Sovyet Devreminin iki numaralı ismi Troçki'nin İstanbul sürgünü

Yoldaşlarım!

 

Kısa hayatımız sefalet içinde ve hiç durmadan çalışmakla geçer...

 

Hayvanların hayatı sefalet ve köleliktir. 

 

Ä°nsan, sahip olduÄŸumuz tek düÅŸman. Ä°nsanı bulunduÄŸu yerden indirelim; indirelim ki açlığın ve biteviye çalışmanın sebebi sonsuza kadar yok olsun.

 

Ä°nsan vermeden, üretmeden, tüketen tek mahlûktur...

 

Ä°nsanı ortadan kaldırırsak çalışmalarımızın karşılığını alır ve hemen o gün zengin ve hür oluruz. O zaman ne yapmalıyız?

 

Ä°nsan ırkını yok etmek için ruhumuzla, bedenimizle, gece gündüz çalışmalıyız!

 

Ä°nsanlarla hayvanlar arasında müÅŸterek menfaatler bulunduÄŸunu, birinin refahının diÄŸerinin refahı olduÄŸunu söyleyenlere sakın inanmayın; bu tamamıyla kandırmacadır.

 

Bütün insanlar düÅŸman, bütün hayvanlar arkadaÅŸtır.

Clover’in gözleri yaÅŸla doldu. DüÅŸündüklerini ifade edebilseydi, birkaç yıl önce insan neslini yok etmek amacıyla harekete geçtiklerinde hedefin bu olmadığını söyleyecekti.

 

Koca Major, onları ilk defa isyana davet ettiÄŸi gece bekledikleri ÅŸey, bu vahÅŸet, bu kan dökme sahneleri deÄŸildi. Clover, geleceÄŸi gözlerinin önünden geçirdiÄŸinde zihninde canlanan, açlıktan ve kırbaçtan kurtulmuÅŸ, hepsi eÅŸit, hepsi kendi gücü kadar çalışan, zayıfların güçlülere karşı kollandığı bir hayvan topluluÄŸu idi.

 

Åžimdi ise, bilmediÄŸi bir nedenden ötürü kimse düÅŸündüÄŸünü söylemeye cesaret edemiyordu. Hırlayan vahÅŸi köpekler etrafta dolanıyor; yoldaÅŸları adi suçlarını itiraf ettikten sonra parçalanarak katlediliyordu.

…boyları yetiÅŸen hayvanlar yemek odasının penceresinden içeriye bakınca uzun masanın etrafında altı çiftçi ve en ileri gelen domuzlardan altısı oturmuÅŸtu. Napoleon masanın onur sandalyesindeydi.

 

…az sonra iki ayak üzerinde yürüyen domuzlar birer birer çıkmaya baÅŸladılar. Bazıları baÅŸarılıydı. Birkaçı da bastona ihtiyaçları varmış gibi yürüyorlardı. En sonunda hepsi avlunun etrafını dolaÅŸmayı becerdi.

 

…

On iki ses aynı anda küfredip bağırıyordu; hepsi de benzer kızgınlıktaydı. Domuzların maskeleri düÅŸmüÅŸ, suratları meydana çıkmıştı. Dışarıdaki hayvanlar domuzdan insana, insandan domuza tekrar tekrar bakıyordu. Ama hangisinin hangisi olduÄŸunu söylemek artık mümkün deÄŸildi...

Stalin, bugün neler vermezdi beni yabancı memlekete sürgün etmiÅŸ olan kararı iptal etmek için. Nasıl da canı çekiyor ÅŸimdi ‘gösteriÅŸli bir dava açmayı.’ Ama geçmiÅŸ geri gelmez ve baÅŸka yollar aramak gerek artık... Dava açmanın dışında.

 

Stalin, Kamanev ve Zinovyev'in bana dikkatli olmamı söyledikleri amaçlarla aramakta bu baÅŸka yolları. Ama gerçeÄŸin ortaya çıkması tehlikesi fevkalade büyük: Batılı, emekçilerin Stalin'in dalavereleri karşısındaki kuÅŸkuları Kirov olayından beri yalnızca daha da güçlenmiÅŸ durumda.

 

(Lev Troçki Sürgün GünlüÄŸü)

Ä°stanbul kapılarında, Türk sınırına kendi özgür irademle gelmiÅŸ olmadığımı bildirmekten onur duyarım. Bu sınırı zora boyun eÄŸmek durumunda olduÄŸum için geçiyorum. Lütfen, Bay BaÅŸkan uygun duygularımı kabul edin.

Sürgüne yollandığınızı bilmiyorduk. Bizden saÄŸlık nedenleriyle sizin için izin istendi, vize verdik. Türk toprağında bir yere kapatılmanız ya da herhangi bir ÅŸiddete uÄŸramanız söz konusu deÄŸildir. Ä°stediÄŸiniz yere gitmekte serbestsiniz. Kalacak olursanız, size her türlü konukseverliÄŸi gösterir, güvenliÄŸinizi saÄŸlarız.

1926 yılında, Stalin ile birlikte bana karşı üç yıldan fazla süren komplolarından sonra, Zinovyev ve Kamenev muhalefette birleÅŸtiler ve hiç de gereksiz olmayan bir uyanda bulundular bana.

