Sosyal Medya

Gökhan Özcan: Bu zamanın kirli karası

30-01-2020 08:58

Bu zamanın kirini, karasını, zehrini hepimiz üstümüze başımıza bulaştırdık. Her geçen gün biraz daha kirleniyor, kararıyor, zehirleniyoruz. Kimse aynada kendine göz kırpmasın, hepimiz bu işin içindeyiz. Uyanıp kendimize gelmeliyiz.


Birbirimizi her vesileyle, hatta vesile yoksa üreterek yormaya, kırmaya, incitmeye, yaralamaya fırsat kolluyoruz. Her insanı, fikri, tarafı, inancı ne olursa olsun bir araya getirmesi gereken insanî ortak zemin ayağımızın altından her geçen gün biraz daha kayıyor. Hayatın hepimizi birbirimize karşı yumuÅŸatması beklenen asgari müÅŸterekler birer birer siliniyor. Herkes kendi içinde biriken öfkeye, nefrete, kötülüÄŸe bir baÅŸkasını, baÅŸkalarını, ötekileri sebep kılarak meÅŸruiyet kazandırma uÄŸraşında... Öfkeyle yaÅŸamak, her güne nefretle uyanmak, içinde durmadan kötülük biriktirmek, herkesten önce kiÅŸinin kendi insanlığını çürütüyor, kendi hayatını herkesten önce kendisi için günden güne ağırlaÅŸan bir yüke dönüÅŸtürüyor oysa. Böyle yaÅŸayamayacağımızı göremiyor muyuz? Böyle yaÅŸamanın bir yolunu bulsak bile bunun yaÅŸamak olamayacağını idrak edemiyor muyuz? Öfkelerimizin ateÅŸli topları önce içimizde patlıyor. Nefretlerimizin zehirli okları baÅŸkalarına ulaÅŸmadan önce bizi zehirliyor. Kötülükler, dışa vurduÄŸumuzdan çok daha fazla içimizde kökleÅŸiyor. Kendi bindiÄŸimiz dalı kestiÄŸimizi fark edemiyor muyuz? Ä°çimizde kök salmasına izin verdiÄŸimiz bütün bu kötülüklerle hayatı yavaÅŸ yavaÅŸ yok ediyoruz.
 
Her gün bir sürek avına çıkıyoruz; yalancıları, sahtekarları, dolandırıcıları, ahlaksızları, yozları yobazları, menfaatçileri, ikiyüzlüleri ve günün ihtiyacı olan bütün kötüleri bulup yakalıyor, yargılayıp teÅŸhir ediyor, aÅŸağılıyor, lanetliyor, linç ediyoruz. Bunu her gün saatler boyunca yapıyoruz. Bu sürek avının herhangi bir anında yanılıyor, haksızlık ediyor, bir iftirayı büyütüyor olabileceÄŸimiz ihtimalini hiç aklımıza getirmeden... Üstlenmekte olduÄŸumuz vebali hiç aklımıza getirmeden... Velev ki haklı olalım; teÅŸhis ettiÄŸimiz bütün yalancılar yalancı, sahtekarlar sahtekar, menfaatçiler menfaatçi olsun. Ne kazandırabilir ki bu bize? Bir kötüyü bir iyiye çevirmek için bir ÅŸey yapmıyoruz ki! Bütün bu sürek avının neticelerine bakılırsa, kapkaranlık bir toplumuz. Üstelik herkesin kötüsü bir baÅŸkası... Herkesin bütün mesaisini bir baÅŸkasının kötülüÄŸünü yakalamaya harcadığı bir toplumsal hayatta iyiliÄŸi, güzelliÄŸi, inceliÄŸi yaymaya, yaÅŸatmaya, güçlendirmeye, canlı tutmaya vakit kalır mı? Bir kabusla yaÅŸamayı bu kadar ihtirasla istiyorken, bir gün o kabustan uyanmayı nasıl bekleyebiliriz? Yapmamız gereken, belli ki yaptığımızın tam tersi...
 
Bu zamanın kirini, karasını, zehrini hepimiz üstümüze başımıza bulaÅŸtırdık. Her geçen gün biraz daha kirleniyor, kararıyor, zehirleniyoruz. Kimse aynada kendine göz kırpmasın, hepimiz bu iÅŸin içindeyiz. Uyanıp kendimize gelmeliyiz. KötülüÄŸün yakıcı adımlarla içimizde ilerlediÄŸini, duygularımızda mesafeler aldığını, fikirlerimizi kararttığını, sinsice damarlarımızda dolaÅŸmaya baÅŸladığını fark etmeliyiz. Yoksa asıl tahripkâr olan ÅŸey olacak, asıl büyük felaket yaÅŸanacak ve insanlığımız fay hattı boydan boya kırılacak. Hayat diye kurguladığımız ÅŸeye bir adım geriye çekilip bakarsak, aslında bir enkaz inÅŸa etmekte olduÄŸumuzu göreceÄŸiz. Herkesin bir ucundan çekiÅŸtirdiÄŸi insanlık korkuluÄŸu büyük çatırtıyla parçalanmak üzere... Hepimizin elinde hiçbir iÅŸimize yaramayacak insanlık parçaları kalacak bu olursa. Tepe tepe kullanırız artık.
 
Ä°nsan, paha biçilemez bir nimet olarak kendisine lütfedilen hayatın kıymetini bilmelidir. Hayat, sadece biz son nefesimizi verdiÄŸinde sona erer sanıyor ve yanılıyoruz. Böyle kötülükle iç içe yaÅŸamaya devam edersek, Allah korusun, yaÅŸarken hayatı acımasızca öldürdüÄŸümüz günleri göreceÄŸiz. Ä°yiliÄŸi, güzelliÄŸi, inceliÄŸi kaybediyoruz büyük bir hızla. Belki de kulak vermeliyiz; asıl feryatlar belki de felaketlerin henüz yakıp yıkmadığı ÅŸehirlerden geliyor.
 
Bir yıkım sonrası içinden iyiliÄŸi bulup çıkaran, tereddütsüzce ‘insan’ın yaralarını sarmaya koÅŸan, yürekleriyle ayazı ısıtan insanların enkaz kaldırma çabası iÅŸte bu yüzden çok kıymetli... En yalın halimizle kim olduÄŸumuzu hatırlatıyorlar bize.
 
 
YeniÅŸafak

Etiketler :

Henüz yorum yapılmamış.

* İşaretli tüm alanları doldurunuz.