BÜYÜK ZALÄ°MLERÄ°N SONU

İbrahim putları kırdı devirdi

Nemrut kudurdu saÄŸa sola savurdu

Beynini bir sinek kemirdi

Tokmağı vurdu kendi başına

Firavun kavmine İlahlık tasladı

Sırtını Haman'a Karun'a yasladı

Denizi geçemedi dalgalara tosladı

Åžimdi Ä°man ettim dedi ama boÅŸuna

Yola çıktı Ebrehe'nin filleri

Kabeyi yıkmaktı kötü emelleri

Dua'ya kalktı Abdulmuttalib'in elleri

Yenildi ufak Ebabil kuÅŸuna

Peygamberin bir amcası var idi 

Vahye karşı gönül gözü kör idi

En sonunda iki eli kurudu

Kimse yaklaşamadı onun leşine

Gökleri ve yeri yaratır yorulmaz

O Kahhar'dır ondan hesap sorulmaz

Allah'ın gücüne karşı durulmaz 

Uğraşmayın Ey Kafirler boşuna..

                                                                         Hüseyin Ali KARAHAN