Hüseyin Akın / Dil Kirası

Sevgili yazar Ahmet Örs’ün “Halkalarda Duranlara” (Tasfiye Dergisi Yayınları) ÅŸiir kitabı kargodan eve geleli üç gün oldu. Ä°çindekiler içimdekilere eÅŸ sürprizler doÄŸursun diye naylon paketi açmaya kıyamayıp beklettim. Ne de olsa Ramazan ayı içerisindeydik merakı da dizginlemek lazımdı. “Üç gün yeter” dedim, küslükler bile üç günü aÅŸmaması gerekir. Sıkı paketlenmiÅŸ kitabın mahfazasını zorlukla aÅŸtım, beklediÄŸim sürprize ulaÅŸtım. Kitap kapakları öncekiler gibi ÅŸahane! Ä°lk sürprizi kitabın kapak kapısından içeriye girdiÄŸimde yaÅŸadım. Åžiirler sanki “beni öyle deÄŸil böyle oku!” der gibi yatay sıralanmıştı. Belli ki kitabın ÅŸairi okuma tutumumuzu deÄŸiÅŸtirmeye yönelik bir devinim oluÅŸturmaya çalışmış, dedim içimden. Ä°çimden geçeni kitaptaki en son ÅŸiir bile iÅŸitmiÅŸ olmalı ki “onaylandın” hissini hissetmekte gecikmedim. BaÅŸladım okumaya. Duraksadığım yerlerde durdum, arkaya yaslandım. Okuyucunun kalbini kafasıyla uzlaÅŸtırmaya yatkın ÅŸiirlerdi okuduklarım. Bir baÅŸka tabirle akleden kalbe ait dizelerin ortak bir çaÄŸrıya kulak verip meydanlarda toplanması gibiydi. Onlara ne koltuk gerdim ne de kolluk gücüne teslim ettim, öpüp başımın üstüne koydum. Ä°yi ki o an önümde kâğıt ve kalem vardı. Bu ÅŸiirler diÅŸle deÄŸil dille yazılmıştı. Dil hem konuÅŸma aracı hem de dedemin dilinde “gönül” demekti. Bunun bir bedeli ve kirası olmalıydı ÅŸu mübarek ayda. Yani “dil kirası”. Ä°ÅŸte “Halkalarda Duranlara” Ahmet Örs’ün ÅŸiirlerinden dil kirası sadedinden mısralar:

“Hâlbuki o meÅŸum okullar bitmeye ayarlıdır.” (Fatih’te Bir AkÅŸamüstü)
“Beton ormanlar yükseliyor kıyılardan adaların yalnızlığına.” (Yanlış Kış)
“En çoÄŸu prekarya diyelim, proleter koltuk azalmış otobüste” (BoÅŸluklara Ä°lerleyelim)
“Sökülüp duruyordu zaman.” (Kerpiç Betona Çarpanda)
“O zamanlar sigarasızlık bilinci yoktu, bilirsiniz elbet tefsir dersleri dumanlı olurdu.” (Halkalarda Duranlara)
“Dört ayaklı minarede kurÅŸun bende memleket yarası.” (Üçüncü Sürgün)
“Maçtan gol sesi gelmiyor.” (AkÅŸam Oldu Herkes Evine Dönüyor)
“hani dindarız beÅŸ vakit namazda kesintisiz.” (Dört Yüz)
“ÅŸarkıdır bu aÄŸlayan öfke vitrinlere nazar eden isyan ışıltılara.” (Metropolde Karanlık Kirli Suretler)
“Uzun bir gece oluyor, beni yalnızlığıma bırak.” (Halep Åžam Musul Kobani BaÄŸdat)
“Analarımız dilimiz sevdamız ne büyük alışveriÅŸlerde yiten ÅŸiirimiz.” (Geçip Giderken SöylenmiÅŸtir)
“nihayet/ayın otuz ikisi.” (Tarihi Otuz Ä°ki Aralık Grevi)
“yürürken sesler birikiyor diline.” (Yorgun YoldaÅŸların Yılmaz SavaÅŸçısı)
“Başını aç / Ülkeni koru!” (Rejim Tehlikede)
“Okul da yalan mıdır amca / Okul da yalandır evlat okul da yalandır.” (Okul Ä°çin Üç Åžiir)
“Otobüs kalkıyor / Durak kayboluyor / Sonsuz karanlık.” (Hayat Åžiir)
“ağır yaralı caddeler / bir kurÅŸun gibi saplanıyor.” (BaÄŸdat’ta Ä°ÅŸgal)
“duymadık ne dediniz / yoksa akredite / deÄŸil misiniz.” (Kuyu Boru Soru)
“Ne güzel ÅŸubatlara eylüllere nisanlara / Nekbelere boyun eÄŸmeyen kalbimiz.” (Güzeller Güzeli)
“aldatılmış çocukluÄŸumuzdur boÅŸ bakışlar.” (Aldatılmış Çocukluk)
“cepten yiyen ÅŸair cebini tüketen ÅŸair.” ( Cepten Yiyen Åžair)
“sen olmasaydın arkadaşım bir partiden aday olacaktı.” (Sen Olmasaydın Çekip Gidecektik)
“küfre bozgun veren bir fırtına / aramıza hoÅŸ geldin” (Secde Eden)
“her gün yatağını derinleÅŸtiren sözlerim.” (ÇoÄŸalan)
“Uzun yoldan geliyorsun / Kelimeler salıyorsun üzerimize.” (Çağıran)
“bir bülbül ailesine yuvalık eden fundalığın.” (Hacı Murat’ın Ölümü)
“Bak iÅŸte yine dumanlandı BaÄŸdat’ın semaları” (Ayrılma Sakın)
“Örsün üstüne koyunca kendini insan / Kızgın bir demir külçe olmalı mutlaka.” (Örsün Üzerinde Bir Kızgın Demir.)
“birpankaet gibi duran her gün yüreÄŸimde.” (Guantanamo)
“çetin bir kışa hazırlanıyor yüreklerimiz.” (Güz Geldi)
“Kelimeler istersin yitmeyen / istersin kendi anlamıyla” (Gelmeyen)
“Ben sizi umudun, isyanın bayrağı kıldım kızım” (Ben Sizi Kudüs’ün ÖzgürlüÄŸüne Adadım)
“ellerimde OrtadoÄŸu coÄŸrafyası.” (Son Cümlesi Bildirinin)
“bütün nehirlerden coÅŸkun gözlerinle / yüreÄŸime akıyorsun kanayan yaralarımdan” (Bırakma)
“Talan edilmiÅŸ bir ülkedir yaÅŸadığım.” (Afrika AteÅŸi)
“bir yalnızlıktır büyüyen / sen bana ses vermeyince” (Versene Elini)
“direnen yüreklere mescid-i aksâlar kurayım.” (Kudüsüncü)
“Sana uzak diyarlardan sesler göndereceÄŸim.” (Seslenen)
“Yüzüm hatırında mı?” (Kahrını Benden Esirgeme)
“gezdir kelimelerini, ustasın.” (Öfkelenmesen De)
“yine sana geldik / sarman için bir tarafımızı” (Anne)