Sosyal Medya

Makale

BambaÅŸka bir Azerbaycan

tarihinde yayınlandı.

Azerbaycan’da yaÅŸayan bir arkadaşım anlatıyor:

“Bir süredir Türkiye’deydim. KarabaÄŸ’daki geliÅŸmeleri Türkiye’den takip ettim. Azerbaycan’a döndüğümde neye uÄŸradığımı ÅŸaşırdım. 20 senedir yaÅŸadığım Azerbaycan deÄŸil bu. BambaÅŸka bir Azerbaycan. Yepyeni bir Azerbaycan. KarabaÄŸ Zaferi, ülkenin bütün havasını deÄŸiÅŸtirdi. Bundan birkaç hafta evvel ‘Biz yapamayız, biz edemeyiz’ diyen insanlar ‘Yırtarım daÄŸları, enginlere sığmam, taÅŸarım’ havasındalar. KarabaÄŸ’da savaÅŸmak için gönüllü olduklarını ilan eden Azerbaycanlıların haddi hesabı yok. Akademisyenler, öğrenciler, işçiler, esnaf, herkes ‘Bizi bıraksalar iÅŸgal altındaki bütün topraklarımızı kurtarırız’ diyor. Bayrak, devlete mahsus bir ÅŸeydi burada. Siviller evlerine, dükkânlarına, arabalarına bayrak asmazlardı pek. Åžimdi sokaklar Azerbaycan bayrağından geçilmiyor. Azerbaycanlı olmakla böylesine iftihar edildiÄŸini ve bundan böylesine haz duyulduÄŸunu ilk kez görüyorum. Ordunun kahramanlığı anlatıla anlatıla bitirilemiyor. Hükümet hiç olmadığı kadar muteber. Herkesin yüzü gülüyor. Herkes coÅŸkulu, neÅŸeli, iyimser. Ä°nsanlar birbirine daha iyi davranıyor. Toplumsal kaynaÅŸma had safhada. Ä°ktidarla muhalefet arasındaki buzlar bile eridi…”

Bana öyle geliyor ki Azerbaycanlının içinden bir ses ‘Ä°ÅŸte ÅŸimdi devlet olduk’ diyor ve bu heyecan onun heyecanı.

Şöyle bir ÅŸey galiba: Mehmed Emin Resulzade’nin siyasi mirasını tabii ki öpüp başının üstüne koyuyor, baÄŸrından çıkardığı mümtaz ÅŸairler ve müzisyenler ile tabii ki iftihar ediyor, petrol zenginliÄŸinden mütevellit iktisadi inkiÅŸaftan tabii ki mutluluk duyuyordu Azerbaycanlı; fakat 1991-93 harbindeki korkunç hezimetten mütevellit eziklik hissi bunların hepsine ağır basıyordu.

Sovyetler’in dağılmasıyla müstakil devlet statüsü kazanan Azerbaycan, istiklale topraklarının yüzde 20’sini kaybederek merhaba demiÅŸti. KaybettiÄŸi toprakları geri alma istidadı da göstermemiÅŸti 23 sene boyunca. Esaslı devletlerin askerî zaferleri olurdu, askerî kahramanlık hikâyeleri olurdu, ama Azerbaycan Cumhuriyeti’nin yoktu iÅŸte.

‘Ben Azerbaycanlıyım’ derken başını dik tutabilmek için, ordusunun, vatan toprakları uÄŸruna giriÅŸtiÄŸi zorlu bir savaÅŸtan zaferle çıkmasına ihtiyaç duyuyordu Azerbaycanlı. Nisan ayı başındaki KarabaÄŸ savaşında iki stratejik tepe ve bir köyün Rus destekli Ermeni iÅŸgalinden kurtarılması, bu ihtiyacı karşıladı.

Devamı da gelecektir inşaallah.

Henüz yorum yapılmamış.

* İşaretli tüm alanları doldurunuz.