Abdülaziz Kıranşal / Ramazan’da Kabul Olunmuş Dua Fırsatlarını Kaçırmayalım!

Ramazan’da hem de oruçluyken dua edebilmek gerçekten büyük bir nimettir. EÄŸer Ramazan’ın gündüzünde ve gecesinde kendinize özel bir dua vakti ayırabiliyorsanız ve gönülden dualar yapabiliyorsanız ne mutlu size!
Çünkü Efendimiz (S.A.S.) buyuruyor ki: “Allah bir kula dua etmesini müyesser kalmışsa, mutlaka kabul et¬meyi de müyesser kılmıştır.” (CamiussaÄŸir, 7804) Yani Rabbimizin bize verdiÄŸi dua etme isteÄŸi, iradesi ve fırsatı, duamızın kabul olunacağına dair ilk müjde ve ilk adımdır.
Yeniden bir besmele çekelim:

Ramazan ayında olmamıza raÄŸmen ne gündüzünde ne de gecesinde ÅŸöyle gönülden bir dua edemediysek, kendimizle baÅŸ baÅŸa kalıp iki damla gözyaşı dökemediysek, oruç ağızla ve ısrarla dualar yapamadıysak, kendimiz, ailemiz, çocuklarımız, saÄŸlığımız, rızkımız, ümitlerimiz ve korkularımız için Rabbimize gönülden bir yöneliÅŸ gerçekleÅŸtiremediysek çok ÅŸey kaybetmiÅŸiz demektir.

Ancak hamdolsun Rabbimize ki, içerisinde bulunduÄŸumuz Ramazan’ın maÄŸfiret günleri ve geceleri, tüm kaybettiklerimizi geri bulabileceÄŸimiz, tüm kaçırdığımız fırsatları tekrar yakalayabileceÄŸimiz, yeniden besmele çekip Ramazan’ı deÄŸerlendirmek için düÅŸtüÄŸümüz yerden yeniden kalkabileceÄŸimiz günlerdir. Fırsat halen elimizdedir.

O halde ÅŸimdi dünya iÅŸlerinizi erteleyin biraz. Tüm kargaÅŸa, yoÄŸunluk, tartışma ve koÅŸuÅŸturmalardan kurtulup kendinize bir dua vakti ayırın ve dua kapısını çalmaya baÅŸlayın! Ve bunu muhakkak yapın! Çünkü Efendimiz (S.A.S.) buyuruyor ki: “Sizden herhangi bir kimseye dua kapısı açılırsa, ona rahmet kapıları açılmış olur. (Ve bu dua esnasında) Allah’tan afiyet istemek kadar O’na sevimli gelen baÅŸka bir istek yoktur. Dua, vuku bulan bir ÅŸey için de vuku bulmayan bir ÅŸey için de faydalıdır. O halde duaya yapışın ey Allah’ın kulları!” (Kenzu’l-Ummal, 3130)

Acele edin ve Ramazan bitmeden, her gece ve her gündüz, sürekli ve ısrarla, bıkmadan, usanmadan ve yorulmadan Rabbinizden isteyin! Çünkü “Allah, en fazla ısrarla yapılan duaları sever.” (CamiussaÄŸir-1876)
Ramazan gecelerinde Rabbimizin çaÄŸrısına duayla icabet edelim!

Çünkü Efendimiz (S.A.S.) buyuruyor ki: “Ramazan’ın her gecesinde sabaha kadar bir münadi seslenir: Günahlarının affedilmesi için istiÄŸfar eden yok mu? Tevbe eden yok mu? Allah tevbesini kabul buyursun. Dua eden yok mu? Cevap verilsin. Kendisi için bir ÅŸey isteyen yok mu? Ä°steÄŸi hemen karşılansın.” (Ahmed b. Hanbel Müsned, 4:22.)
Ä°ftar vakitleri duaya özel bir önem gösterelim. Her iftar vakti bir kabul olunmuÅŸ dua fırsatımız olduÄŸunu unutmayalım!
Çünkü Efendimiz (S.A.S.) buyuruyor ki: “Oruçlunun orucunu açarken yapacağı dua reddedilmez.” (Ä°bni Mâce, Siyâm, 48)
Her an Allah’ın fazlından isteyelim! Ve bilelim ki, isteyen istediÄŸine muhakkak kavuÅŸur:
Suffa ehlinden Vâsile bin Eskâ anlatıyor:

Ramazan aylarından birinde Suffa’da bulunuyordum. Sahabeler bizi aralarında bölüÅŸtürerek misafir ederlerdi. Ä°ftara yakın yanımıza gelir, bizi birer ikiÅŸer alıp evlerine götürür, yemek ikram ederlerdi. Ramazan’ın ilerleyen günlerinde bir akÅŸam nasılsa hiç kimse bizi iftara götürmedi. Ertesi gün aç karnına oruç tuttuk. Ä°kinci akÅŸam yine gelen olmadı.

Açlıktan bitap düÅŸünce Allah Resulüne giderek durumumuzu anlattık. Halimize çok üzülen Allah Resulü tek tek bütün eÅŸlerinin evine haber göndererek evde yiyecek olup olmadığını sordurdu. EÅŸleri yemin ederek, yiyecek hiçbir ÅŸey olmadığını hatta kendilerinin bir lokma dahi yemediklerini söylediler.
Bunun üzerine Allah Resulü bize: “Toplanın! Halimizi Allah’a arz edelim” dedi. Bir araya toplanınca: “Allah’ım! Senin fazlın ve rahmetinden istiyoruz. Her ÅŸey senin elindedir. Senden baÅŸkasının hiçbir ÅŸeye gücü yetmez” buyurarak bizim için dua etti.

Çok geçmeden bir adam Allah Resulünün huzuruna girmek için izin istedi. Ä°çeri girdiÄŸinde onun kızarmış bir koyun ve et getirdiÄŸini gördük. Allah Resulü adamdan koyunu bizim önümüze koymasını istedi. Biz de oturup doyana kadar yedik. Hz. Peygamber (S.A.S.) bize dönerek: “Allah’ın fazlı ve rahmetinden istedik. (O da bize verdi.) Zira O rahmetini katında bizim için saklamıştır” buyurdu (Hilyetü’l-Evliyâ, 2: 22).