Rasim Özdenören: Su kuşlarının balıklarla müşterek kaderi
Follow @dusuncemektebi2
Akşam herkes yuvasına dönerken oltanın ucuyla bir ilişki kurmuş olarak ulaşır hedefine. Oltanın ucunda kendine ya yem bulur ya yem olur... Gıda ya da bela… Her iki hal de kaderdir...
Biz, tepemizde uçuÅŸmaya baÅŸlayan su kuÅŸlarını görüyoruz. Onlara av olan su içindeki hayvancıklardan haberli deÄŸiliz. Ä°ÅŸin, bir de o yandan görünüÅŸüne bakmayı denemeli. Onlar, yukarıdaki kuÅŸları gördüÄŸü için kovuklarına çekilmiÅŸti. Oltanın meydana getirdiÄŸi dalgalanmadan ürküp kaçtılar. KuÅŸlar kaçınca su yaratıkları kovuklarından çıkıp hem oltaya yanaÅŸmaya, hem kuÅŸlara yem olmaya hazır hale geldi.
Bakar mısın arkadaÅŸ, suya gömülmüÅŸ olarak belki otuz saniye bile yaÅŸayamayacak olan kuÅŸların gıdası, hayatı su içinde geçen balıklardan ve baÅŸka su böceklerinden oluÅŸuyor!
Oltasını suya salmış balık avcısına ne demeli? Onun oltasının düÅŸtüÄŸü yerde peydahlanan ve insan kulağının algılamadığı titreÅŸimlerden ürküp kaçışan su kuÅŸlarının ÅŸaÅŸkınca dağılması neyle izah edilmeli? Ä°lkin kuÅŸ sesleri çıkararak çığlık çığlığa kaçışan kuÅŸlar az sonra oradaki köprünün üstünde düzenli bir uçuÅŸa geçerek yeniden biraz önce kaçıştıkları noktaya doÄŸru ihtiyatlı süzülüÅŸlerle yaklaÅŸacaklar. Bu sefer, daha önce yakalayamadıkları avlarına ulaÅŸma umudu daha yüksek kıvamdadır. O ilk kaçış vuku bulmayaydı, avlarına ulaÅŸma ihtimali belki de yitip gidecekti.
Yatağına uzanmış, kolu yastığında, eli ÅŸakağına dayalı düÅŸünen adama bakın. Onun bir ÅŸeyle mücadele etmediÄŸini söyleyecek biri çıkar mı aramızda?
Olta nereye takılı? Onun oltası...
DüÅŸünür gibi durmakla düÅŸünme arasında da fark var. Ama öyle veya böyle olta atılı duruyor. Atılmış oltaya takılacak bir balık da vardır bir yerlerde... Ama atılmamış oltaya takılacak balığı gören olmadı daha... Balık, kendisine uzatılmamış oltayı aramaz. Atılmış oltayı ise aramadan da bulabilir.
Sabahın ilk alacasında serçelerin cıvıltısı muhteÅŸemdir. Onların arasına karışmış karga sesleri de: cıvıltıların arasında tek düze bir nota ile çıkar karganın sesi. Ben buradayım der...
Serçe de karga da kendisi için atılmış oltayı bulmaya çıkar... Bulur da...
AkÅŸam herkes yuvasına dönerken oltanın ucuyla bir iliÅŸki kurmuÅŸ olarak ulaşır hedefine.
Oltanın ucunda kendine ya yem bulur ya yem olur... Gıda ya da bela… Her iki hal de kaderdir...
Biri ya da öteki: kaçışı olmayan son...
Henüz yorum yapılmamış.