İbrahim Tenekeci'nin kaleminden: Evlerimiz bize gurbet olmasın

Böyle bir gidiÅŸatın içindeydik: Yuva, hane, ev, konut, daire, rezidans, home ofis… YaÅŸadığımız günler, umarım, bizi tekrar baÅŸa döndürür. Yuvanın sıcaklığına, hanenin samimiyetine, evin huzuruna inÅŸallah yeniden kavuÅŸuruz.

Son yıllarda bu garip ifadeyi ne çok duyduk: "Yapı stoÄŸu." Bu iki kelimenin bana hatırlattığı ilk ÅŸey: Topraktan geldik, betona gidiyoruz.

Hayatımıza girenler ile hayatımızdan çıkanları bir düÅŸünelim. Hangisinde daha mutlu ve huzurlu insanlardık? Dünyada misafir olduÄŸumuzu hatırlatan ÅŸeylerin sayısı her geçen gün azalıyor. Variyet artıkça eksilen nedir? Bir soru daha: Konaklar bile konuk olduÄŸunu fısıldardı insana. Yeni yapılarda bu duygu bulunabiliyor mu?

KomÅŸuluk, sokak hatta mahalle aradan çekilince, hepimizi güvenlik endiÅŸesi sardı. Artık emniyetli siteler tercih ediliyor. Demek ki komÅŸu ve sokak, öncelikle itimat demekmiÅŸ. Bunu anladık.

Salgın nedeniyle evi tekrar hatırladık. Çıktığımız evde bilgisayar, internet, tablet ve cep telefonu yoktu. Åžimdi bol miktarda bulunuyor. Eski evimize geri döndük mü sahiden?

Cümle de biraz böyledir. Vaktiyle cümle kurmak ile ev kurmak arasındaki benzerlikleri yazmıştım. Kendimi yinelememek adına bu bahsi hızla geçiyorum. Cümle, aynı zamanda 'herkes' anlamına geliyor. Büyük binaların cümle kapısı, halkın kullandığı kapı manasını taşıyor. Bir bilgi kırıntısı olarak burada durabilir.

Aynı dili konuÅŸmasına raÄŸmen bir türlü anlaÅŸamayan insanların çokluÄŸu bize ne söylüyor? Cümlemiz nereye gitti?

Ev, barınma ihtiyacının çok ötesinde bir kavramdır. Modern insan, evi otele, dinlenme tesisine dönüÅŸtürdü biraz. Aile olmak ile yuva kurmak, konuyla ilgili belki bir fikir verebilir.

Hakkıyla yaÅŸamak maharet, marifet ve hüner istiyor. Dışarıya iyice alışmış, kalemi elinden bırakmış, hiçbir hobisi ve teknoloji dışında merakı kalmamış, huzuru alışveriÅŸte arayan, sanatı bile yatırım aracı olarak gören, hız ile haz arasında yaÅŸayan insanın hastalık kapmamak için evine dönmesi, ona sürgün gibi gelir.Evi gurbet halini alır.

Böyle olmaması için ne yapmalıyız? Sadece insanın deÄŸil, mekânın ve zamanın da bir ruhu vardır.

Bunu kavradığımız vakit, yaÅŸadığımız yer konut olmaktan çıkacak, yuvaya dönüÅŸecektir.

Kaynak: Fikriyat