Kırk yılda bir gelir Barış gibisi
Follow @dusuncemektebi2
Amerika’da Kızılderili şef Mikosaki ise, ona bakıp yapısına uygun bir isim vermişti. Şefin uygun gördüğü isim ‘Çovvati’ (Chowwati) Keçi demek.
Barış Manço yalnızca yıldönümlerinde anılacak biri deÄŸil.
Onu hiç bıkmadan dinleyen ve gönülden sevip özleyenler el kaldırsın desek, milletin çoÄŸunun eli havada kalır.
O da ilk adı Mehmet olanlardan.
‘Mehmet’ ismi dededen, ‘Yusuf’ da genç yaÅŸta vefat eden dayıdan gelmiÅŸ.
Bir de ‘Tosun’ var.
Hepsi bir araya gelince, tren katarı gibi isim olmuş.
*
OÄŸlu DoÄŸukan Manço anlatmıştı.
“BeÅŸ buçuk kiloya yakın doÄŸduÄŸu için hastanede hemÅŸireler “Bunun adı Tosun olsun’ demiÅŸler. Ve ismi kayıtlara ‘Tosun Yusuf Mehmet Barış Manço’ olarak geçmiÅŸ. 1954’te ortaokula geçiÅŸ sınavına girerken, okulda dalga geçmesinler diye nüfus müdürlüÄŸüne gidip ‘Tosun Yusuf’ ismini çıkartmışlar.”
Ä°lkokulda arkadaÅŸları bu isimlerin hangisini kullandı, dalga geçmeye çalışan oldu mu, bilmiyoruz.
Öyle bir durumla karşılaÅŸtıysa da keskin zekâsıyla uygun ÅŸekilde cevap vermeyi bilmiÅŸtir.
Büyük ihtimal nüktelidir verdiÄŸi cevaplar.
*
Dünyanın her tarafını gezip dolaÅŸan, ÅŸarkılarını söyleyen Barış Manço, özellikle Japonya ve Kore’de çok sevilmiÅŸti.
GittiÄŸi her ülkede, sahneye çıkınca oranın diliyle konuÅŸurdu.
Çalışır, öÄŸrenir öyle yola çıkardı.
Sahnedeyken, o ülkenin sanatçısı kadar rahat ve temiz konuÅŸur, seyircileri ÅŸarkılarına eÅŸlik ettirir, bütün salonu coÅŸtururdu.
*
Kimi ülkede ona “Boris Manko” kimi ülkede “Barish ManÅŸo” dediler.
Kolay deÄŸil tabii, ismini tam bizim gibi telaffuz etmek.
Amerika’da Kızılderili ÅŸef Mikosaki ise, ona bakıp yapısına uygun bir isim vermiÅŸti.
Åžefin uygun gördüÄŸü isim ‘Çovvati’ (Chowwati) Keçi demek.
Barış Manço beÄŸenmiÅŸti ÅŸefin kararını.
*
Bugün hangi ÅŸarkısını dinlesek, kıymetini daha fazla anladığımızı fark ediyoruz.
Şarkıların hepsi klasik olmuş.
“Artık böyle ÅŸarkılar yapılmıyor azizim…”
“Haklısın mirim…”
Eskiler filmlerdeki gibi böyle konuÅŸacak diye beklenebilir.
Ne var ki onun vefatından seneler sonra doÄŸan gençler bile Barış Manço’yu gayet iyi tanıyor ve ÅŸarkılarını severek dinliyorlar.
*
Vefatından bir yıl önce Ä°zmir, Karşıyaka konserinde sahnenin karşısında bayrak açan gençlere ÅŸöyle seslenmiÅŸti:
“Bu bayraÄŸa lâyık olmak, bu ayyıldızlı pasaporta, nüfus cüzdanına sahip olmak ne demektir, yatmadan önce beÅŸ dakika düÅŸünün.”
*
Unutulmaz sözlerinden biri de ÅŸöyleydi:
“Kırk yılda bir gelir Barış gibisi…”
KeÅŸke öyle olsa.
Temennisi temennimizdir.
Fakat Barış gibisi başka, Barış başka.
Suret muhakkak aslına benzer ama ‘asıl’ olan tektir.
*
Barış Manço çoÄŸunlukla sözünü kendi yazdığı, bestesini kendi yaptığı eserleri söylerdi.
Aynı zamanda klasik eserleri de seslendirmiştir.
Mesela…
Aman avcı vurma beni… Bir bahar akÅŸamı… Burası MuÅŸ’tur… Çayeli’nden öteye… Çıt çıt çedene… Dere boyu kavaklar… Derule… Gamzedeyim deva bulmam… Geçti dost kervanı… Gesi baÄŸları… Gönül dağı… Kağızman… Kâtip arzuhalim yaz yâre böyle… Kızılcıklar oldu mu… Urfa’nın etrafı… Uzun ince bir yoldayım… Tuti-i mucize guyem… Yine bir gülnihal…
*
Bazılarını bilinen şeklinden farklı yorumladığı da oldu.
“Estergon Kalesi” buna en güzel örnek.
Üzerinde durulması gerektiÄŸini düÅŸünürüm.
Asıl mevzu budur ama sütun burada bitti.
Onu da sonraki yazıya bırakalım.
Mehmet Åžeker / YeniÅŸafak
Henüz yorum yapılmamış.