Makale
Kalbin etrafındaki dönüşü, az ya da çok tamamlamak
Erzurum’dan haber geldi; deÄŸerli edebiyat dostu, sevgili kardeÅŸimiz Vedat Aydın için “Emr-i Hak vaki oldu” dediler... Kar yağıyormuÅŸ Erzurum ‘a. Kar tanelerini yeryüzüne indirecek melekelerin getireceÄŸi Selavat-ı Åžerifeler eÅŸliÄŸinde Allahın rahmetine kavuÅŸsun inÅŸallah dostumuz; “DerviÅŸ Vedat”.
Yazarların ve akademisyenlerin buluÅŸtuÄŸu edebiyat mecrası “Okumayeri”nin de kurucusuydu Vedat Aydın. MüthiÅŸ kütüphanesiyle gece gündüz duraksız okurdu. Geleneksel birikim kadar modern zamanlara has edebi, felsefi tavırlar hakkında sohbet ederken bile kendisinden hep yeni bir ÅŸeyler öÄŸrenirdik. ÖncülüÄŸünü ettiÄŸi sempozyumlar, edebiyat günleri, imza etkinlikleri, yazar buluÅŸmaları hep onun güzel hatırına iÅŸler, Vedatsa asla öne çıkmazdı. AÄŸabeyi deÄŸerli hocamız Dr. Saadettin Aydın’ın vekilliÄŸi sürecinde bile hep kalabalıkların ötesinde duruÅŸu, bizi hikmete çağırışı, mahzun gülüÅŸüyle hatırlayacağız onu. Onun nazlı simasında hep ötelerden haberler vardı, hastamız olduÄŸunda ondan dualar alırdık, Mele Fahrettin Büyükyıldız üstattan rayihalar taşırdı hemen her mektubu... Mektupları kaldı bende, hastalandığında yetiÅŸtirdiÄŸi güzel çiçekler misali evlatlarıyla yazışır olmuÅŸtuk... Åžimdi mektupları kaldı bende... Borcu, harcı, gönül kırıklığı deÄŸil, Selamı kaldı, DerviÅŸliÄŸinin hatırası kaldı bize... Ellisine varmadan yaşı, eÅŸi Havva ve üç evladını, tüm sevenlerini bıraktı geçti gitti Vedat...
Cihan Abla (AktaÅŸ); “Allah, iyileri alıyor bir bir...” diyor aÄŸlarken. Yıldız Abla (RamazanoÄŸlu) Malatya’daydı acı haberi verdiÄŸimde, “Yolumu Erzurum’a çevireyim” diyor. Akil Heyet olarak bölge kanaat önderlerine yaptığımız ziyaretlerde de hep yanı başımızdaydı... Allah’ın rahmeti üzerine olsun.
***
DenenmiÅŸliÄŸe dayalıdır “arkadaÅŸ”lıklar. Kolaylıklar ve zorluklarıyla talih, insanlar arasında devir daim eder durur. Zordur büyümek. Ama ruhunuzdur, unutmaz kolayca, o hep parlak duru hatıralarınızda, “eski arkadaÅŸlar”ınızla gezinir durur.
Gençler ÅŸimdilerde biraz dudak altından gülerek karşılasalar da... Sizi arkadaÅŸlarınızla arkadaÅŸ kılan bir “dava”nız olmuÅŸtur. “BaÅŸörtüsüne Özgürlük” veya “Ä°slami Hareket Engellenmez” diye hançeriniz yırtılırcasına birlikte bağırmışsınızdır... Geceleyin yaÄŸlıboyalarla sabaha kadar ancak tamamladığınız en güzel pankartlarınızın üzerinde hep;“Müslümanlar KardeÅŸtir” yazılmıştır... Polis jopu, gözaltı, tazyikli su, belki sadece iki üç sayı çıkabilmiÅŸ dergileriniz, teksir makinesiyle çoÄŸaltılmış elden ele dağıttığınız bildiriler, cümle altları defalarca kere çizilmiÅŸ ödünç kitaplarınız... Siz, evet siz... “ArkadaÅŸ”larınızı böyle böyle biriktirmiÅŸtiniz... Böyle bir yerden çıkıp gelmiÅŸtiniz... Karlı bir gece vakti bir dostu uyandırmanın, büyük ırmaklardan bile heyecanlı akışına ÅŸahittiniz. Bir saat gibi uyanmak ve uyandırmaktı hayaliniz... Sizin kalbinizdeki o “Saklı Kitap”ta yazılıydı hepsinin ismi...
***
Zaman sizi biçmiÅŸ, kum saati hızla akmış, yorgunluk durağı gelip çatmıştır. Ä°ÅŸte o zamanlarınızın yetiÅŸen nefesi gibidir Allah Dostlarının varlığı. Vedat Aydın bana hayatın tek gerçeÄŸinin itiraz ve isyan olmadığını öÄŸreten sesti. O karanlıkların da en az gündüzler kadar ahenkli bir geliÅŸler gidiÅŸler harmonisi olduÄŸunu, hakikatin kalbe dair sükunetlerle açılacağını söyleyen Umre arkadaşımdı.
Önemli her ÅŸeyin “büyük”, “çok” ve “yeni” olduÄŸu bir zamanda, hoyratlığın “özgüven”, azarlayabilme gücünün “onur” olarak kabul gördüÄŸü bir caddede... Giderek sessizce bir çekiliÅŸ... Vedat Aydın’ı yolcu etmek, bir arkadaşı kaybediÅŸ deÄŸildir bu baÄŸlamda. Ä°yi’nin ve iyiliÄŸin sırra kadem basması gibidir benim için...
Ä°brahim Kiras’ın ÅŸiirindeki gibi: “Allahım kalbimin etrafında/DönüÅŸü az ya da çok tamamladım sayılır/ Allahım Kalbimin etrafında/ Nereye dönüyorsam yolculuÄŸun sonunda/ Kendime geliyorum/ GeldiÄŸim yerden döndüÄŸüm yere/ Allahım yine Sana/ Ä°ltica ediyorum...”
STARGAZETE
Henüz yorum yapılmamış.