Güncel
Hüseyin Akın: Yazılacak şiir kalemde durmaz
Follow @dusuncemektebi2
Hüseyin Akın- Milli Gazete
Radyo bitti, gazete zayıfladı, dergi varla yok arası, televizyon son zamanlarını yaşıyor; ÅŸimdi varsa yoksa dijital ortam sosyal medya ve e-dünya.
Haber-gazete iliÅŸkisine artık ihtiyaç duyanların sayısı hızla azalıyor. Bir haberin gazetede yer alması kadar televizyon kanallarına konu olması da heyecan vermiyor.
Radyo dönemini ise çoktan geride bıraktık. Mutfaktan radyo dinleyip bir yandan da iÅŸiyle meÅŸgul olan hanımlar yoklar artık. Ajans haberlerini radyodan dinleyen nesil ayağını çekti dünyamızdan.
AkÅŸamleyin iÅŸ dönüÅŸü kanepeye gömülüp gazetesini çarÅŸaf gibi açıp yorgunluk atmaya çalışan babalardan da bir haber yok.
Televizyon geliÅŸme sürecini tamamladı. Ä°zleyicinin isteyip beklediÄŸi ile televizyonların sunduÄŸu arasında hiçbir alaka ve uyum kalmadı.
Bu bir doyum noktası deÄŸil ÅŸüphesiz. Öyle olabilseydi zamanın büyük çoÄŸunluÄŸu insanın eline geçerdi; sohbet, muhabbeti ziyaretler yeniden tükendiÄŸi yerden neÅŸvünema bulurdu.
Kitle iletiÅŸim aygıtları ÅŸimdi insanın cebine, avucuna ve de en küçük vakit aralığına sığacak ÅŸekillerde.
Yani dün siz teknolojik iletiÅŸim aygıtlarının ayağına gidiyordunuz. Åžimdi bu aygıtlar sizin ayağınıza elinize, avucunuza, gözünüze ve kulağınıza kadar geliyorlar.
Bir sonraki safhayı hayal bile edemiyoruz. Ä°nsan bedeninin araçsallaÅŸması gibi bir sorunla karşılaÅŸabiliriz pekâlâ.
Sohbetlerle birlikte sohbet kültürü de ortadan kalktı. Sohbetin hayatımızda çekilmesi arkadaÅŸlık ve dostluÄŸun günlük hayatımızdan çekilmesiyle eÅŸ zamanlı bir süreç. Sohbet kültürünün yok oluÅŸuyla paralel olarak masal anlatma, türkü söyleme, hatıra ve anı anlatımı da hafızamızın tozlu arÅŸivine terk edilmiÅŸtir.
Åžiir üzerine yapılan bu ÅŸikâyet ve yakınmaları bu sebepten bağımsız düÅŸünemeyiz. Åžayet bugün ÅŸiir sadece yazılan ve yayımlanan bir ÅŸeye dönüÅŸmüÅŸ, söylenen bir ÅŸey olmaktan çıkmışsa sebeplerini çok uzaklarda aramamak gerekir. Dostluk, arkadaÅŸlık ve buna baÄŸlı olarak sohbetin hayatımızdan çekilmesiyle yakından ilgilidir bu.
Åžiir bugün sokaklarda gezmiyor, annelerin diline dolanmıyor, gençlerin duygulanımlarına eÅŸlik etmiyorsa kâğıttan kaleme, kalemden dile sirayet etmediÄŸi içindir.
İnternet ortamları ve sosyal medya şiiri sadece su ve elektrik şebekeleri gibi uzaklara ulaştırmaya yarıyor. Lakin şiirin kalbindeki manayı şerh edip, teşrih masasına yatırmıyor.
Elektrik var; ama sırtımızı ve ense kökümüzü aydınlatmanın ötesine geçemiyor. Önümüzü, ömrümüzü aydınlatacak elektriÄŸe ihtiyacımız var.
O elektrik kılcal damarlarına kadar günlük hayatımıza uzanan ÅŸiirdir. OkuduÄŸum kadar dinlediÄŸim; dinlediÄŸim kadar yaÅŸadığım hayata karşılık gelen ÅŸiirdir.
Şiir dergileri bu vazifeyi hakkıyla eda edebiliyor mu, haydi tartışalım.
Henüz yorum yapılmamış.