Kemal Sayar: Günümüz yetişkinlerinin ergenliği
Follow @dusuncemektebi2
Erişkin kişi ani tatmin, rahat ve heyecan peşinde koşmayan kişidir. Dikkat dikkat! Anne babasız büyüye(meye)n çocuk ve ergenler için, acilen, tam erişkin bireyler aranmaktadır!
Günümüz toplumunda eriÅŸkinlerin ergenliÄŸe gerilediÄŸi ve ergenlerin de eriÅŸkin olmaya niyetlenmedikleri bir gözlem olarak dile getiriliyor. 'Babanın ölümü'ne tanık oluyoruz. Bütün simgesel biçimleriyle baba ve otoritesi kayıplara karışıyor. Yarım eriÅŸkinlik ödüllendiriliyor. Böylece bütün kadim öÄŸretilerde yerleÅŸik olan dürtüleri kontrol etme, bastırma ve disiplin gibi dizginler serbest bırakılıyor. Günümüzün insanı geçmiÅŸin kısıtlama ve dizginlerinden kurtuldukça kendisini daha özgür hissediyor. Anne babalar çocukluÄŸa geriliyor ve yalnız bırakılmış çocuklardan da bir an önce büyümeleri isteniyor. Çocuklar bunu elbette baÅŸaramıyor, yetiÅŸkinlik ve çocukluk arasında bir durakta kalakalıyor.
Anne babalık her bir nesilde mevzi kaybediyor. DoÄŸru dürüst bir ebeveynlik görmeden büyüyen çocuklar, kendileri anne baba olduklarında, izleyebilecekleri bir eriÅŸkin rol modelinden mahrum bulunuyor. YetiÅŸkinliÄŸe bakıldığında görülen ÅŸey kaos ve boÅŸuktan baÅŸka bir ÅŸey deÄŸil. Herkesin herÅŸeye hakkının olduÄŸunu düÅŸündüÄŸü, herkesin haksızlığa uÄŸradığı gerekçesiyle bir diÄŸerine bağırdığı, herkesi tatmin edecek saygın bir otorite bulmanın giderek zorlaÅŸtığı bir toplumdan söz ediyoruz.
Tanrısız iktisadın herÅŸeyi silip süpürdüÄŸü, kapitalizmin nihai zaferini ilan ettiÄŸi bir dünyada, teknoloji de insanları aptallaÅŸtırıyor. Apartman dairesinin penceresinden bakıyorum: Her evde televizyonun ışığı. Medya teknolojileri cehaleti tırmandırıyor, entellektüel yetkinlik azalıyor. Zihinsel kapasiteleri düÅŸmüÅŸ gençler dünyayı anlamakta zorlanıyor. Kitle kültürü böylece onları kolayca ruhsuz bir tüketiciliÄŸin kucağına atıyor ve ÅŸirket kapitalizminin bilinçsiz kurbanları haline getiriyor. Ruhunu ve yönünü yitirmiÅŸ bir genç kuÅŸakta ümitsizlik yaygınlaşıyor. Baba yara aldıkça çocukları kandırmak kolaylaşıyor.
Babanın meÅŸruiyetini yitirmesi sadece çocuklukta saygı duyulan bir rol modelinin kayıplara karışması deÄŸil, ileriki hayatımızda akıl danışacağımız, bize rehberlik edecek bir âkil adamı da yitirmemiz anlamına geliyor. Bütün bir erkek kuÅŸağında kimlik kaybına yol açabilecek, erkekleri yalnızlaÅŸtıran bir durum bu. Olgunluk ve sorumluluk da babayla birlikte yitip gidiyor.
EriÅŸkin kiÅŸi ani tatmin, rahat ve heyecan peÅŸinde koÅŸmayan kiÅŸidir. EriÅŸkin kiÅŸi hayatı bir biyografi ve gelecek ışığında tanzim eder. Kendisinden önce gelenlerin hayatını devam ettirir ve geleceÄŸi çocuklara miras bırakır. Hayatı sadece kendisi için yaÅŸamaz. EriÅŸkin kiÅŸi yaşın getireceÄŸi olgunluk ve sorumluluk hissini sahiplenir, böylelikle de kensinden sonra gelen genç nesillere örnek teÅŸkil eder.
Anne babalar çocukların hedonizmini taklit ediyor. Hayat günübirlik zevk ve eÄŸlence için yaÅŸanıyor. Böylece bir türlü büyüyemeyen, büyümek istemeyen insanlar zuhur ediyor. Hayatı sadece kendisi için yaÅŸayan bireyler, narsisizm bayrağını toplumun burçlarına dikiyor.
Narsisizmden kurtularak, her birimizin diÄŸeri için sorumluluk hissettiÄŸi bir ihtimam ahlakına dönebilir miyiz? Bunun için merhamet ve empatiyi, bebeklikten yaÅŸlılığa kılavuz edinmemiz gerekiyor. Hayatı sadece kendimiz için yaÅŸamıyoruz. 'Dünyayı çocuklarımızdan ödünç aldık' diyor bilge yerliler. Arzularımızı sınırlandırmayı ve bunları kültürel / ahlaki bir kod haline hetirmeyi baÅŸarmamız gerekiyor. Böylece anne babalar çocuklarını narsistik bir biçimde kullanmayacak veya onları sırf kendi arzuları uÄŸruna yalnız bırakmayacak ve ihmal etmeyeceklerdir.
Dikkat dikkat! Anne babasız büyüye(meye)n çocuk ve ergenler için, acilen, tam eriÅŸkin bireyler aranmaktadır!
Henüz yorum yapılmamış.