 

—‘Stalin’in, size karşı ortaya koyabileceÄŸi argümanları mı düÅŸündüÄŸünü sanıyorsunuz?’ diyordu örneÄŸin Kamenev, Stalin-Buharin- Molotov’un Çin, Ä°ngiltere ve diÄŸer yerlere iliÅŸkin politikalarını eleÅŸtirimden söz ederek

 

—Yanılıyorsunuz. Sizi yok etmenin yollarını düÅŸünmekte o.

 

—? 

 

—Ruhsal ve hatta fiziksel olarak. Ä°ftira atmak, askeri bir ithamda bulunmak ve ardından alan hazır olunca da bir terörist eylem ayarlamak. Stalin, savaşı sizden baÅŸka bir planda yürütüyor. Sizin silahlarınız ona karşı etkisiz.

 

Aynı Kamanev, bir baÅŸka defa, ÅŸöyle diyordu bana: ‘Ben onu (Stalin'i) geçmiÅŸteki çalışmalardan, toplu sürgün ve "troyka" bünyesindeki ortaklık dönemlerinden, fazlasıyla iyi tanıyorum.

 

Zinovyev ve ben, Stalin'den baÄŸlarımızı koparır koparmaz, başımıza "kaza sonucu" bir felaket gelmesi durumunda bundan Stalin'in sorumlu tutulmasının uygun olacağını önceden bildirdiÄŸimiz vasiyetname gibi bir ÅŸey yazdık. Bu belge emin bir yerde saklı -size de aynısını yapmanızı öneririm.

(Lev Troçki Sürgün GünlüÄŸü)

Ekim Devrimi her ÅŸartta zafere ulaşırdı. Aynı ÅŸeyi, sonuçta, iç savaÅŸ için de söyleyebiliriz (baÅŸlangıç döneminde, özellikle de Simbirsk ve Kazan'ın elden çıktığı sırada, Lenin'in bir zayıflık ve bir kuÅŸku anı geçirmiÅŸ olmasına raÄŸmen. Ama bu, mutlaka, Lenin'in hiç kimseye itiraf etmediÄŸi, geçici bir durumdu, bana hariç.)  

 

Dolayısıyla yaptığım iÅŸin ‘yeri doldurulamaz’ olduÄŸunu söyleyemem, 1917-1924 döneminde bile. Hâlbuki ÅŸu anda yaptığım kelimenin tam anlamıyla ‘yeri doldurulamaz’ bir ÅŸey.

 

Bu ifadede en küçük bir övünme yok. Ä°ki Enternasyonal'in çöküÅŸü, bu Enternasyonallerin ÅŸeflerinden hiçbirinin altından kalkamayacağı bir sorun yarattı. KiÅŸisel yazgımın özel koÅŸulları beni bu sorunla karşı karşıya getirdi, ciddi bir tecrübeyle tepeden tırnaÄŸa silahlanmış olarak.

 

Ä°kinci ve Üçüncü Enternasyonal ÅŸeflerinden gına getirmiÅŸ yeni kuÅŸağı devrimci bir metotla donatmak, ben hariç hiç kimsenin baÅŸaramayacağı bir görevdir. Ve bu noktada, Lenin ile (ya da daha doÄŸrusu Turgenyev ile) elli beÅŸ yaşını geçmekten daha büyük bir kusur olmadığı konusunda hemfikirim.

 

Benim, mirasın devredilmesini saÄŸlamak için, en az bir beÅŸ yıl daha aralıksız çalışmam gerekiyor.

YaÅŸamımız hapishanedeki mahkûmların yaÅŸamından pek az bir fark taşıyor: Bir ev ve bir avlu içinde kapatmışlar bizi, bir hapishanenin ziyaret saatleri ne kadarsa o kadar sıklıkla görmeye geliyorlar.

 

Birkaç aydır eve bir 'TSF (**) aleti yerleÅŸtirdikleri doÄŸru, ama bu artık, söylendiÄŸine göre, bazı hapishanelere de konmuÅŸ, en azından Amerika’da (Fransa’da deÄŸil, bu doÄŸru).

 

Pek ayrıcalıklı kiÅŸiler olarak, artık günlük yaÅŸantımızda çok özel bir yer tutan konserler dinliyoruz ÅŸimdi. MüziÄŸi, çoÄŸu zaman yüzeysel bir biçimde, çalışırken dinliyorum (kimi kez müzik, yazmaya yardımcı oluyor, kimi kez de rahatsız ediyor —genel anlamda diyebilirim ki, fikirleri kâğıt üzerine dökmeye yardım ediyor, ama oluÅŸturmakta rahatsızlık veriyor).

 

N. dinliyor, her zamanki gibi kendini kaptırarak ve yoÄŸunlaÅŸtırarak. Åžu anda Rimsky-Korsakov’u dinliyoruz. 'T.S.F. yaÅŸamda engin ve çeÅŸitli olan her ÅŸeyi çaÄŸrıştırıyor, aynı zamanda da bu çeÅŸitliliÄŸe en yüksek düzeyde ekonomik ve portatif bir yön veriyor. Sonuçta hapishane için daha iyisi yapılamayacak bir alet.