Ramazan Kayan / Kerbela ruhuna muhtacız

Tam üzerinden 1382yılgeçti…

Ama acısı ilk günkü kadar taze ve derin…

Anlaşılan o ki, bu acı kıyamet  sabahına kadar  bitmeyecek,  çünkü  söz konusu olan, Kerbela…

Ümmetin en hazing yarası…

Kerbela nedir?  Neresidir?

Evlad-ı Rasul'ün bu dünyaya “Elveda” dediÄŸi yer…

Kirli, kinli ve kanlı bir dünyayı kanları ile arındırmak için çıktıkları yol…

Kerbela; bireysel  acıları, toplumsal bilince dönüÅŸtürmenin adıdır…

Mazlumiyetten direniÅŸ üretmenin Hüseyincesidir…

Zilletten izzete evrilmenin mektebidir…

KiÅŸisel cennet hesaplarından öte tüm nesillerin kurtuluÅŸuna adanmış hayatların ortak ismidir…

Ölü toprağı serpilmiÅŸlikten ölümü göze alarak özgürleÅŸmenin adresidir…

Kerbela; kefeni beline sarma, direniÅŸ ve ÅŸehadet gömleÄŸini giymesidir… Vazgeçebilme öÄŸretisidir… Adanma öyküsüdür…

Yenilgi ile destan yazma becerisidir… Kerbela ile zafer, baÅŸarı, galibiyet, yenmek, yenilmek nedir, yeniden yazıldı… Kavramlar anlam kazandı…

Anladık ki, hayat ne olursa olsun illa yaÅŸamak deÄŸilmiÅŸ… YaÅŸanacaksa da sadece kendisiiçin yaÅŸamak deÄŸil... YaÅŸatmak için yaÅŸamak… Bir baÅŸkası için yaÅŸama erdemini kuÅŸanmakmış…

Åžimdi pörsüyen muhalefet tarafımızı, örselenen hareket kabiliyetimizi, tıkanan itiraz damarımızı ancak Kerbela üzerinden onarabiliriz…

Erimemek, eÄŸilmemek, elenmemek, statükoya eklemlenmemek için Kerbela ruhuna muhtacız… Ta ki, o sayede erebilelime rdeme ve ebede…

Kerbela için yas elbiselerini giymek, karalara bürünmek, sızlanmak bu iÅŸin sadece seremonik kolaycı tarafıdır…

Önemli olan Hz. Hüseyin (ra)'in sadece yası deÄŸil, esas olan mirasıdır…

Gerçekten Hz. Hüseyin (ra)'in vasiyetineydi?

Onları “ah”, “vah”larla anmak yerine vasiyetine bakmak, doÄŸru anlamak ama önce onların farkına varmak gerekmiyor mu?

Bizden Hüseyin'e ağıt, Hüseyin'den bize ise öÄŸüt ve uyarı var…

Kerbela gâm ve gayretin adıdır…

Kerbela yarenlerinin hatırası deÄŸil, bize onların hayatı lazım…

Onlar ÅŸiardı… Åžuurdu… Misaldi… Mesajdı…

Ehl-i Beyt'siz  hayatlar ziyandır… Hicrandır…

Evet, Kerbela tarihte yaÅŸanmış geçmiÅŸ bir olay deÄŸildir… Yezid, tarihin bir döneminde kalmış bir figür deÄŸildir…

Bugün ne de çok Yezidler ya da YezidleÅŸenler var…

KufeleÅŸen ÅŸehirlerin sayısını bilen var mı, bilmiyorum…

Aslında Kerbela uzakta deÄŸil, içimizde…

DoÄŸrusu sormak lazım; Bir Hüseynîsefere iÅŸtirak edecek mecalimiz var mı? Yoksa bizim payımıza sadece matem mi düÅŸtü?

Evet, asırlar sonra biz şimdi neredeyiz?

Tarafımız… Tercihimiz… Tavrımız… Kimden yana? Ä°çine çekildiÄŸimiz mecra bizi nereye çekiyor?

Korkuyorum, hem Hüseyin'e yastutup, hem de Yezid'le iÅŸ tutmaktan…

Hani ÅŸair Farezdak Hz. Hüseyin'e demiyor muydu?

“Onların kalpleri seninle, kılıçları sana karşı.”

Görüyorum; iktidar insanları nasıl YezidleÅŸtiriyor…

Servet insanları nasıl KarunlaÅŸtırıyor…

Güç insanları nasıl HaccaclaÅŸtırıyor…

Bilgi insanları nasıl BelamlaÅŸtırıyor…

BaÅŸarı insanları nasıl barbarlaÅŸtırıyor…

Vaatler insanları nasıl SurakalaÅŸtırıyor…

“HaksızlıkkarşısındasusandilsizÅŸeytandır” gerçeÄŸinibugünekadarnasıltercemeedeceÄŸiz?

UyuÅŸumcu, uysal kafalara bunu izah mümkünmü?

Tüm olumsuzluklara raÄŸmen Hüseyincan'ın mesajını ve misyonunu canlıtutmakzorundayız…

Çünkü O birduruÅŸtur… Çizgidir… ÇaÄŸrıdır… Çığırdır… Çığlıktır…

O'nubirçaÄŸa, coÄŸrafyaya, ülkeye, topluma, mezhebe, çevreyezorlamak, sığdırmakonusınırlamaktır… Hüseyin zamanlar, mekânlar ve mezhepler üstüdür…

Ancak bunu söylerken, onu efsaneleÅŸtirmeden, fetiÅŸleÅŸtirmeden, insan-üstüleÅŸtirmeden hareket etmeliyiz… O üstün insandır ama insanüstü deÄŸildir… Hayatın içinde tutarak hemhal olmalıyız…

Kerbela'yı ideolojileÅŸtirmeden kardeÅŸliÄŸe yürümeliyiz… Özgürlük ve direniÅŸ ÅŸarkılarını daha güçlü söylemeliyiz…

Yezidleri lanetlerken Salih amellerden kopmadan yol alabilmeliyiz…

Korkarım ki; ÅŸeytantaÅŸlamaktan tavaf yapmaya vaktimiz kalmayacak…

Haklı olmak yetmiyor, önemli olan sonuna kadar haklı kalmaktır… Hakkı ayakta tutmaktır…

Åžimdi, Kerbela üzerinden nasıl bir bilinç inÅŸa edebiliriz? Nasıl bir direnç oluÅŸturabiliriz?

Yas ve bilinç birbirini besleyecek mi?

Bir ÅŸey daha var: Hüseynî kıyamı Zeynepsiz düÅŸünebilir miyiz? Anlayabilir miyiz?

Ve unutmayalım ki;  zalimin zulmü ile mazlumun duyarsızlığı buluÅŸtu ise, iÅŸte musibet o zamandır…

Zamanın Hüseyinlerine veZeyneplerine selam olsun..