Hüseyin Akın / Yola Yolladım Seni

Ä°nsanın imtihanı kendisinin nerede biteceÄŸi belli olmayan bir yolla baÅŸlıyor. Uzun ince bir yol. Ne yazarsa yazsın bir insanın yazdığı her ÅŸey bir yol hikâyesidir. Mücadele dediÄŸimiz ÅŸey, insanın yolunu kesen ya da yoluna barikat olan engellerdir. Åžeytan daha ilk baÅŸta Hz. Adem’e secde etmekten kaçınıp Allah tarafından lanetli olurken, insanın yolunun üzerine oturacağını söylemiÅŸtir. Ä°nsanın yolunun üzerine oturan ÅŸeytanlar imtihanın en kritik eÅŸiÄŸidir. Bir ÅŸeyin yolunda gitmesi demek yürürken yolun üzerine çıkan çeldiricilere karşı galebe çalmak demektir. “Biz ona iki yolu göstermedik mi?” (Beled Suresi/10)

Ayette de ifade edildiÄŸi gibi insan çift yola sahip müstesna bir varlıktır. Hayır ve ÅŸer olmak üzere iki yoldan birini seçmeye yetenekli ve özgür yaratılmıştır insan. Meleklerin yolu bir ve tektir: Hayır ve hak yol! Hayvanların iyiden ve kötüden yana bir yolu olmadığını biliyoruz. Akrep kötülük olsun diye sokmaz, inek iyilik yolunda hizmet etmek için süt vermez. Yolun sahibi Allah’tır. Åžairin dediÄŸi gibi: “Yol onun, varlık onun, gerisi hep angarya.” Bu yolun muhteviyatında ne var diye merak edenler için hemen söyleyeyim: “Allah’a dayan, sa’ye sarıl, hikmete ra’m ol / Yol varsa budur, bilmiyorum baÅŸka çıkar yol!”

Kendini yollara vuran kiÅŸilere “yolun oÄŸlu” demiÅŸ atalarımız. Yola koyulmak da hedefe ulaÅŸmak kadar ulvi ve de önemlidir. Karınca misali menzile varamasak da yolunda ölmek var! Yola koyulmak niyettir. Yoldan çıkmak niyeti bozmaktır. Yol kadar yoldaÅŸ da önemli bu hayatta elbet. “Önce refik sonra tarik” diyenlere yol verelim geçsinler. Bir de yolsuzluk diye bir ÅŸey var bu hayatta. Yolsuzluk ÅŸirazesizliktir. Yolunu kaybeden yönünü kaybeder. Kaybolmak bütün yolların birbirine girmesi gibi bir adressizliktir. Her hedefin, her mekânın ve karar veriÅŸin iki kapısı vardır. Biri yanlışa diÄŸeri doÄŸruya açılır.

Ä°nsan yaÅŸadığı hayatın yorgunudur. Uzun yoldan gelmiÅŸtir. YürüyeceÄŸimiz daha çok yol vardır. Yoldaki iÅŸaretleri de görmezden gelmemek lazım. Nereye yürürseniz yürüyün yolun kurallarına uymanız icap eder. Ä°nsan hedefe yolculanmadan evvel yola yollanır. Bir halk türkümüzün ifade ettiÄŸi gibi:
“Yola yolladım seni / Yollar yormasın seni / Hızır elinden tutsun da / Bana yollasın seni.”
Hayat ya da ömür nasıl bir yolculuktur ki git git bitmiyor. Yol yakınken dönelim desek dönülmüyor. Yanlış yolda indirilmiÅŸ bir yolcunun ÅŸaÅŸkınlığıdır yaÅŸadığımız. Bu yol insanı ÅŸair yapar ve Ä°smet Özel gibi söyletir:

“West Indies, Kızıl Elma, Ä°taki, Maçin!
Uzun yola çıkmaya hüküm giydim.
Beyazların yöresinde nasibim kalmadı
yerlilerin topraklarına karşı suç iÅŸledim
zorbaların arasında tehlikeli bir nifak
uyrukların arasında uygunsuz biriyim
vahÅŸetim
beni baygın meyvaların lezzetinden kopardı
kendime dünyada bir
acı kök tadı seçtim
yakın yerde soluklanacak gölge bana yok
uzun yola çıkmaya hüküm giydim.”
Yolunuz açık olsun!