Yönetimde Altın İlkeler

1. Hiçbir kurum “bir cemaat, cemiyet veya tarikatın arka bahçesi” olmamalıdır.

2.Kurumlara “hatır gönül iliÅŸkisi” ile amir atanmamalı, “ehliyet ve liyakate öncelik” verilmelidir.

3.Kurumlara atanan kiÅŸilerde “sözümden çıkmaz” özelliÄŸi aranmamalıdır.

4.Amir olmakla “kral olunmadığı” bilinmelidir.

5.Hiçbir amir “memurlara köle muamelesi” yapmamalıdır.

6.Kurumların “kimsenin babasının çiftliÄŸi olmadığı” akıldan çıkarılmamalıdır.

7.Amirler kendilerini “kanunların üstünde” görmemelidir.

8.Devlet kurumlarında “keyfi tutumlara” yer olmamalıdır.

9.Ehliyetsiz ve yetersiz yönetimlerin “paralel yönetimler doÄŸuracağı” unutulmamalıdır.

10.Bir vücutta iki baÅŸ olmadığı gibi “bir kurumda da çift baÅŸlılığa” yer verilmemelidir.

11.“PadiÅŸahım çok yaÅŸa” diyenlerin “sadakat problemi” taşıdıkları hatırdan çıkarılmamalıdır.

12.Kurumlar, yeni gelenlerin eskiler ile hesaplaÅŸtığı bir “muharebe meydanına” dönüÅŸmemelidir.

13.Yönetici, giydiÄŸi beyaz elbiseyi lekelememeli, “yalancı, iftiracı ve kalleÅŸ” olmamalıdır.

14.Amirlerin “fitne ve fesat” peÅŸinde olduÄŸu bir kurumda kaosun bitmeyeceÄŸi unutulmamalıdır.

15.Amir, devlet kurumlarında “herkesin eÅŸit olduÄŸu hakları yandaÅŸlarına peÅŸkeÅŸ” çekmemelidir.

16.Amir, “döner sermayesini arttırmak için deÄŸil kurumu büyütmek” için çalışmalıdır.

17.Bir kurumda “etkinliklerin çokluÄŸu deÄŸil verimliliÄŸi” esas alınmalıdır.

18.Yöneticiler kurumları “reklam makinesine dönüÅŸtürmemeli” icraata önem vermelidir.

19.Bir amirin “dedikodu peÅŸinde koÅŸması” o kurumun fitne yuvası haline geldiÄŸinin habercisidir.

20.Yönetici “yanlışında ısrar etmemeli”, ısrar ettiÄŸi yanlışın sonu olacağını hesap etmelidir.

21.Yöneticilerin en kötü vasfının “sinsilik” olduÄŸu akıldan hiçbir zaman çıkarılmamalıdır.

22.Amirlerin “eÅŸ, çocuk ve yakın arkadaÅŸları yöneticilik taslamamalı”, amirlik yapmamalıdır.

23.“Saygınlığını korumayan amir”, emri altındakilerden saygı beklememelidir.

24.“DüÅŸmanımın düÅŸmanı dostumdur” ilkesi ile hareket eden yönetici dost beklememelidir.

25.“Hain” her yöneticinin sonunun “ihanet” olduÄŸu iyi bilinmelidir.

26.“Dini kullanan” her yöneticinin “dinin ağırlığı altında can vereceÄŸi” müsellem bir gerçektir.

27.“EleÅŸtiriye açık olmayan” her despot yöneticinin “FiravunlaÅŸması” kaçınılmazdır.

28.“Hakkı üstün tutmayan” yöneticilerin “ÅŸahsiyetsizlik” gibi bir hastalığa tutuldukları kesindir.

29.“BaÅŸkasına yapılan zulmü seyreden” herkesin de zalim olduÄŸu unutulmamalıdır.

30.Devlet kurumlarının “mal varlığını savuranların” vatan hainliÄŸi suçu iÅŸledikleri bilinmelidir.

31.Amirde “devlet adamlığı” hassasiyeti olmalı ve kurumu “devlet hainlerine” terk etmemelidir.

32.“Aklı baÅŸkasından menkul” bir amirin yöneticilik yapamayacağı müsellem bir gerçektir.

33.Kurum amirleri “mesaiye öÄŸleye doÄŸru baÅŸladıklarında” kurumda “ciddiyet” beklememelidir.

34.Kurum içinde yapılan haksızlıkları adam kayırma adına örtbas eden amir yanlışın dibindedir.

35.Makamın ağırlığına göre hareket etmeyen her amir kurumun izzetini ayaklar altına almış olur.

36.Teamülleri bitiren, hiyerarÅŸiyi dikkate almayan her amir başıboÅŸluÄŸa kapı aralamış olur.

37.Herkesin ayıbını, kusurunu araÅŸtıran bir amir kendi ayıp ve kusurlarını göremeyecektir.

38.Amirler adaletten şaştıklarında kurumların işleyişini akamete uğrattıklarını bilmelidir.

39.Helal ve haram çizgisi olmayan her yönetici “israf ve rüÅŸvet” gibi durumlara maruz kalacaktır.

40.ÅžEYTANIN ATINA BÄ°NMÄ°Åž BÄ°R AMÄ°RÄ°N CEHENNEME GÄ°DEN YOLU SONUNA KADAR AÇIKTIR

Cahit Karaalp

https://www.mirathaber.com/yonetimde-altin-ilkeler-dersi/?fbclid=IwY2xjawHA58VleHRuA2FlbQIxMQABHTiIDlfFnTlUYq3uthQxVG1JuMeF9oCTpnktL-3BP_GfvHBg5TrJjMK6zw_aem_ZVJHDBnBMkz7sK9PZ6Amlw