Sosyal Medya

Ä°brahim Tenekeci'nin arÅŸivinden: Ä°yilerle olmak gerek

İyilik kıymetli, kötülük kıymetsizdir. Furkan Türkmen’den ödünç alıp söylersek; değerli olan saklanmak, korunmak ister.



Ortak nasihatlerden biridir bu: “Ä°yilerle birlikte olunuz.” Çünkü insan insanın rengine bürünür.
Herkes kendine göre iyidir. Kimse “ben kötüyüm” demez.
 
Ä°yiliÄŸi kendimizden, kötülüÄŸü baÅŸkalarından biliriz hep.
 
Anladığımız: Kötünün, kötülüÄŸün mazereti çok olur. Ä°yinin, iyiliÄŸin ise kaynağı tektir. Kötülük maddiyat, iyilik maneviyat gibidir. Dünyevî ve uhrevî.
 
Peki, iyileri nasıl bulacak, tanıyacağız?
 
Mesela: Normal iliÅŸki kuramayan, sürekli muhit ve istikamet deÄŸiÅŸtiren, kardeÅŸlik hukukunu gözetmeyen, dostlukta sebat etmeyen, insanları çok kolay karalayan, baÅŸkasının nasibini kıskanan, mahreme özen göstermeyen, hiç durmadan kusur arayan bir kimse ne olabilir?
 
Mesela: Merhamet etmeyen, halden anlamayan, hırs yapan, sadece kendisini düÅŸünen, itimat vermeyen, emeÄŸe hasımlık eden, emanete titremeyen bir kimseye ne diyebiliriz?
 
Bazen hiçbir izahı, gerekçesi olmayan düÅŸmanlıkla, kötülükle karşılaşırsınız. Ne yaparsanız yapın ikna olmaz, çünkü peÅŸinde olduÄŸu ÅŸey farklıdır. Daima zıt gider. Hakikate yanaÅŸmaz.
 
Yazmıştık, yine yazalım: Kötü kimselerin ortak özelliklerinden biri de kendilerine haksızlık yapıldığına inanmalarıdır.
 
Ä°yinin, iyiliÄŸin çilesi çoktur. Kıymeti ayrıca buradan gelir.
 
Hem teselli, hem teminat: Ä°yilik daima çoÄŸunluÄŸu saÄŸlar. Böyle bir ilâhi dengenin olduÄŸuna inanıyoruz.
 
***
 
Eski insanların söylediÄŸidir: “Ä°yi söz gönül yaylasıdır.” Biraz açmaya teÅŸebbüs edelim. Demek ki gönül, vücut ÅŸehrimizin yaylasıdır. Yayla ferahlık, temizlik ve serinlik anlamına gelir. Ona inilmez, çıkılır. Yüksektedir. Ä°yi olan her ÅŸey, insan veya amel, davranış yahut söz, tatlı bir esinti oluÅŸturur yaylamızda. Orayı korumak, kirlenmeyi engellemek için çaba göstermek gerekiyor. Çer çöp atan, hor gören ve kullanan kimselerden uzak durmak icap ediyor.
 
Ä°yilerle birlikte olmak, biraz da buradan baÅŸlıyor. Vefalı, sadık, merhametli, yardımsever, paylaÅŸmasını bilen, topraÄŸa ve tabiata düÅŸkün insanları bulmak.
 
Neyin peÅŸinden gidiyorsak zamanla ona dönüÅŸürüz. Neyi arıyorsak sonunda onu buluruz. ÖrneÄŸin gücün peÅŸinden gitmek, bizi ferah bir yere çıkarmaz. Ona ulaÅŸmak, kavuÅŸmak için türlü fenalıkların içine girebiliriz. Dünyaya ÅŸartlanmak, hakiki ÅŸartları zayıflatır. Evet; ‘hesap ile kitap’ diyelim.
 
Ä°ÅŸlerin ve iliÅŸkilerin birbirine girdiÄŸi bir dünyada, ortamda yaşıyoruz. Beraber yola çıktığımız insanların bazılarıyla yolculuk sırasında dertlerimiz ve önceliklerimiz ayrılabiliyor. Ä°yi insan olmanın ölçülerinden biri de ayrılık esnasında ve sonrasında ortaya koyduÄŸumuz tavır, sergilediÄŸimiz duruÅŸtur. Ayrıldığımız insanla ilgili sözlerimiz, onu deÄŸil, evvela bizi ele verir. Mahremiyetin, yani gördüklerimiz ve yaÅŸadıklarımızın bizde kalması gerekir. Bu, ÅŸahsiyetimiz hakkında önemli bir delildir. Ne yazık ki edebiyattan siyasete kadar bol miktarda sıcak ve kötü örnek var.
 
Buraya, konumuzla ilgisiz gibi görünen bir bölüm ilave etmek isterim. Genellikle böyle oluyor: SevdiÄŸimiz insanların iyiliÄŸini düÅŸünmekten, onlara iyilik yapmaya vakit ve fırsat bulamıyoruz.
 
***
 
Ä°yiyi bilmenin, bildirmenin ve iyiliÄŸi unutmamanın güzelliÄŸi bütün dünyevî kazançların üstündedir. Ne mutlu bunu daima aklında ve gönlünde tutanlara…
 
 
 
YeniÅŸafak-ArÅŸiv

Henüz yorum yapılmamış.

* İşaretli tüm alanları doldurunuz.