İnsan nasıl tanınır?

Adam sakin, nazik ve güngörmüÅŸ birine benziyordu. Ağır adımlarla ilerlerken başını kaldırdı vakarlı bir ÅŸekilde baktı sonra gün batımı kafede bir araya gelip hasbıhalleÅŸen gençlere göz attı ve gülümsedi. Adam aÄŸacın hemen altındaki masaya geçti ve kahvesini ağır ağır yudumlamaya baÅŸladı.

AÄŸustos sıcaklarının bastırdığı bir akÅŸamdı. Ä°ÅŸ yoÄŸunluÄŸundan, gürültü kirliliÄŸinden, araç seslerinden, ekonomik sorunlardan ve omuzlarındaki yükün ağırlığından bitap düÅŸen insanlar kafede bir araya gelmiÅŸ yorgunluklarını atmaya çalışıyorlardı. Kafeler onlar için sadece çay kahve tüketilen mekânlar deÄŸildi aksine dostların bir araya gelip toplandığı, sohbet edip hasbıhalleÅŸtiÄŸi ortamlardı.

Evin iÅŸlevini kafelerin alması elbette bir sorunun, bir kopukluÄŸun göstergesiydi fakat insanların buna kafa yoracak vakitleri yoktu… Åžehrin yükü ağırdı ve akÅŸam vakti evler boÅŸalırken kafeler dolup taşıyordu. Huzur, sükûnet ve dinginliÄŸin hâkim olduÄŸu evlerimiz ıssız, yalnız ve karanlık mekânlara dönüÅŸmüÅŸtü. Ä°nsanlar evin ıssızlığından gürültünün, insan seslerinin yoÄŸun olduÄŸu kafelere kaçıyorlardı…

O akÅŸam insanlar kafelerde bir araya gelip hasbıhalleÅŸirken sessizliÄŸi yırtan bir erkek sesi ile irkildiler. Az önce nezaketi ve duruÅŸu ile dikkat çeken o adam bir canavara dönüÅŸmüÅŸ telefonla yüksek sesle konuÅŸup kendisine rahatsızlık verdiÄŸi gerekçesiyle yan taraftaki kadına avazı çıktığı kadar bağırıyordu. Kadının da ondan aÅŸağı kalır yanı yoktu gerçi fakat adam aÄŸza alınmayacak küfürler savurarak hop oturup hop kalkıyor ortamın atmosferini bütünüyle deÄŸiÅŸtiriyordu. Neyse ki gençler araya girip ortamı yatıştırdılar… Herkes ÅŸaÅŸkındı, nitekim içeri girerken görüntüsü, giyim kuÅŸamı ve nezaketi ile iyi bir intiba uyandıran o adamın içindeki ÅŸiddet eÄŸilimli çocuk ortaya çıkmış ve herkesin yüreÄŸini aÄŸzına getirmiÅŸti.

Büyüklerimizin dediÄŸi gibi bir insanı tanıyabilmek için onun öfke anında sergilediÄŸi tavırlara bakmanız yeterli. Öfke anında maske düÅŸer ve kel görünür. Her ÅŸey yolundayken insanlarla iliÅŸkilerinde maskeler kullanan kiÅŸiler, kendilerini olduÄŸundan çok daha ÅŸirin gösterir ve olumlu bir intiba bırakmak isterler. Fakat öfke anında kontrolü saÄŸlamak mümkün olmaz ve kiÅŸi iç dünyasında taşıdığı, ÅŸiddet ve nefreti kusmaya ve tehlike saçmaya baÅŸlar. O yüzden insanlar hakkında negatif odaklı gözlem yapıp, olumsuz çıkarımlarda bulunmak ne kadar yanıltıcı oluyorsa, hiç tanımadığımız, bir araya gelip sohbet etmediÄŸimiz, alışveriÅŸ yapıp tepkilerine ÅŸahit olmadığımız insanları kusursuz görmek de o kadar yanıltıcı olabilir. DediÄŸim gibi bir insanı tanıyabilmek için onunla vakit geçirmek, öfke anındaki tavırlarına bakmak ve hakkaniyet konusundaki hassasiyetini dikkate almak gerekir. Hisleriniz sizi yanıltabilir ama gördükleriniz yanıltmaz.