler ediyorlar. Cılız da olsa bir filizin uçlandığını, bir sürgünün boy verdiğini sevinçle muştuluyorlar biri birlerine.

Kendilerine verilen salt karbondioksit polisliÄŸi görevini alçaltıcı, onur kırıcı, büyük bir vefasızlık olarak görüyorlar. Buna raÄŸmen, uzun zamandır tard edildikleri mekânlara bir ÅŸekilde geri dönmeyi; beton iÅŸgaline karşı affetmeye hazır bir büyüklük ile umutlu bir kök salış besmelesi sayıyorlar.  

Gümrah, neÅŸeli, kökleri daha derin ve saÄŸlam, daha ulu ve özgür olabilecekleri zamanı bekliyorlar. KuÅŸlar ötüşecektir dallarında, sık yapraklarından güneÅŸ ışıkları bin bir parçaya bölünecek, süzülecek; gölgesinde oturan bir ihtiyarın gözlerini kamaÅŸtıracak. Ä°htiyar gülümseyerek arsız güneÅŸe çıkışacak, yüreÄŸinde son demlerini yaÅŸamanın hazzı ile ölümün bir son deÄŸil bir baÅŸlangıç olduÄŸunu fehmedecek. KavuÅŸma anını hem munis bir acelecilik ile hem de tuhaf bir korku ürpermesi içinde bir ayak sürümesi gelgitleri arasında hayal edecek. Arsız güneÅŸe bir daha çıkışacak, ne olur olmaz; kelime-i ÅŸahadetini kalbinden diline taşıyacak; dudakları kıpır kıpır. 'Nefes aldım ama veremedim' dünyası bu dünya diye düşünecek. Yılların yükünü, kahrını çeken bacaklarına bir baston yardımını çok görmeyecek, hamd ile yürüyüp gidecek.       

Kalp yangınını, çakısının ucu ile gövdesine kazıyacak bir delikanlı. Bir genç kız, gövdesindeki kalp içinde isminin baş harfini bulacak, yüzü hafif kızaracak 'serseri haylaz' diyecek, kalbi küt küt atacak. Telli duvaklı bir bahçe düğününde hayal edecek kendisini. Sıradan, gürültüsüz, patırtısız bir hayat, hayırlı evlatlar, helal rızıklar dileyecek. Bir çocuk bütün bir dünyayı kucaklayacakmış gibi açtığı kolları ile saracak bedenini. Yanağını minik sürgünlerine koyacak, iki körpe ten biri birlerini hasret ve muhabbetle öpecekler. Çocuk rüzgârla düşen bir yaprağının peşine takılacak; koşup gidecek.

Küçük mahalle mescitlerinde ulu bir abide; yüzleri güleç insanların ata baba yadigârı olacaklar. Saygı görecekler, sevgiyi hissedecekler. Gölgesinde ezanı bekleyen ihtiyar, genç cemaat, biri birlerinden haberli olmanın iç rahatlığı içinde derin bir tevekkül ile zamanı telaşsız yaşayacaklar. Çocuklar şadırvanlarda su şakaları yapacaklar, şen şakrak çocuk kahkahaları dallarını sarıp sarmalayacak, yapraklarında titreşecek. Kim bilir kaç üç kuşağı bir arada görebilmenin saadeti ile köklerini daha bir geçmişe, dallarını ise daha bir geleceğe uzatacaklar. Musalla taşına konulan dostlarına bütün içtenliği ile 'iyi bildirdik. Hakkımız helal olsun' diyecekler.

Sıcak yaz gecelerinde, orucunu açmış olmanın mutluluÄŸu ve zindeliÄŸi ile camilere, cemaate koÅŸuÅŸturan insan adamları, insan kadınları selamlayacaklar, 'biz sizden razıyız, Allah da sizden razı olsun diyecekler. Ulu bir mabedin görkemli siluetine anlam katacaklar. Seher vaktinin asude, sihirli,  düş ile gerçek arası havasında güne uyanan kuÅŸlara ‘merhaba’ diyecekler; 'uçun ve ötelerden muÅŸtular getirin’ diyecekler. KuÅŸlar, güneÅŸin suya deÄŸdiÄŸi akÅŸamın alaca karanlığında müşfik kollarına geri dönecekler, hafif bir meltem dallarını ve yapraklarını oynaÅŸtıracak, mutlu ve memnun mırıltılar ile kuÅŸların muÅŸtularını dinleyecekler; 'Allah'a hamdolsun bugün de hiçbir kimseye zulmedilmedi. Bugün de güçlü olan deÄŸil, haklı olan kazandı.' diyecek kuÅŸlar.

Çorak gönüllere düşen tohumların bir fidan, fidanların ulu bir aÄŸaç olduÄŸunu görecekler. Dalga dalga yeryüzü yurdundan selamlar alacaklar. Bozkırlar, ıssızlar, kuÅŸ konmaz kervan geçmez yerler ÅŸenlenecek. Rüzgâr ile salınan buÄŸday baÅŸakları bereket ÅŸarkıları söyleyecekler. YaÄŸmur daha bir güleç yaÄŸacak, kar daha narin ve beyaz. Sarıpapatyalar, kırmızı gelincikler salınacaklar; zikir ile meÅŸgul. Rahmet kucak kucak inecek ovalara, daÄŸlara, ÅŸehirlere, kırlara. Heybetli ama mütevazı süvariler girecek ÅŸehirlere; kılıçları kınlarında, sevgileri kalplerinde, duaları dudaklarında. Gözlerinde ilahi pırıltılar. ' Biz geldik, evimize geldik, gönlünüze geldik' diyecekler. 'Sahipsizlerin sahibi, kimsesizlerin kimsesi, yetimlerin babası, öksüzlerin anasıyız' diyecekler.                                                           

Henüz yorum yapılmamış.

* İşaretli tüm alanları doldurunuz.