Sosyal Medya

İnsanlığın taptığı ''GÜÇ'' nerede?

24-03-2020 06:02

Ali Osman Aydın / Yeni Akit Gazetesi


Öyle görünüyor ki, koronavirüs, dünyayı yaÅŸanmaz hale getiren çarpık mantalitemizi kaçınılmaz bir biçimde- dönüÅŸtürüyor- dönüÅŸtürecek.
 
Artık bildiÄŸimiz ÅŸeyleri unutarak, eski dünyanın argümanlarını bırakarak, hayata bambaÅŸka kriterlerle bakmamız gerekecek! 
 
Tüm tezleriyle dünün dünyası, çaresizlik, salgın ve ölüm boÄŸuÅŸarak felsefi anlamda büyük bir yıkımı yaşıyor.
 
Koca koca devletler ve onların ilkel dünya tasavvurları, barbar dış politikaları  yerle bir oluyor.
 
Devletler, hiç olmadığı kadar savunmasız durumdalar…
 
Virüs, insanlığın tapındığı o “güç” denilen ÅŸeyin ne kadar görece bir ÅŸey olduÄŸunu gösterdi bizlere.
 
***
Dünyada ardı kesilmeyen felaketlere sebep olan bencil dünya görüÅŸümüzü ÅŸu andan itibaren sorgulamamız gerekiyor. Bu dünya görüÅŸü, yalnızca devletler bazında yaşıyor deÄŸil… KiÅŸisel anlamda da zalimlik, bencillik, umursamazlık, şımarıklık, açgözlülük tüm iliÅŸkilerimize hakim.
 
Fakat dünyaya ve onda olup bitenlere kayıtsızlıkla yaklaÅŸamayacağımız bir düzleme doÄŸru savruluyoruz.
 
Åžunu anlamalıyız: Bireysel ya da kolektif fark etmiyor, üreten kim olursa olsun, bir fikir ya da virüs de olsa, kötülük, üretildiÄŸi yerde kalmıyor. Kitle iletiÅŸim araçları ve ulaşım vasıtalarıyla kötülük, çok hızlı bir ÅŸekilde tüm dünyaya yayılıyor…
 
Dünyanın bir köÅŸesinde üretilen “kötülük”, dünyanın diÄŸer ucundaki baÅŸka insanların canını alıyor.
 
Sandığımızdan daha güçlü baÄŸlarla baÄŸlıyız birbirimize. Ötekinin yabancı, düÅŸman ya da muhalif olduÄŸu anlayışını düÅŸünce dünyamızdan söküp atmak durumundayız. “Öteki”, düÅŸmanımız, muhalifimiz deÄŸil, aynı yok oluÅŸa karşı durduÄŸumuz müttefikimiz aslında…
 
Hayat ve ölüm karşısında tüm insanlıkla eÅŸit bir durumdayız.
 
EÄŸer “kötülük” bir ÅŸekilde herkesi ilgilendiriyorsa, kötülüÄŸe karşı tedbir almak, ona karşı tepki göstermek de sadece bireysel olarak kendimizi deÄŸil, insanlığı savunmak anlamı taşıyor.
 
Bu kutsal bir misyon…
 
EÄŸer farkına varırsak, “insanların kardeÅŸliÄŸi” ülküsünü anlamaya her zamankinden daha yakınız ÅŸu anda. Ä°nsan bunu, ya anlayarak insanca yaÅŸayacak ya da bu ülküyle kavgaya devam  ederek dünyayı kendine cehennem haline getirecek, tıpkı ÅŸimdi olduÄŸu gibi!
 
****
Empati kaybettiÄŸimiz bir histi… Koronavirüs bize empati duygusunu yeniden keÅŸfetme fırsatı sundu. Bir siperi andıran evlerimizde ansızın gelecek ölümü endiÅŸeyle beklerken iÅŸgal altındaki topraklarda ölümle koyun koyuna yaÅŸayan insanların hislerini anlamaya her zamankinden daha yakınız. Dünyanın bir yerinde birilerinin tepesine bomba iniyor oluÅŸu, o insanların bizim gibi ölüm karşısında titreyen insanlar olmaları, bizim onları anlamamız için yetmiyordu bir türlü.
 
Virüs, ölüm korkusunu iliklerinde yaÅŸayan diÄŸerlerinin dramını anlamaya, bizi mecbur etti…
 
****
Virüs’ün meydana getirdiÄŸi kriz gösterdi ki, uluslar, zenginliklerinin, enerjilerinin, birikimlerinin, hayal güçlerinin, potansiyellerinin büyük kısmını yaÅŸatmaya deÄŸil, yok etmeye harcamışlar… YaÅŸatmak için gereken enstrümanlarımız kısıtlıyken, yok etmenin bin bir türü için gereken korkunç silahların fazlasına sahibiz… Fakat ne çare ki geliÅŸmiÅŸ silahlarımız, yani olanca iddiasıyla militarist “gücümüz”, virüs karşısında hiçbir iÅŸe yaramıyor…  
 
****
“Ä°nsanların kendi elleriyle iÅŸledikleri yüzünden karada ve denizde fesat ortaya çıktı. Belki vazgeçerler diye, yaptıklarından bir kısmını Allah onlara böylece tattırıyor.”(Rum Suresi- 41)
 
Ä°çinde bulunduÄŸumuz durum, bu ayetten bağımsız düÅŸünülemez kanaatindeyim. Aklın mutedil yolundan, uyarıcı ayetlerin ışığından ayrıldığında insandaki komuta, insanın karanlık yanının, yani, nefsin eline geçiyor. Nefis de eline geçeni düÅŸüncesizce talan ediyor. Dünyanın hali ortada… DoÄŸa, bozulan dengeyi geri getirmek, zararı tazmin etmek için buna zorunlu olarak tepki veriyor.
 
Bu tepki de, can yakıcı oluyor tabii ki...
 
İnsanın aklını başına almaktan başka bir şansı yok!
 
Aklı baÅŸa almak nedir? DoÄŸal düzene müdahaleye son vermek, aşırılıktan uzak durmak, diÄŸer insanlarla “ortak bir söz” etrafında buluÅŸmak… Kısaca selim aklın, itidalin komutasından çıkmamak… 
 
Bu baÅŸarılmazsa, bu felaketlerin de ardı arkası da kesilmez…

Etiketler :

Henüz yorum yapılmamış.

* İşaretli tüm alanları doldurunuz.