Aile YaÅŸam
'Mavi kapak toplama projesi' aldatmaca mıydı?
Tabiata ve insanlara çok zararlı olan, kötü enerji yayan, suyu ve yiyecekleri zehirleyen pet şişeler toplanmıyor da, neden kapakları toplanıyordu! Bu mavi kapaklar çok mu kıymetli idi?
Hayır!
Oysa, “Pet ÅŸiÅŸe üreticileri, ürettikleri bu zararlı maddeyi toplamak ve dönüÅŸtürmekle yükümlü idiler.”
Ama bunları toplamak, biriktirmek ve dönüÅŸtürmek hem masraflı hem de zordu.
Bu kadar zahmete girmektense, bürokrat ve politikacılarla kol kola girdiler ve bir çare buldular. Pet ÅŸiÅŸe kapağını toplayan, aynı miktar ÅŸiÅŸeyi toplamış sayılacaktı. Öyle ya, ellerinde kapak olduÄŸuna göre, elbette ÅŸiÅŸesi de vardı!.
Peki bu kapaklar kime toplatılacaktı.
Burada ikinci bir oyun devreye girdi. 500 kilo kapak getirilmesi halinde, özürlülere bir adet tekerlekli iskemle verilecekti.
Böylece hayırsever halkımız, kandırılarak çöpçü gibi kullanıldı.
Tekerlekli iskemlede payımız olsun diye düÅŸünen insanlar; ceplerine, çantalarına, ev ve iÅŸ yerlerine doldurdukları mavi kapakları, daha büyük toplama ünitelerine attılar. Kapaklar buradan üreticiye gitti. EÄŸer bu biligi doÄŸruysa, Üretici bu kapakları Çevre ve Åžehircilik Bakanlığı’na göstererek, aynı miktar pet ÅŸiÅŸe topladığını beyan etti. Hem cezadan kurtuldu, hem de teÅŸekkür aldı.
Oysa tek bir şişe bile toplanmamıştı.
Denizler, göller, akarsular, yollar, parklar, bahçeler pet ÅŸiÅŸeler ile dolmuÅŸtu ama ağızlarında tek bir kapak yoktu.
Üretici, fabrikatör-akıllı iÅŸ adamı, çakma piyasadan aldığı en ucuz ve saÄŸlık için zararlı birkaç tekerlekli iskemleyi, basın huzurunda vererek bir övgü de buradan aldı.
Bu yazımızın ardından çok yorum aldık.. Pek çok kiÅŸi, kullanıldıkları için üzgündü. Üstelik bu kullanılmaya özürlüler de alet edildikleri için iki defa üzgündüler. Bu ÅŸekilde bir kullanılmaya araç olarak kullanılan bürokrat ve siyasiler hakkında hiçbir iÅŸlem yapılmadığı için bir kez daha üzgündüler. Kim bilir, nerede ve kaç defa daha kullanıldıklarını, aldatıldıklarını düÅŸündükleri için de kızgındılar.
Ama bir kesim daha vardı ki, yazılanları ciddiye almıyor, inanmıyor ve eski görüÅŸlerinde direniyorlardı. Bu kiÅŸiler ya çok “iyi niyetli” ya da “niyetsiz”diler.
Ä°ÅŸte bu yazı onlar için yazıldı;
Eski yönetmelik yürürlükten kaldırılarak, 24.8.2011 gün 28035 sayılı Resmi Gazete’de bir yönetmelik yayınlandı.
Adı “Ambalaj Atıklarının Kontrolü YönetmeliÄŸi” idi.
Yeni yönetmeliÄŸin 4. maddesinde “nelerin ambalaj ve nelerin ambalaj atığı” olduÄŸunun “Ek.1 sayılı cetvelde” gösterileceÄŸi yazılı idi.
“Ambalaj Tanımına Ä°liÅŸkin Örnekler” baÅŸlıklı Ek:1 sayılı cetvelin, 1. maddesinde “Ambalaj ve atık olarak kabul edilen maddeler” sayılmıştı.
Bunların arasında aynen ÅŸu madde vardı : “Su, maden suyu, meyve suyu, ÅŸampuan, deterjan ve benzeri ambalajların kapakları”
Yani yalnızca “kapak” ibaresi vardı, kapağın ucunda olduÄŸu ÅŸiÅŸelerin ismi geçmiyordu, yönetmelikten çıkarılmıştı.
ve “kapak toplamak” yeterli idi.
Halkı kandırmak ve dümenini yürütmek bu kadar kolaydı.
Ä°ÅŸte böyle yönetiliyor, böyle kandırılıyorduk.
Prof.Dr. B. Gültekin çetiner - Engelli TV
Henüz yorum yapılmamış.