Sibel Eraslan: Ölümcül bir şımarıklık içinde İsrail...

Ölümcül bir şımarıklık içinde Ä°srail...

Ä°nsanlığın kalbi mesabesindeki Mescid-i Aksa'yı ateÅŸe verdikten sonra, çığlık çığlığa bahçesinde dans eden mahluklara bakınca, bunlar insan mı diye soruyor herkes birbirine... Akıl, izan, vicdan, insanlık kalmamış. O büyülü ve uçsuz bucaksız Holocost davasının semeresiyle sarhoÅŸ olmuÅŸ mirasyedi Ä°srail'in, tüm dünyanın gözü önünde iÅŸlediÄŸi insanlık suçu... SavaÅŸ suçu diyorlar. SavaÅŸ yok ki ortada. Silahsız bir millete uygulanan soykırımla karşı karşıyayız.

Şımarıkça, yılışıkça, utanmazca gasp ettikleri Filistin'den zoraki bir Ä°srail çıkartmaya çalışıyorlar. 1948'den beri. Sınırları belli deÄŸil. Sürekli geniÅŸliyor. Asla tatmin olmuyor. Asla durmuyor. Yeryüzünün tek varisinin Yahudiler olduÄŸunu düÅŸünen sapkın bir ırkçılıkla, dünyaya zehir kusturuyor Ä°srail...

Ä°srail vatandaÅŸlığını almış, kabul etmiÅŸ Filistin asıllı Ä°srail vatandaÅŸlarını bile linç etmeye baÅŸladılar dün gece. Yahudi olmayan herkes, bu zorbalıktan alıyor nasibini. Otellerdeki turistler bile bu ırkçı öfkeden korku içinde, Ä°srail polisi, Yahudi olmayan turistleri, Yahudi yerleÅŸimcilerin ÅŸerrinden korumak için silah kullanıyor... Tam bir can pazarı var Filistin eyaletlerinde. Güya sivil görünümlü silahlı Yahudiler, ölüm saçıyorlar her ÅŸehirde...

Bu korkunç olayları tersine çevirerek düÅŸünsek mesela: Vatikan'ı ateÅŸe verseler bir gün ve önünde dans etse o zorbalar sabahlara kadar ÅŸarkılar söyleyerek... Ne olurdu? Dünyanın tüm ülkeleri Vatikan'ı ateÅŸten kurtarmaya koÅŸardı. Vatikan'ı ateÅŸe verenleri bulacağız diye, iÅŸgal etmedikleri ülke, atmadıkları kimyasal silah bırakmazlardı...

Ama bu Mescid-i Aksa... Ve yakılanlar, gözlerinden vurulanlar, çoluk çocuk kurÅŸuna dizilenler Müslümanlar... Yanmaları, parçalanmaları kimsenin umurunda deÄŸil...

Böyle alçak bir dünyanın yüzüne tükürmek geliyor insanın içinden...

Dünyayı bırakalım. Ä°slam alemi ne yapıyor? Gazze'deki ÅŸehit cenazelerini ve yaralıları almak için Refah Kapısını kullanmak isteyen Türkiye'ye, izin vermeyen Mısır'a ne demeli mesela? Suyunu ÅŸerbetini altın kadehlerden içen Suud Prensleri ne iÅŸ görüyor ya? OrtadoÄŸu'nun kulaklarındaki bu demirden tıpayı kim çözecek? Gözlerimizi kör eden o baÄŸları nasıl çıkartacağız? Ya kalbimiz... Kalbimizdeki mührü kim açacak... Ä°slam alemi nerede?

Ömrümüz koÅŸa koÅŸa taşınan ÅŸehit cenazelerine aÄŸlayarak geçti. Gençtik biz. Åžehitler de hep gençti. Sabra Åžatila katliamıyla daÄŸlandık. Ä°ntifadalarla büyüdük. Büyük yürüyüÅŸler yaptık Kudüs için. Yazılar yazdık duvarlara. Kitaplar yazdık okunması için, ÅŸiirler söyledik, resimler çizdik... Ä°srail mallarını boykot ettik. Mavi Marmara'yla vurulduk. Defalarca defalarca defalarca... Yıllar geçti. KoÅŸa koÅŸa sloganlarla ve çiçeklerle omuzlarda taşınan Filistinli ÅŸehitler hala genç... Ama biz yaÅŸlandık... Böylece seyrederek uzaktan, yaÅŸlandık...

Ben Mescid-i Aksa'dan, Filistinli kardeÅŸlerimden özür dilemek için yazdım bu yazıyı. Ve kendimi hiç sevmediÄŸim için, duraÄŸanlığımı, çaresizliÄŸimi, sessizliÄŸimi, edilgenliÄŸimi, duraÄŸanlığımı, hiç sevmediÄŸimi söylemek için...

Allahım kardeşlerimizin yardımcısı ol ne olur...

Kaynak: Star Gazetesi