Gençlik
Hayatsız İnsanlar, İnsansız Hayatlar
Follow @dusuncemektebi2
Zamanın parçalanması: Elektronik devrim olarak da adlandırdığımız ikinci endüstri devriminin bir sonucu.
SES'TEN GÖRÜNTÜ'YE, SÖMÜRGECÄ°LÄ°K'TEN ŞİZOFRENÄ°'YE VE PARANOYA'YA...
Müzikolog Murray Schafer, elektronik devrimden sonra ses'in elektronik / yapay olarak üretilebilir ve kontrol edilebilir hâle gelmesiyle sömürgecilik ve sömürgeciliÄŸi doÄŸuran zihin dünyası arasında birebir bir baÄŸlantı kurar.
Ve sesin, elektronik olarak kontrol edilebilir ve üretilebilir olmasının insanları ÅŸizofrenik yaptığına dikkat çeker.
Åžimdi, sanal çaÄŸ'da yaşıyoruz: Görüntü'nün, imge'nin elektronik olarak üretildiÄŸi, kontrol edildiÄŸi ve parçalanabildiÄŸi bir sanal gerçeklik çağında.
Soru ÅŸu: Elektronik olarak üretilen sesin parçalanması insanı ÅŸizofren yapıyorsa, elektronik olarak üretilen görüntünün / imge'nin parçalanması insanı ne yapıyordur peki: Paranoyak elbette ki. En azından histerik.
PLASTÄ°K Ä°NSANLAR GALERÄ°SÄ°
YaÅŸadığımız ÅŸey, hayat deÄŸil. Hayat çoktan 'bitti': Kendi hayat/lar/ımızı yaÅŸamıyoruz artık: Bize hayat diye SUNULAN 'ÅŸey'i yaşıyoruz. Medyatik evren, medyatik hayatlarla aldatıyor, ayartıyor, hayatsızlığa mahkûm ediyor bizi: Plastisiteye ve ruhsuzluÄŸa. Sanal ve sahte hayatlara. Ayartı'nın, hayatı öldüren, hakikati hayattan sürgün eden câzibesine.
Hayatımız, iki anlamda sanal ve sahte: Öncelikle, hayatımıza her bakımdan çeki düzen veren medyatik bir evrende yaÅŸadığımız için, medyalarla yaÅŸadığımız için hayatımız sanal, sahte ve mekanik: Bir ruhu yok hayatımızın.
Ä°kinci olarak, hakikat, hayattan çekildiÄŸi için, sahte'si, gölgesi, taklidi, karikatürü çeki düzen veriyor hayatımıza: Böylelikle insan, hayattan sürgün yiyor ve hayatı kendinden sürgün ediyor. Hayatsız insanlar ve insansız hayatlar hükmediyor hayatımıza.
Gerçek hayatı, kendi hayatlarımızı deÄŸil, hayatsızlığı yaşıyoruz: Hayatı tadamıyoruz: DeÄŸemiyoruz hayata: O yüzden yaÅŸadığımız hayat, hayatımıza hayat ve anlam katamıyor: Ruh üfleyemiyor bize. Ruhumuzu, hayatın ruhunu yok ediyor böylelikle.
'MÜBAH'IN GÜNAHI: MÜBAHI YOK ETMESÄ°
Hayat öldü; hakikati öldürdüÄŸümüz, yitirdiÄŸimiz için öldü hayat. O yüzden, ortalıkta klonlar, palyaçolar fink atıyor!
Her ÅŸeyi mübahlaÅŸtıran ve böylelikle aslında tek geçer akçe hâline getirerek mübahı bile hayatımızdan uzaklaÅŸtıran bencil, histerik, 'cynical' / ikiyüzlü, imajperest, güçperest, ÅŸehvestperest, postmodern insan müsaveddelerinden geçilmiyor hayat.
Bizi zoraki güldürmeye, eÄŸlendirmeye; bize ölümü, hayatın varoluÅŸ ÅŸartı ve yegâne kaynağı ve anlamı 'ölüm'ü unutturmaya çalışıyor bu tür tipler, türlü tuhaf ÅŸaklabanlıklarla medyatik hayatlarda ve 'reklamlarda' türlü triplere girerek…
Yazar: Yusuf Kaplan
kaynak:vahdethaber.com
Henüz yorum yapılmamış.