Fatma Tuncer: Yoksulların hikayesi

Açlık sınırında yaÅŸayan kiÅŸilerin ağır ÅŸartlar altında çalışarak elde ettikleri para, kira bedelini ancak karşılayabiliyor. Yani bir baba bir ay boyunca sadece kira için çalışıyor ne acı deÄŸil mi? Peki geri kalan masraflar ne olacak? Baba çocuÄŸunun yeme, içme ve okul masrafları için hangi kapıyı çalacak? Yoksulluk sınırının altında yaÅŸayan ve en temel ihtiyaçlarını dahi karşılayamayan binlerce insanımız var. Fakat hâl böyleyken bakanlar, siyasilere yaranmaya çalışan bazı gazeteci yazarlar ve yoksulları hiçbir ÅŸekilde tanımamış tanımak da istememiÅŸ olan tuzu kurular her ÅŸeyin yolunda gittiÄŸine dair açıklamalar yapıyorlar. Ya biz bu kiÅŸilerle aynı toplumda yaÅŸamıyoruz ya da onlar olayları görmek istedikleri gibi görüp deÄŸerlendiriyorlar. Bilmiyorum…

Yoksulluk bir imtihandır. Ancak muhtaçların tüm ihtiyaçlarını karşılamak öncelikle devletin sonra duyarlı insanların görevidir. Fakat ne yazık ki, bugün yoksulluÄŸuna çare bulamayıp cinnet geçiren anne-babaların çığlıkları bu konuda ne kadar duyarsız olduÄŸumuzu gösteriyor. Daha geçtiÄŸimiz günlerde Hatay’da yaÅŸayan ve uzun süredir iÅŸsiz olduÄŸu öÄŸrenilen Adem Yarıcı adlı kiÅŸi Hatay ValiliÄŸi’nin önüne geldi ve “çocuklarım aç iÅŸ istiyorum” diye haykırdı. Bir insan eÄŸer ÅŸehrin en yetkin görevlisinin bulunduÄŸu mekâna gelip de çocuklarım için iÅŸ istiyorum diyorsa, bu tehlikenin ilk sinyalidir. Burada ilgili kiÅŸiler, duyarlı vatandaÅŸlar çaresizliÄŸe teslim olan kiÅŸiye el uzatmak ve onun yarasını sarmakla sorumludurlar. EÄŸer tehlikeyi görmeyip yardım isteyen kiÅŸiye duyarsız kalırsanız olay Adem Yarıcı’nın hikâyesi gibi ölümle bitecektir. Nitekim iÅŸsiz kalan ve ruh saÄŸlığı bozulan kiÅŸi beklediÄŸi yardıma ulaÅŸamayınca kendini ateÅŸe verdi ve yaralı vaziyette hastaneye kaldırılırken kalp krizi geçirip hayatını kaybetti.