Gökhan Özcan: Kırılmaz denenleri de kırar deprem
Follow @dusuncemektebi2
Yer sarsıldığında, insan sarsılır. Hikaye bir an için kopar, devam eden her şey fay hatlarıyla birlikte kırılır. Bilinenler unutulur, elimizde olduğu vehmine kapıldığımız her şeyden şüpheye düşülür.
Hikayenin iki ucu zamanla koptuÄŸu yerden yeniden düÄŸümlenip baÄŸlansa da o düÄŸüm yeri unutulmaz, hikayenin hafızasından silinmez. Kaldı ki, koptuÄŸu yerden yeniden baÄŸlanamayan hikayeler de vardır, bazı hayatların dünyadaki ışıkları söner, son cümleleri yazılır. Kafalardaki iyi kötü hesaplar bu derin kırılmanın etkisiyle anlamını yitirir. Her ÅŸeyin, söylendiÄŸi anda havaya karışan kelimeler kadar ömrü olduÄŸu, dünyanın gerçeÄŸinin fanilikten gayrı bir ÅŸey olmadığı anlaşılır. Ä°nsanlar soÄŸuÄŸun, karanlığın, yıkımın ortasında çaresizliÄŸin içinden bir çare çıkarmak için didinir. Feryatlar hem kalplere saplanan bir hançer gibi acı verir iÅŸitenlere hem bir umut olur, uçuÅŸur acıyan kalplerde.
Yerin sarsıldığı o gün her ÅŸeyin farklı hissedildiÄŸi, hayatın keskinliklerinin unutulduÄŸu, insanın bir süre için de olsa kendine döndüÄŸü bir gündür. Bir önceki güne, ondan öncekine ve öncekilere benzemediÄŸi bir gündür. Herkesin beraberce yaÅŸadığı bir acıdır bu, ortak bir insanlık halidir, kendiliÄŸinden, tabii, dolayısıyla insancadır. Toplasanız ortak bir duygudur bunların hepsi, adını koymakta zorlanacağınız. Bütün insanlara sarılmak, bütün acıları dindirmek, bütün yitikleri bulmak, bütün kanayan yaraları kapatmak istersiniz. Bu, artık yaÅŸamaya yaÅŸamaya unutmaya yüz tutmuÅŸ insanlığımızın evine mecburi geri dönüÅŸüdür. Hakikat, söyleyeceÄŸini o kadar açık seçik söylemiÅŸtir ki, yalanlarımızın hiç biri yetmez üstünü örtmeye. EÄŸer sadece ona inandıysak, dünya bir vehimdir. Ä°nsan, dünyanın hakimi deÄŸildir, hayatın sahibi deÄŸildir, eli her ÅŸeyin üstünde olan bir kader vardır. Didinip durmamız, didiÅŸip durmamız, itiÅŸip durmamız ne kadar nafile, ne kadar acınasıdır.
Esen bir rüzgar, kırılan bir fay, bendini aÅŸan hoyrat sular, hayat diye biriktirdiÄŸimiz her ÅŸeyi tarumar edip geçer. Artık hiçbir ÅŸey eskisi olmayacak deriz, yekinir devam etmeye çalışırız yaÅŸamaya. Sonra her ÅŸey eskisi gibi olur ya da hiç eskisi gibi olmaz. Aslında her sarsıntının fay hattı uzanır insanın içine kadar. Her kırılma, kırar bir uçtan bir uca, kırılmaz sandığı ne varsa insanın. Günler geçtikçe, gerçeÄŸin ağırlığı artar, insanı ezer. Bu yükü taşımaya gönülsüz olanlar panik içinde yalanlarını aramaya çıkar. Kırılganlığını unutmaya çalışır hayatın, insanın, insan insan büyüyen asıl hikayenin. Yalanlar yeniden büyük, gerçeÄŸin üstünü örtmeye yetecek kadar...
Didinmeye, didiÅŸmeye, itiÅŸmeye kakışmaya döneriz bıraktığımız yerden. Yer sarsıldığında hiç sarsılmayan, gerçekliÄŸimiz orta yerinden kırıldığında hiç oralı olmayan, sıcak zihinlerinden çaresizliÄŸin kol gezdiÄŸi ayazlara hiç çıkmayan çirkin türediler yeniden kalabalıklardan ÅŸöhret dilenmeye çıkar. Onların hesapları hiç kesintiye uÄŸramamıştır. Onlar kırılmazlar, çünkü kalpleri kırılamayacak kadar katılaÅŸmıştır. Onlar bilmeden bilenlerdir, araÅŸtırmadan söyleyenlerdir, aÅŸağılayan ve yargılayanlardır, kendini bir kıyıya çekip baÅŸkalarına azap sopası gösterenlerdir, insanlıktan çıkmış dalgacılardır, onlar kendi kibrinden zehirlenenlerdir. Onlar her fikrin içinde bir miktar vardır, bir türlü insan olamazlar, kimse de olmasın isterler. Ä°çinde yaÅŸadıkları konfor balonları gafletlerini sürekli tazeler, daim kılar.
Battıkça batarlar yalanlarında. Bir fikirleri yoktur, bir davaları yoktur, bir yere ait deÄŸildirler, sahip oldukları dünyalıkların şımarığıdır sadece onlar. Onlara bakar ibret almak, onlara acımak ve olabilecekse hâlâ, hesapsızca hisseden bir kalp sahibi kılınmaları için dua etmek düÅŸer, kalbinden hissetme kabiliyeti alınmamış olanlara. Yer sarsıldığında insan sarsılır çünkü, sarsılmalıdır. Gecenin ayazında, felaketin karanlığında, dayanıksızlığı bir enkaz olarak görünür hale gelmiÅŸ hayatıyla yüzleÅŸerek ve dünyanın üstüne yığdığı ağır molozları kaldırıp atarak kendini aramaya çıkmalıdır. Yer sarsıldığında hayatı nihayete erenler mazlumdur, rahmete eriÅŸirler. O enkazın altından insanlığını bulup çıkaranlar içinse yaÅŸanacak ÅŸeyler vardır daha. Yalanlara karşı hakikatin yanında...
***
Depremde hayatını kaybeden bütün kardeÅŸlerimize rahmet, yakınlarına sabır, yaralılara acil ÅŸifalar diliyorum. Gecesini gündüzüne katarak kurtarma çalışmalarına katılan her insanımıza tek tek gönülden ÅŸükranlarımı ifade ediyorum, Allah hepsinden razı olsun.
YeniÅŸafak
Henüz yorum yapılmamış.