Sosyal Medya

İsmail Kılıçarslan: Dostluk bir rüya mıydı sadece?

29-12-2019 10:10

Kendini tanrı zanneden insanların yaşlanmasının en kötü yanı nedir biliyor musunuz sevgili dostlar? Tanrı olmadıklarını kabul edecek yaşı geçmiş olmaları. Onlar için artık şifa yoktur ufukta.



Sürekli çoÄŸul ÅŸahıs ekiyle konuÅŸunca kendisinin neye benzediÄŸini anlamadığımızı düÅŸünen birinden bahsedeyim mi bugün size? Söz konusu ettiÄŸi muhayyel “biz”den kendisini bu numarayla ayırabildiÄŸini düÅŸünen birinden ya da? Bahsetmeyeyim. Canınız sıkılmasın.
 
Ä°ÅŸ söze geldiÄŸinde karakterden, insan yetiÅŸtirilmesi gerekliliÄŸinden, diÄŸerkâmlıktan, fedakârlıktan bahseden ama iÅŸ iÅŸe geldiÄŸinde vefasını, fedakârlığını, yetiÅŸtirdiÄŸi insanı hiç ortalarda görmediÄŸimiz baÅŸka birinden bahsedeyim mi size? Etrafındaki insanlara sadece “güç” ve “fayda” üzerinden ilgi gösteren ama durmaksızın dostluk nutukları patlatan birinden peki? Bahsetmemeyim. Canınız sıkılmasın.
 
Aslında gücünü sadece gücünü aldığı yere borçlu olduÄŸunu ta kalbinde bir yerlerde bilen ama o gücü kendinde vehmetmeye bayılan ve yine aslında kurabildiÄŸi organizasyon olmasa bir hiç mesabesinde olacağını hesap ettiÄŸi halde aşırı bağımsız numarası yapabilen bambaÅŸka birinden söz edeyim mi? Etmemeyim bence. Canınız sıkılmasın.
 
Fakat izin verirseniz ÅŸundan açayım bahsi: Bazen dostluk, kardeÅŸlik, arkadaÅŸlık zannettiÄŸiniz ÅŸeyin karşı taraf açısından aslında sadece bir “faydalanma”, bir “nemalanma”, bir “yararlanma” durumu olduÄŸunu anladığınızda nasıl dayanabiliyorsunuz buna? BildiÄŸiniz bir yol, bir yöntem varsa lütfen haberdar edin beni de. Zira ben bu durumla nasıl baÅŸa çıkacağını bilmeyen, bilemeyen birisiyim. Birine kalbimi açmanın her seferinde bir kalp kriziyle sonuçlanacağını bir türlü öÄŸrenemedim. Teklifsiz, ama’sız, ajandasız açtım insanlara kalbimi. Niçin böyle yaptım? Niçin yoruldum bunca? Vallahi bilmiyorum. Bilemiyorum.
 
Kızmayın bana. ÇaresizliÄŸime kızmayın. Salaklığıma öfkelenebilirsiniz fakat. Bunda serbestsiniz.
 
Ben anılarını unutabilen, onları “eski, çok eski, yeni, yakın, uzak, çok uzak” olarak sınıflandırıp raflayabilen biri deÄŸilim. Elimden gelmiyor öylesi. Sizi bilemem tabii ama ben her gün onlarca anının zihnimi iÅŸgal etmesine izin veriyorum. Üstelik öyle çok önemli falan olmaları gerekmiyor. Küçük, küçücük, incecik bir an yetiyor kendini hatırlatmaya.
 
Mesela iki arkadaÅŸ, bir taÅŸ duvarın önünde oturmuÅŸuz. Ben bir sigara yakmışım. Onun saçları hâlâ genellikle siyahmış.
 
Ve ÅŸu beni kahrediyor, öldürüyor. O anda, dostlukla, kardeÅŸlikle, yoksullukla dolu o anda acaba “çok ilerde karşısına koyarım bu davranışını” diyerek benim hata yapmamı, tökezlememi bekliyor muydu? Ben onu kendimden ayrı görmezken o bunu “kendisine ÅŸirk koÅŸmak” olarak deÄŸerlendiriyor muydu tam o anda?
 
Bilmem, bilemem ben böyle ÅŸeyleri. “An”ın kendisine inanırım çünkü ben. YaÅŸamanın kendisine ve lezzetli tortusuna inanırım ben. Anı biriktiririm ama öfke biriktiremem, “kullanılacak malzeme” biriktiremem, “zaaf arayışı” biriktiremem.
 
Bilmem. Siz söyleyin ne olur? Dostunuz, yoldaşınız, karındaşınız zannettiÄŸiniz biri “bir gün düÅŸerse benim tekmem de hazır olsun” diye kimi ÅŸeyler biriktirtirdi mi sizin hakkınızda? BiriktirdiÄŸi ÅŸeyleri “sen bana ÅŸirk koÅŸarsan ben de seni lanetlerim” diyerek kustu mu suratınıza? Bu başınıza geldiyse Allah aÅŸkına söyleyin bana, bununla yaÅŸamaya devam etmenin bir yolunu buldunuz, bulabildiniz mi? Dahası bana da anlatabilir misiniz bunun yolunu?
 
Kendini tanrı zanneden insanların yaÅŸlanmasının en kötü yanı nedir biliyor musunuz sevgili dostlar? Tanrı olmadıklarını kabul edecek yaşı geçmiÅŸ olmaları. Onlar için artık ÅŸifa yoktur ufukta.
 
Her gün kendime hatırlatmak zorunda kaldığım kırıcı gerçek ÅŸudur: Dostluk mu? O senin bazı geceler gördüÄŸün bir rüya imiÅŸ sadece. Ä°nsan insana hiç yurt olmazmış meÄŸer. Ä°nsan insanın sadece kurduymuÅŸ. Ha o elmanın içinde, ha ÅŸu yorgun kalbimin. Ä°ki durumda da kemiriyor iÅŸte.
 
Ben bütün arsalarımı dostlarımın kondularına tahsis etmiÅŸken meÄŸer mahallemize imar geleceÄŸini bilen biri varmış. Buradan ölüyorum.
 
 
YeniÅŸafak

Etiketler :

Henüz yorum yapılmamış.

* İşaretli tüm alanları doldurunuz.