Günün Mottosu Abdülaziz Bekkin Hz.'lerinden: Akılı olan, akılsıza gülmez

Abdülazîz Bekkine Hz.nin sohbetlerinden birinde bi akademisyen orada bulunan meczûb yapılı, çok garip sözler söyleyen bir adama istemeyerek uzun müddet gülmüÅŸ. Meczub zât gittikten sonra Hoca Efendi bu zata  döner ve ÅŸöyle der: "Senin bu adama gülmen neye benzer biliyor musun? 

Sırtına zor taşıyacağın kadar yük vurmuÅŸlar. Bu yükün altında kan ter içinde Zeyrek YokuÅŸu'nu çıkıyorsun. Yanından, sırtında hiç yük olmayan ve güle oynaya koÅŸarak yokuÅŸu çıkan adama gülüyorsun. OÄŸlum, akıllı hesap verinceye kadar meczub çoktan cenneti bulur. 

Kendisine yük olarak akıl verilmiÅŸ adam akılsızlara gülmez, kendi yükünü nasıl taşıyacaÄŸunu düÅŸünür. 

(Süleyman UludaÄŸ Meczubun tasavvuftaki manasını "Bir daha kendine gelmemek üzere Allah’ın âniden kendine çektiÄŸi, dost edindiÄŸi ve dâimî surette huzurunda bulundurduÄŸu velîler" olarak tanımlamış)