Sosyal Medya

Nurettin Topçu: İçimizde gizlenmiş bir Allah sesi var

20-12-2019 10:04

Kalbin, insanlardan çektiği bunca çilelere rağmen insan oğluna hiz­metten usanmayışının hikmetine şaşacaksın belki. O bilir ki hayâ hikmetle beraberdir; hizmetse kalbin en büyük emridir. Kalbin akıl almaz fedakârlığına ne isim vereceksin?


Bizde gizlenmiÅŸ bir Allah sesi var; ona kalp diyoruz. Onun yapısı ar­zu ve haset olan etle, zulüm ve kuvvet olan kemikten baÅŸkadır. Onla­ra büsbütün yabancı olan kalp, çok kere aÅŸk ve hayranlıktır. Her adımda acılara ulaÅŸtırdığı için hayata dost olur. Bunca acının da yetmediÄŸini, elemin elem doÄŸurmasından sarhoÅŸ olduÄŸunu söyler. Bazan da o merhamettir. Aklın nefretle nisyana attığını, unutarak bir köÅŸe­sinde kararttığını her yad ediÅŸte eriyen kalp deÄŸil midir? GeçmiÅŸte ya­ÅŸanan elemlerle aziz ve rahim olan da kalp deÄŸil midir? Akın dıştan tanıyanı içsel kaynaÅŸma yaparak tanıyanla tanınanı aynı ışıkta birleÅŸ­tiren de kalptir. Pascal’ın dediÄŸi gibi, “kalbin öyle akılları var ki akıl onlardan hiç habersizdir.” Filhakika kalp ile tanıdıklarımızdan çoÄŸu kere aklın haberi olmuyor. Akıl daha baÅŸlangıçta iken, kalp iÅŸini biti­riyor bile. Akıl bekliyor ki duyumlar alınsın, deliller toplansın, öncül­lerden sonuç çıkarılın. Tenkid harekete geçsin; tercihler yapılsın; gerçekle zaruretin üzerinde durulsun. Kalp ise içten bir temas ve bir iÅŸaretle çoktan bu mesafeyi aÅŸmıştır.
 
Kalbi anlamayan zavallıların hayrette kaldığı bu yetinin, sonsuzluÄŸa uçuran ilham kanadı olduÄŸunu niceleri söylememiÅŸ mi? O bizde ilahi lutf olan sezgi kuvvetidir. Kalp, dostluÄŸun tükenmek bilmez kaynağıdır. Verdikçe verme ihtisa­sını artırır, sevdikçe sevme iÅŸtiyakını taşırır. Kalp, sonu olmayan gençliktir; korku bilmeyen ölümsüzlüktür. Korkusuz yaratıldığı için onun kini ve kıskançlığı da yoktur. Sonsuzlukda yaÅŸadığından fani hazları ve ezici istekleri tanımaz. Mukaddesatın kaynağı kalptir ve ancak bir kalp huzurunda hürmet duyulur. Tövbe, aklın sapkınlıklarından kurtularak kalbe sığınmaktır. Ä°badet, kendi kalbine çevrilmek­tir; bedenin ve bütün isteklerin kalbe dolmasıdır. Kalp ile yapılmayan ibadet, faydasız bir yorgunluktur; belki bir alışkanlık ve kor bir itaat­tir. Allah’a açılan kapı, kalbin kapısıdır.Kalpler, Allah’ın göründüÄŸü yerdir. Kalp, gerçek imanın yoludur. Kalp ile günah iÅŸlenmez. Din ilmi, kalp ilmidir. Taassup kalbe garazkarlıktır; onun baÅŸladığı yerde din biter. Kalp ile okunmayan Kur’an’dan kim ne anladı? Kur’an’da, sonsuzluÄŸu dolduran kalbi bulmayan, büyük Kitab’ı hiç anlamamıştır.
 
Cenneti, fani isteklerden sıyrılmış saf kalpte aramayıp da bazı beden hareketlerinin karşılığı olarak satın almaya hazırlananlar, hiylekar bezirganlara benzerler. Onlar, kalpteki cennet neÅŸvesini hiç bir za­man tatmayacaklardır. Taassup sahipleri gibi, bütün ömrünü kalbin­den habersiz geçiren hüner ve zeka adamları yok mu? Ä°ÅŸte onlar, kan­ları donmuÅŸ, kaskatı kesilmiÅŸ ölü ruhlardır. Kalbin keÅŸifleri, aklın bu­luÅŸları gibi dört basamaklı ve sınırlı deÄŸildir; onun namütenahi dere­celeri vardır. Her ÅŸeyden ÅŸüphe edilir, kalpden ÅŸüphe edilmez. HerÅŸeyi kırmak caiz olur, kalbi kırmak cinayettir. Fetihlerin en güzeli, kalple­rin fethidir. Rousseau tabiatta kendi kalbini buluyordu. Ne mutlu kal­bini bütün alem yapanlara! Son nefesine kadar kalbini aklın ÅŸerlerin­den koruyabilen insan, insanların en bahtiyarıdır. Ä°nsanın asıl hüneri, kalbini kullanabilmektir; kalbin emirlerine uymasını bilmektir. Dün­ya, kalbin emirlerine asi ÅŸeytanlarla doludur.
 
Bu ÅŸeytanların iÅŸareti sa­na akılsızlık gibi geliyor. Bu ise senin zaif oluÅŸundandır.
 
Siyaset de­nilen, dostluÄŸa karşı kullanılan zeka, kalblerin katledilmesinden baÅŸka bir ÅŸey midir? Kurnazın kazandığı fani bir nesne, kaybı ise kalbin ku­cakladığı bütün bir kainattır. Kalpsizlikle elde edilen kazanç, kayıpların telafi edilmez olanıdır. Kurnaz ne bilir neyi kaybettiÄŸini.
 
Kalbin, insanlardan çektiÄŸi bunca çilelere raÄŸmen insan oÄŸluna hiz­metten usanmayışının hikmetine ÅŸaÅŸacaksın belki. Bu insan sürüsünün sefaleti içinde hiçe eÅŸit deÄŸersizliÄŸini bildiÄŸi halde onun, başı yere eÄŸik, küçülmüÅŸ halini alçalış sanma sakın. O bilir ki hayâ hikmetle beraberdir; hizmetse kalbin en büyük emridir. Kalbin akıl almaz fedakârlığına ne isim vereceksin?
 
Nefsine ait korkularınla baÅŸkalarına çevrilen zaafların seni ÅŸaşırtmaya yeter. Açlarla sefillerin yanında olmanın sevincini sen ne bilirsin? Kalbin dilinden anlarsan onu murada ermiÅŸ bir kalbe sor. Kalp dilinden anlamayanlarla bütün bir ömür bo­ÅŸuna konuÅŸtun. Bu insanlar arasında beni bunalmış görürsen, onda kalp sözü duymadığındandır. Bilgi kalbe diken olduktan soma, di­kenden sakınan gül olmak daha iyi idi. Vay güllerle, aÄŸaçlarla, kurt­larla, kuÅŸlarla konuÅŸamayanların haline! Rüzgârların, derelerin ve daÄŸların dilinden anlamayan, cehennemi uzak bir akıbette aramasın sakın. Kalbin emirleri bir zorbadan, bir zenginden, bir hasetten alınır mı sanırsın? Onun emirleri nazenin bir aÄŸaçlan, hıçkıran bir kuÅŸtan, aÄŸlayan bir dereden alınır.

Etiketler :

Henüz yorum yapılmamış.

* İşaretli tüm alanları doldurunuz.